اعشقها و لكن....

الفصل السادس

فى صوت من وراهم
(فتاه شعرها كستنائي و طويل و هي طويله و رشيقه و بيضه و ترتدى فستان فوق الركبه كت لونه فيرزى   )
كارمن: فيروووووو عامل ايه و جريت عليه و حضنته
فهد بابتسامة خبث حضنها و هو باصص على مليكه : الحمد الله انتِ عامله ايه
كارمن : الحمد الله رجعت امتى
فهد : من اسبوع كده
كارمن : عامل ايه فى مصر اخبار شغلك هناك ايه
فهد : ماسك شغل بابا دلوقتى علشان تعبان
كارمن : بجد طب سلملي عليه بس لسه زى ما انت حلو و جسمك رياضى
فهد : طول عمرى على فكره
مليكه : احم احمممم...
كارمن بصت لمليكه: مين دي اوعى تكون خطبتك
فهد: لا لا خطيبت مين لا طبعا ...ده مليكه السكيرتيره الشخصيه بتاعتى
كارمن بارتياح: اه اهلا
مليكه متجاهلة كلامهم مسكت الموبايل قامت بعيد تتكلم
مليكه : الو
كارما: فينك
مليكه : فى الكافيه مع مستر ايرن مان
كارما: بتعملوا ايه
مليكه: كنا بناكل
كارما: كنتوا
مليكه: اه لحد ما حبيبه القلب جت
كارما : بجد
مليكه:  اه....انتِ فين
كارما بصوت واطى: مع سليم بنشوف الاجهزه
و فجاة فهد سحب  الموبايل من مليكه
فهد بغضب : يعنى بعيداً عن انك قليله الذوق و سيبتيها و هى بتكلمك لا كمان مش محترمه و عماله تكلمى البيه و سيبانى
مليكه بعصبيه : انا إللى قليله الذوق انا إللى مش محترمه ليه هو انا إللى سبتك قاعد و قعدت اتكلم مع حد تانى كانك مش موجود
فهد بثقه : غيرانه
مليكه بتوتر : ايه .. اه ...لا ...متغيرش الموضوع
فهد بابتسامة: ده هو ده الموضوع ذات نفسه
مليكه : لا طبعا
فهد: طب انتِ ايه إللى ضايقك
مليكه: و انا ايه إللى يضايقنى انا اضايق من دي
فهد: يمكن علشان حلوه و جميله مش عامله زى عبده موته مختفى فى صوره المفروض بنت
مليكه بعصبيه : قصدك ايه
فهد: أقصد بصى لنفسك فى المرايا و انتِ تعرفى
مليكه بحزن: انا من رأئى أن الحلاوه والجمال مش فى الشكل فى الروح و بعدين انا يمكن اكون عمله زى عبده موته و مش حلوه بس اكيد انى مش زيها ولا عاوزه اكون كده و لتانى مره بقولك انا مطلبتش رايك فيا
سرح فهد فى كلامها و قال لنفسه : هى ازاى شايفه شكلها مش حلو و هى زى القمر ،..... فوق و انت مالك بيها
مليكه : انا ماشيه و انت اقعد مع الانسه الجميله
فهد: بس انتِ مكلتيش
مليكه بصت لكارمن: نفسى اتسدت
فهد: طب استنى هنرجع مع بعض
مليكه: لا انا عاوزه ابقى لواحدى و مشيت
كارمن بعد ما مليكه ما مشيت لاحظت شرود فهد : فيرو روحت فين
فهد : انا هنا... معلش يا كارمن انا لازم امشى
كارمن : بس احنا ملحقناش نقعد 
فهد: تتعوض مره تانيه
كارمن بدلال : علشان خاطرى خليك معايا شويه
فهد بعصبية: كارمن انا مش بحب اعيد كلامى مرتين
كارمن بخوف : خلاص زى ما تحب
قام فهد و راح الشركه
____________________________________
مليكه و هى ماشيه فى الشارع و هى تحاول حبس دموعها
فلاش باك ....
