Dragon life {voltooid(?)}

Dragon in touwn

Ik werd wakker door mijn wekker. Ik herhaalde mijn ochtend routine weer. En sprong weer op mijn longboard om naar school te gaan. Maar net voor ik in school kwam gebeurde er iets vreemds. Ik hoorden een hoog gepiep uit een steegje komen. Ik stopte even om te kijken. Domme keuzen natuurlijk. Ik keek waar het gepiep vandaan kwam en pakte het op. 'Wat is dat dan weer?' Ik voelde iets door mijn arm lopen een soord stroomschok. Ik liet het ding snel vallen maar het was te laat. Ik veranderde al in een draak. 'Nee!' Ik wou net weg vliegen toen ik peter voorbij zag komen. 'Kijk niet hier heen!' Dacht ik. Maar ja hoor net alsof hij gedachten kon lezen keek hij me diep in mijn ogen toen ze veranderde in draken ogen en mijn gezicht in een draken gezicht. Ik zat vast in het te klijne steegje als een draak. Peter zette zijn fiets tegen de muur en liep naar mij toe. Heel twijfelend maar rustig. Ik werd bang, ik trok mijn kop in en ging zo ver mogenlijk naar achter als ik kon. Peter kwam dichterbij. 'Olivia?' Vroeg hij. Ik raakte in de stres. Ik schoot snel omhoog en vloog naar boven. "Nee dit kan niet waar zijn!" Dacht ik. Ik vloog net boven de stad. En ik zag mensen filmen. Ik vloog zo snel mogenlijk weg. Opeens vloog er wat achter me aan. Ik keek opzij met mijn reuzen kop. En ja hoor iron man, En zo'n beetje alle Avengers op de grond die niet konden vliegen, zaten achter me aan. Ik raakte in stres toen ik ook nog spiderman/peter zag. Ik vloog sneller weg. Toen ik dacht dat ik ze kwijd was vloog ik naar beneden en lande in een bos. Opeens werd er iets geroepen en alle Avengers kwamen op me af. Ik dook in elkaar klaar om weer weg te vliegen maar Ironman schoot me tegen mijn kop aan en alles werd even wazig. Ik werd bang. 'Stop!' Probeerde ik te roepen maar er kwam alleen een brul uit. Wat ervoor zoorchte dat ze juist meer gingen aanvallen. Ik werd beschoten. Pijl in mijn been en buik. Licht pulsen tegen mijn kop. Schilden die tegen me aan kwamen. Ik viel tegen de grond aan. Niet meer instaat om omhoog te komen. Ik piepte zacht. In de hoop dat ze zouden stoppen. Ik werd nog banger. 'Waarom verdedigt het zich niet?' Vroeg een van de Avengers opeens. 'Weet ik veel' antwoorde een ander. Alles was wazig. Opeens schoot er iets voor me. 'Stop! Wacht! Stop! Doe haar geen pijn!' Riep het. 'Ze? Het is een f*cking draak!' 'Nee het is een mens dus stop!' Het was even stil. 'Dus jij zecht dat die draak een eigenlijk een mens is?' Vroeg iemand met een rond ding in zijn hand. Ik kreeg mijn zicht een beetje terug. 'Ja!' Spiderman stond voor me. Hij verdediger me. Een draak. Hij verdedig te een draak... ik probeerde mezelf weer in mijn menselijke vorm te krijgen en het lukte langzaam maar zeker. 'Wa...' zei Ironman opeens. Ik was weer helemaal terug in mijn normale vorm. De pijn schoot als bliksem door me heen. Ik probeerde op te staan maar het deed te veel pijn om uberhoud te bewegen. Ik bleef dus zo stil mogenlijk liggen. 'Is ze dood?' Vroeg een vrouwelijke stem. 'Ik leef nog' antwoorde ik piepend met daarna gillen van pijn. Ik begon met bewegen wat het alleen nog maar erger maakte. Ik weetniet wat er gebeurde maar ik denk dat het nu pas echt door me doordrong dat ik letterlijk bijna dood was en de pijn. Ik zag gelijk de abengers iets heel anders doen dan aanvallen de hielpen me nu juist. Ik viel flouw.

