Sınıfa gelen çocukların hepsinin yüz renkleri soluktu.
Nedense içime bir ürperti girmişti. Pek umursamayıp kafamı geri sıraya gömdüm. Ama ismimi duymamla hemen ayağa kalktım.
H : (hoca) EUN Mİ!! Sen yinemi derste uyuyorsun! Okula ne diye geliyorsun ki! Sana demedimmi ben benim dersimde uyumayacaksınız!
Eun mi : özür diler...
Daha sözümü bitiremeden hoca yanıma gelip elindeki kitapla kafama vurdu.
H : beyinsiz kız otur ve 100 kere bir daha derste uyumayacağım yaz!!
Eun mi : a-ama...
H : bide karşımı geliyorsun?!!
Eun mi : pekala yazacağım...
Dedim ve geri oturdum. Herkes gülmeye başlamıştı ve şu yeni gelen öğrencilerde gülüyordu. Hah cidden nasıl bir sınıfa sahibim ya ben...
Kâğıt kalem çıkarıp "bir daha derste uyumayacagım" yazmaya başladım neyseki hızlı yazma kabiliyetine sahibim. Ahh birde hızlı yazıyordum daha 85'deyim ölücem galiba tenefüs olmuştu ve benim bu cezayı bitirmeden dışarı çıkmam yasaktı.
Ben hala yazmaya devam ederken gözüm sınıfa yeni gelen öğrencilere kaydı. Şimdiden bütün kızlar etraflarına dizilmişler. Ben onlara bakarken içlerinden biri bana baktı göz göze gelmiştik çocuk sırıtmaya başlamıştı . Hah şuna bak ya mal gibi sırıtıyor kendini ne sanıyorsa...
Çocugun gülen yüz ifadesi birden sinirli bir hal aldı. Onu umursadan önüme döndüm ve şu lanet olası yazıyı tamamlamaya çalıştım.
Tenefüs bitince yazıyı da bitirmiştim. Hoca derse girince kağıdı alıp hocanın masasına bıraktım ve sırama yeniden oturdum.
H : waow bu kadar hızlı mi yazdın?
Hocaya cevap verme gereği duymadığımdan sadece yüzüne gülümsedim.
Bütün gün teneffüslere çıkmadım sadece düşünmeye çalışıyordum babam niye beni sevmiyor neden? Okul bitince herkesin çıkmasını bekledim nedense en son çıkmayı seviyordum. Herkesin arasında ezilmektense en son çıkmak bence daha mantıklı.
Herkes çıkınca bende çantamı toplayıp okuldan çıktım. Telefonuma gelen mesajla duraksadım Haneul idi.
Haneul : yha eun mi çok üzgünüm bugün okula giderken babaannem aradı çok hastaydı bende onun yanına gitmek zorunda kaldım ve bir kaç gün onun yanında kalacağım. Ben yokken evime sahip çık tamammı. Bu arada evin anahtarı kapının önündeki saksının içinde.
Eun mi : pekala sen babaannene iyi bak sorun yok. Benim yerime öp onu ve selam söyle.
Haneul : tamam kendine iyi bak.
Telefonu çantama koyup eve doğru yürümeye başladım. Eve vardığımda anahtar Haneul'un dediği gibi saksıdaydı. Anahtarı alıp eve girdim. Üstümü değiştirip kendime yemek hazırladım. Yemeği yedikten sonra bir duş alıp film izlemeye başladım.
Filmde wampirler vardı ve Ahh cidden bu kıza acıyorum bu adamda kıza kafayı takmış ha bire kızın kanını içiyor. Kızda en sonunda dayanamayıp kendisini öldürüyor ayy içim kalktı. Filmi kapatıp saate baktım geç olmuştu. Pijamalarımı giyip uyuma başladım.
Sabah alarmın sesiyle gözlerimi araladım. Üniformamı giyip rutin işlerimi hallettim. Hazırlanmam bitince okula gitmeye başladım. Yolda yürürken birisinin omzuma çarpmasıyla duraksadım bildiğin bu çocuk bana omuz attı yaa... bir dk bu çocuk bizim sınıfa gelen çocuk degilmi...