على التلفون
ياسين : حبيبتى احنا مش هنعرف نخرج
مليكه: ايه يا حبيبى فى حاجه حصلت
ياسين: لا بس ظهرلى شغل مهم
مليكه: ماشى يا حبيبى كلمنى لما تخلص
ياسين: حاضر باى
مليكه: باى
خلصت المكالمه و لقت رساله اتبعتت لها مكتوب فيها ....
طبعا انت فاكره ان خطيبك في الشغل لا هو بيخونك و مع صحبتك روحى العنوان ده و انتِ هتتاكدى بنفسك
مليكه: لا اكيد الكلام ده غلط
كارما : فى ايه يا مليكه اتكلمى
مليكه: بصى
كارما: لا لا معتقدش.. ياسين بيحبك
مليكه: انا هروح علشان اقطع الشك باليقين لان انا قلبى مش مريحنى
كارما: و ابقى طمنينى
مليكه: حاضر
راحت مليكه العنوان إللى مكتوب فى الرساله و طلعت و خبتط على الباب و فتح لها صدمه حياتها ياسين كان لابس بنطالون بس من غير تى شيرت
مليكه بصدمه : ياسين...
و لكن ده مش هى الصدمه الوحيده
خرجت من الاوضه صحبتها منى بهدوم بيت ، منى كانت صحبه مليكه فى الجامعه
مليكه بعياط و صدمه : انت بتخونى و مع مين مع صحبتى او إللى كانت المفروض صحبتى
منى ببرود: كنتى فاكره ايه غير كده ده كان بيلعب بيكى شويه هو بس كان عايز يكسر غرورك و كبريائيك ده
مليكه بصدمه اكبر: لا اكيد لا
ياسين ببرود اكبر: امال انت كنتى فاكره ايه انى هحبك و هو انا يوم ما احب هحب واحده شكلك
مليكه بغضب جامد: انتوا اكيد مش بنى ادمين يعنى انت شايف انى وحشه لدرجه انى متحبش
ياسين: انتِ بتسالى بصى لنفسك فى المرايا و انتِ تعرفى انك مش حلوه علشان تتحبى فى اجمل منك بكتير اوى
مليكه بصدمه لم تستطيع تحملها : انا مش عاوزه اشوف وشك تانى انا يمكن مكنش حلوه فعلا بس عندى أخلاق و محترمه مش بتسلى و بخدع الناس
و سابته و مشيت
ياسين لمنى مسكها من ذراعها جامد: انتِ إللى قولتلها
منى : اه علشان تتربى و لما اقولك نتجوز متتحججش بيها تانى
ياسين : غبيه ضيعتى كل إللى انا عملته و برده مش هتجوزك
مليكه خرجت من العماره و هى مش شايفه و مصدومه و مش قادره تقف
كلمت كارما و كارما جاتلها
مليكه بانهيار: انا عملتله ايه طيب و هو ليه عمل فيا كده و مع صحبتى
كارما: يا حبيبتى هدى نفسك الحمد الله ان ده حصل قبل ما تتجوزوا
مليكه: للدرجة دى انا وحشه للدرجة دي محدش طايقنى
كارما: مين قال كده انت جميله و حلوه هو إللى اعمى و هو إللى خسرك
مليكه: متقوليش كده علشان تهدينى
كارما : انا بقول الحقيقه اهدى انتِ بس و متفكريش فى حاجه
مليكه : متسيبنيش يا كارما
كارما: انا عمرى ما هسيبك
باك ...
____________________________________
فاقت مليكه على صوت العربيات
كلمت كارما
مليكه : كارما
كارما: مال صوتك
مليكه بالم: تعبت
كارما : انتِ فى الشركه
مليكه:لا انا هروح و هتصل اقولهم انى مش هروح
كارما: طيب انا جيالك
مليكه: ماشى
قفلت كارما و قالت لسليم
كارما: احنا ممكن ناجل باقى الشغل ليوم تانى
سليم : فى حاجه حصلت
كارما : لا بس مليكه صحبتى إللى شغاله معاك فى  الشركه تعبانه و انا لازم اكون جنبها
سليم: اه ما انا عارف ان انتِ صحبت مليكه
كارما : بجد ازاى
سليم: لا ده موضوع طويل بس هي المفروض مع فهد
كارما : مش عارفه ايه إللى حصل
سليم : طب استنى اوصلك
كارما: لا خليك انا معايا عربيتى
سليم: طب انتى معاكى رقمى هكلمك و نتفق على معاد نخلص الشغل
كارما:ماشى باى
سليم: باى
مشيت كارما و سليم لنفسه : و الله لما اشوفك يا فهد
____________________________________
عند فهد وصل الشركه و طلع بسرعه و راح على مكتب مليكه لقاه فاضى استغرب : ده المفروض تبقى وصلت ...معاذ معاذ
معاذ : نعم يا مستر
فهد بغضب: مليكه فين
معاذ : مش عارف بس هى اخر مره كانت مع حضرتك
فهد: ازاى مش هى كانت بتكلمك من شويه
معاذ: لا هى مكلمتنيش خالص
فهد اتصدم و بعصبيه : طب روح اسال عند الاستقبال يعرفوا عنها حاجه ولا
راح معاذ للاستقبال و سأل و رجع لفهد
معاذ: اتصلت و قالت إنها مش هتقدر تيجى
فهد : مقالتش ليه
معاذ : لا يا فندم بس انا ممكن اكلمها اطمن عليها
فهد بعصبيه : لا متكلمهاش انا هعرف اوصلها روح انت
خرج معاذ و دخل سليم
سليم : هو مش انا قولتلك متمشيش مليكه غير لما تكلمنى
فهد : اهدى و اقعد و انا هحكيلك ..... و مشيت بس كان شكلها مضايق اوى اوى و حتى مرضيتش تخلينى اوصلها
سليم: و الله غبى فى حد  يعمل إللى انت عملته ده و مش عايزها تضايق
فهد: انا مغلطتش
سليم : يا سلام سيبك منك دلوقتى هى فين
فهد : يا غبى ما انا لسه قايلك انها مجتش
سليم: استنى انا كده فهمت
فهد: فهمت ايه و صح انت كنت فين
سليم :هقولك .. و حكى له من ساعه ما شاف كارما لحد ما سابته و مشيت راحت لمليكه
فهد بقلق : يعنى مليكه كويسه و لا ايه
سليم : معرفش بس طالما انت قلقان كده ما تكلمها و تطمن عليها
فهد بتوتر: لا ...و مين قالك انى قلقان انا بس مضايق انها مشيت من غير ما تقولى
سليم بابتسامة فهم :  طبعا انت هتقولى. ..ههه
فهد : قولى انت ايه حوار كارما ده
سليم بابتسامة و سرحان: مش عارف بس كل إللى عارفه انى عاوز اشوفها و اعرفها
فهد: وقعت ولا ايه ...
سليم: لا يا عم وقعت ايه .. هى حلوه و عجبانى
فهد : هحاول اصدقك
سليم : صح هو ايه إللى جاب كارمن
فهد: هى نزلت مصر من بدرى بس انا مليش علاقه بيها
سليم: طب هتعمل ايه مع مليكه
فهد: هعمل ايه يعنى و بعدين هى ملهاش دعوه بيا
سليم : بس برده هى كانت قاعده معاك و انت معملتلهاش احترام
فهد: احترام ايه و بعدين انا مش مجبر ابرر تصرافاتى ليها و لا لحد
سليم : مش هسلك معاك ..، قولى الحفله  امتى
فهد : بعد اسبوع
سليم : ماشى انا هروح على مكتبى
فهد: تمام
____________________________________
عند مليكه رجعت البيت
مامتها: ايه يا حبيبتى ايه إللى رجعك بدرى كده
مليكه: مفيش يا ماما تعبت شويه
مامتها: مالك حسه بايه
مليكه: لا يا ماما ده بس ارهاق علشان انا بس مش متعوده على الشغل و كده ، امال  نور و هنا فين
مامتها: فى اوضتهم
مليكه: طب انا داخله اغير هدومى
مامتها: ماشى يا حبيبتى
دخلت مليكه و بعد شويه الجرس رن فتحت مامتها
كارما: طنط وحشانى عمله ايه
مامت مليكه  : الحمد الله بس واضح انى وحشاكى علشان كده بتيجى
كارما: و الله يا طنط غصب عنى بس اوعدك انى هجيلك
مامت مليكه: لما نشوف
كارما: مليكه جت ولا لسه
مامت مليكه: جوه لسه جايه من شويه ادخللها
كارما: ماشى
دخلت كارما لمليكه  لقت مليكه بتعيط
كارما بخوف: مليكه ايه إللى حصل
مليكه بعياط : مش قادره مش قادره انسى كان بيتكلم زيه
كارما بخوف: مين ده
مليكه بعياط : فهد كان بيتكلم زى ياسين
كارما: طب ايه إللى حصل
حكت لها مليكه إللى حصل
كارما: ممكن يكون مكنش يقصد
مليكه: لا كلهم بيبصوا للشكل
كارما: طب ما انتِ جميله انتِ ليه مش عاوزه تنسى كلامه انسى يا مليكه الموضوع عدى عليه سنتين
مليكه: مش قادره كل ما افتكر انو كان بيخونى ابقى عاوزه اروح أقتله
كارما: مليكه انسيه علشان تكملى حياتك (محاوله تغير الجو) صح مستر ايرن مان قالك ايه لما شافك بالفستان
مليكه حكت لها إللى حصل
كارما: بجد و الله
مليكه: و الله فضل متنح كده و بعد كده قالى شكلك حلو
كارما :خطتك نجحت بس هو جايب الثقه ده منين لما قالك هتحبينى
مليكه: مش عارفه حتى انا استغربت بس البت إللى كانت عماله تتلزق فيه ده عاوزه الولعه
كارما: هى حلوه
مليكه: ..مش قوى يعنى.... الصراحه  اه ...بس برده عادى
كارما: انت غيرانه منها
مليكه: لا غيرانه ايه بس إللى بيغير يبقى بيحب و انا مش بحبه
كارما: و مين قالك
مليكه: قصدك ايه
كارما: مش يمكن تكونى بداتى تحبيه
مليكه: لا طبعا ده رخم و بارد و تنح
كارما: و تأتى الرياح بما لا تشتهيه السفن
مليكه: لا لا مفيش الكلام ده
كارما : مش مقتنعه
مليكه: قوليلى عملتى ايه النهارده مع سليم
كارما حكت لها إللى حصل
مليكه: مش بقولك معجب
كارما : معجب ايه بس
مليكه: و ليه لا
كارما : لا طبعا و بعدين مفيش حاجه تدل على كده
مليكه : كل ده و مفيش حاجه تدل يعنى اشمعنى انتِ من كل الدكاترة إللى موجودين
كارما : لان انا إللى عارفه التفاصيل بتاعت الأجهزة
مليكه: يا سلام على الإقناع
كارما : طبعا
مليكه بمكر: بس هو سليم لذيذ و شكله حلو و مرح و...
كارما: و خنيق
مليكه: ليه حرام عليكى
كارما: ده ميشوفنيش إلا لما يرخم عليا
مليكه: ما محبه إلا بعد عداوه
كارما: يا بنتى هتضربى
مليكه: يا سلام و تفتكري انا هسكت
كارما: هتعملى ايه يعنى
مليكه : هعمل كده
وقامت مليكه جريت ورا كارما و هما بيضحكوا و كالعاده قدرت كارما انها تخرج مليكه من حزنها
كارما: الحقينى يا طنط
مامت مليكه بابتسامه: ايه إللى حصل
كارما: عاوزه تضربنى
مليكه بضحك:  عامله زى الكتكوت المبلول
كارما بغرور مصطنع: مين ده انا بس مش عاوزه ابوظ شكلك
مليكه بضحك: لا بوظى انا عاوزاه يبوظ
كارما: لا خلاص عفوت عنك
مليكه: عفوتى عن مين انا اساسا إللى بجرى وراكى
كارما : تصدقى صح هههههه خلاص تعبت و الله حرام عليكى يا مفتريه
مليكه: ما انتِ إللى لسانك طويل
كارما: خلاص اهو
مامت مليكه: إتنين أطفال ، يلا إلاكل جهز
كارما: اه لحسن انا جعانه
مليكه: دايما همك على بطنك
كارما: يعنى انتِ مش جعانه
مليكه: ههههههه هموت من  الجوع
كارما: اهو مش لوحدى
مامت مليكه: هههه طب يلا يا هبل
مليكه: يلا
كارما: اه لحسن لازم امشى
مليكه: ما تباتى معانا
كارما: مقولتش لماما
مامت مليكه: نكلمها و نقولها
كارما بضحك: ههههههه و الله يا جماعه بتحرجونى
مليكه: لا وانتِ وش كسوف اوى
كارما : طبعاااا
مامت مليكه: خلاص كلوا و انا هكلمها و اقولها
كارما: ماشى اهو بالمره اشوف عمو بقالى كتير مشفتوش
مليكه: خلاص يبقى ماما تكلمها
مامت مليكه : يا هنا يا  نور يلا تعالوا
نور : احنا جينا .. . كارما عامله ايه
كارما: الحمد الله انتِ عامله ايه
نور: الحمد الله
كارما: ازيك يا هنا
هنا : الحمد الله و انتِ
كارما : الحمد الله
نور : لما نخلص عاوزاكى انتِ و مليكه فى موضوع مهم
كارما: اوكى و انا كمان هبات يعنى هنرغى الصبح
مامت مليكه : كلو الاول
الكل : حاضر
كلوا وسط الضحك و الهزار و مامت مليكه كلمت مامت كارما و قالت لها ان كارما تبات و هى وافقت لان دايما الاتنين بيباتوا عند بعض مش اول مره ، فى المساء حكت لهم  نور عن مروان
كارما: طب هو بيحب البنت دي
نور : مش عارفه بس هي معاه على طول
مليكه: يبقى لازم تعرفى علشان لو بيحبها تبعدى
كارما: صح
نور : بس انا بحبه
كارما: بس لما يبقى من طرف واحد وانتِ شايفاه مع واحده تانيه هيوجعك اكتر من لما تسيبيه
مليكه: اه يا  نور
نور: بس هو بيهتم بيه
مليكه: ممكن يكون بيعتبرك زى اخته
نور تنهدت بالم : ااااههههه
مليكه: احنا لسه بنخمن هتاخدى القرار لما تعرفى وتتاكدى
كارما: اه مش يمكن يكون بيحبك
مليكه: اه يمكن
نور : انا لازم اعرف هو فى حد فى حياته ولا لا
مليكه: اه و انشاء الله خير
نور : سيباكوا بقى يلا نتفرج على فيلم
كارما: يلا نتفرج على فيلم رعب
مليكه: لا انا بخاف و انتواعرفين
كارما: ياختى صغننه
مليكه: بس يا رخمه
نور : خلاص يا مليكه نتفرج و انتِ امسكى  فى حد فينا
مليكه:  ماشى يارخمين
أعدت مليكه وسط كارما و نور وأعدوا يتفرجوا و لم تخلى القعدى من صراخ مليكه و حاضنه فى الاتنين جامد و بعد كده
ناموا التلاته 
فى الصباح صحيوا التلاته
نور : يلا يا مليكه بقى ساعه علشان تصحى
كارما: قومىىىىىىىىىىى
مليكه : خلاص صحيت اسكتوا بقى
كارما : ده انتِ عاوزه قنبله ذريه
مليكه : طب امشوا لحسن اقوم اضربكوا
كارما: يلا ياختى لحسن هنتاخر
مليكه: يلا
لبست مليكه بنطالون و بلوزه عاديه مش زى اللى كانت لابساه امبارح و محتطش ميك اب و دخلت كارما
كارما: انت رجعتي تلبسي بناطيل تانى مش قولتى هتلبسى  فساتين و تحطى ميك  لحد ما الخطه تخلص
مليكه: لا خلاص انا مش مضطره أثبت لحد حاجه إللى عاوز يتقبلنى زى ما انا أهلا وسهلا غير كده مش مهم
كارما: ايه القوه ده كانت فين من زمان يا شيخه
مليكه: اهو اديها جت
كارما : بس برده زى القمر انا معرفش ازاى انتِ مقتنعه انك وحشه
مليكه بابتسامه : كلى بعقلى حلاوه ياختى
كارما: ههههه يلا علشان نلحق ننزل و ابقى احكيلي ايه إللى هيحصل مع مستر ايرن مان
مليكه: حاضر و انتِ ايه إللى هيحصل مع سليم
كارما : حاضر
مليكه : يلا
كارما : يلا
فطروا و نزلوا و راح كل منهم مكانه
____________________________________
فى القصر
صحى فهد و لبس و نزل علشان يفطر و كذلك سليم
فهد : النهارده هقولهم على الحفله فى الشركات و المستشفيات بتاعتنا
سليم : انا هقولهم فى المستشفيات و انت فى الشريكات
فهد بابتسامة فهم: ماشى يا عم روميو
سليم: ماشى يا رخم ، اه حاول تخف على مليكه حبه و حاول تصالحها
فهد: نعم اصالحها ناقص تقولى هاتلها هديه
سليم: و الله فكره حلوه هاتلها هديه
فهد: قوم يا سليم الله يهديك قوم بدل ما افصل دماغك عن جسمك
سليم: ههههه لا يا عم خلاص انا لسه عاوز اعيش حياتى اعمل إللى يريحك
فهد: طب يلا يا اخويا امشى من قدامى و تقدر تطلع على المستشفى على طول
سليم بفرحه: احبك و انت فهمنى يا كينج
ابتسم فهد و راح ركب عربيه و راح الشركه و سليم راح المستشفى
__________________________________
فى الشركه....
دخل فهد و توجه لمكتب مليكه ..وجدها تجلس على المكتب و تقرأ الملف
فهد بعصبيه  : انتِ ازاى تمشى من غير ما تقوليلى امبارح
مليكه ببرود: و انا اقولك ليه ما انا بعت للاستقبال يعرفوك
فهد بعصبيه اكبر : يعنى ايه انتِ كان لازم تتصلي بيا تقوليلي و انا اقولك اه ولا لا
مليكه بسخريه: ليه انت مين اصلا و بعدين انا كنت فكراك هتقعد معاها و مش هترجع الشركه لان كان واضح انكوا وحشين بعض اوى
فهد: أولا  ليه.. لانى المدير بتاعك ثانيا ده حاجه متخصكيش و بعدين ايه الموضوع المهم اوى ده إللى يخليكى متجيش الشركه و متكلميش
مليكه :اظن برده ان ده حاجه متخصكش
فهد قرب منها : اتكلمى معايا عدل
مليكه: انا بتكلم عدل
دخل معاذ في هذه اللحظه
معاذ : احم مليكه انتِ عامله ايه كنت جاى اطمن عليكى
فهد اضايق من وجود معاذ ...
مليكه بابتسامه : الحمد الله يا معاذ تعالى
معاذ : لا انا هجيلك بعدين
مليكه : ليه تعالى انا اساسا خلصت شغل و مستر فهد كان لسه هيروح مكتبه
فهد بعصبيه: ماشى يا مليكه حسابك معايا بعدين
مليكه: ماشى مستنيه
فهد بغضب : و اتفضل انت كمان كل واحد يشوف شغله مش فاتحينها كافيه للحكاوى
خرج فهد و هو خارج بص لمعاذ بغضب و راح على مكتبه و هو عاوز يولع فى الدنيا كلها
خرج موبايله و كلم جاسر
فهد : ايوه يا جاسر عاوز اعرف كل حاجه عن معاذ إللى فى الدفعه إللى بتدرب عندنا فى الشركه و عاوز اعرف علاقته بمليكه ايه
جاسر : مليكه السكرتيره بتاعت حضرتك
فهد: اه ، عاوز المعلومات ده خلال ساعه
جاسر: حاضر
و أغلق الهاتف و اتصل بمليكه فى مكتبها
فهد : تعالى
و قفل قبل ما يسمع ردها
دخلت مليكه : نعم
فهد : اعملى حسابك الحفله الأربعين بتاعت الشريكات هتبقى بعد اسبوع
مليكه: ماشى ، بس هى دي للشريكات بس
فهد: لا و كل إللى بيشتغلوا فى اى حاجه تخصنا هيحضروا و العملا
مليكه : ماشى
فهد : ابعتى لكل الموظفين و العملا إللى بنشتغل معاهم
مليكه: حاضر
و جت تخرج
فهد: انتِ رايحه فين
مليكه: رايحه مكتبى
فهد: انا مقولتش امشى
مليكه: يعنى ايه
فهد: هتقعدى نشتغل على التصاميم ده
مليكه: تمام هجيب الحاجه من مكتبى وهاجي
فهد: ليه مش لابسه زى امبارح و مسحتى الميك اب
مليكه: كان قرار غلط من الاول
فهد: ليه
مليكه: لان انت كان معاك حق انا كان لازم ابص لنفسى فى المرايا قبل ما انزل
فهد: بس افتكر ان انا قولتلك ان شكلك كان حلو بيه
مليكه: اه فكره بس انا حبه شكلى كده  و حبانى اكون على طبيعتى و مش مستعده اتغير علشان حد
ابتسم فهد و قال: و ده رأى انا كمان
مليكه: هو ايه
فهد: انك لما بتبقى على طبعتك بتبقى احلى
مليكه بخجل حاولت تداريه: احم .. انا هروح اجيب الحاجه
فهد بابتسامة: ماشى
فى نفسه: اهربى اهربى
____________________________________
فى المستشفى....
دخل سليم مكتب كارما
سليم بابتسامه: دكتورتى عامله ايه
كارما: احم الحمد الله اتفضل اقعد
قعد سليم على الكرسى إللى قدامها على المكتب: عاوزك تحضرى نفسك علشان الحفله
كارما باستغراب : حفله ايه
سليم : حفله بمناسبه مرور ٤٠ سنه على الشريكات بتاعتنا و ده بيحضر فيها كل الموظفين و المتدربين و العملا فى كل املاكنا يعنى الشريكات و المستشفيات و ده بعد اسبوع
كارما: اه اوك ، يلا نكمل شغل
سليم: ليه ماتخلينا شويه
كارما: يلا علشان نشتغل يا اما  تختار حد تانى يشتغل معاك
سليم بمكر : اعتبر ان ده تهديد يعنى
كارما بابتسامة  : مش اوى يعنى 
سليم بضحك: ماشى يا ستى خلاص يلا نكمل
كارما: يلا
سليم : و النبى عسل
كارما: بس
سليم : خلاص يا دكتورتى
كارما : ايه موضوع دكتورتى ده انا اسمى الدكتوره كارما
سليم: ده بالنسبه للكل اما انا فانتِ دكتورتى انا
كارما: نعم يعنى ايه
سليم: يعنى إللى المفروض تعرفيه دلوقتى انك دكتورتى و الباقى هتعرفيه بعدين و يلا علشان نكمل شغل
كارما: ياريت

ياترى فعلا ميرا حبيبه مروان؟
و ايه الحاجه اللى كارما هتعرفها بعدين ؟
و هل ياسين و فهد زى بعض ؟
و هل فهد بدأ فعلا يعجب بمليكه و لا ده خطه منه ؟ و مليكه ليه قلبها دق ليه مع كل اللى بيعمله فيها ؟