Ik opende mijn ogen en Zach dat ik in een bed lag een soord dokters bed. Er lagen allemaal biebende en boepende dingen naast me. 'Wat?!' Ik wou omhoog komen maar de pijnscheut die door me ging stopte het. 'Blijf liggen!' Riep iemand opeens. Hij dieuwde me terug 'wie ben jij?!' 'Je kent me wel als de hulk...' 'o Hey...' ik luisterde maar naar hem.
Ik lag zo veel te lang op de zelvde plek. Het leek wel meer dan 5 dessenia!
Ik mog ook eindelijk dat bed uit en weer lopen. Wel met krukken maar oke. 'Op dit moment was het makkelijker geweest met 4 benen!' Zei ik lachend. Bruse lachte ook. Ik "toverde" weer vleugel op mijn rug en vloog zo de kamer door. 'Dit is nog makkelijker!' Bruse keek me aan met zijn mond open. 'Kijk dat het teoretiesch gezien niet kan betekend niet dat het helemaal niet kan he!' Zei ik we schooten allebij in de lach. Ik "toverde" mijn vleugels weer weg en pakte de krukken. 'Ik hou het hier wel even bij' ik mog de kamer uit. Was ook het eerste war ik dee. Ik zag mensen op de bank zitten. 'Daar is het draken meisje' ik negeerde het en plante er snel wat anders overheen. 'Hebben jullie eten?' Iedereen schoot in de lach. 'Wat wil je?' 'cheeseburger!' Ze begonnen harder te lachen. 'Wat?' Vroeg ik. Door die opmerking gingen ze nog harder lachen. Zelfs Tony deed mee. 'Nog even en het ontploft hier als jullie me nu niet snel zeggen wat er zo grappig is!' Ik zei het zo sitieus dat iedereen gelijk stil was 'lol. Denken jullie echt dat ik dat meende?' Tony keek me hoofdschuddend met een glimlach aan. 'Oké Uhm. Toen Tony terug kwam van weg geweest. Wou hij ook gelijk een cheeseburger' 'ik ben nooit weg geweest! Dus jullie hoeven niet zo hard te lachen...' ze begonnen weer met lachen. 'Oké maar mag ik een cheeseburger?' 'Ja hoor. Maar aleeen als je laat zien wat je kunt' Uhm nu?' Ik haalde een van mijn kruken van de grond en liet het zien. 'Zoizo deze kamer is daar te klijn voor...' ze keken me aan en keken even naar de grote van de kamer. Allemaal tegelijk. 'Je heb gelijk...'. Tony en ik gingen naar beneden om cheeseburgers te gaan halen. Hij liep naar een van zijn auto's. 'Kunnen we met die gaan?' Ik wees naar een mooie Aude auto. 'Misschien een andere keer ik ben die nog aan het opknappen' antwoorde hij. We stapte de andere auto in. En gingen rijden.
'Jemig!!' Riep ik na een tijdje 'war rij jij fricking hard!' Hij stopte opeens. Ik keek hem verast aan. 'Kunnen we jou vertrouwen?' 'Hoe bedoel je?' 'Ga je ons niet vermoorden?!' 'Uhm.. nee... als ik dat wou had ik het al lang gedaan... ik ben een meisje dat in een draak kan veranderen. Als ik jullie wou vermoorden had ik dat al gedaan hoor!' Antwoorde ik. Zonder iets te zeggen reed hij weer snel door. Ik draaide de radio aan. Lekker supper hard. 'Woe hoe bishes!!' Riep ik. Tony glimlachte. Na een tijdje liepen we weer uit de deur met 3 cheeseburgers voor ieder. 'Ik zou er meer op kunnen' zei ik sip. En ja hoor hij begon weet te lachen. We begonnen weer te reacen. Terug naar het gebouw. Ondertussen hadden e er allebij al 2 cheeseburgers op. We stonden net voor de ingang van het gebouw toen ik iets vreemds hoorde. 'Ik... moet even wat doen...' zei ik twijfelend. 'Wat is er?' 'Niks hoor ik kom zo terug' ik nam de laatste hap van mijn cheeseburger en rende er vandoor. Ik rende weer een steegje in en ik zag een vreemde man staan groen met Horns. Ik rende op hem af en probeerde hem te slaan. 'Wie ben jij?! En waarom hoor ik je?!' Riep ik. Hij had zo'n kwaadaardig glimlachje. Na even gestaard te hebben liep het uit tot een gevecht. 'Ik ben een god jij dom wezen!' Riep hij boos. 'Oké! En ik ben een draak die net een cheeseburger op heeft!' Riep ik terug en ik sprong weer op hem af. Ik veranderde mijn hand in een draken poot ongeveer ter grote van mijn normale hand en sloeg hem in zijn gezicht. Hij stond even stil. Hij ging langzaam met zijn hand naar zijn wang. En keek naar het bloed. Hij gooide messen naar me en zette me zo vast aan de muur. 'Denk je echt dat dit me tegen houd?' Vroeg ik droog. 'Nee maar dit wel!' Hij vroor me vast aan de muur. 'Neh niet echt...' ik warmde mijn lichaam op. Weer een voordeel van half draak zijn. En het ijs smolt. Ik rukte mezelf los van de muur. En hooide een van de messen waarmee hij me had vast gezet aan de muur naar zijn been. Hij miste. De man sprong opzij, hi toverde een staf tevoorschijn. En op een of andere manier zette hij me vast. Ik veranderde mezelf snel in een draak om te ontsnappen en ik vloog net optijd weg. Maar ik werd door iets naar beneden getrokken. Ik veranderde terug naar een mens en viel naar beneden. De man trok me omhoog en hield zijn staf op mijn borst. Ik keek hem boos aan en pakte de staf beed met mijn handen en trok hem van me vandaan. Hij keek geshockeerd. Ik glimlachte. 'Sorry maar je Han een draak niet zomaar vermoorden...' antwoorde ik. Ik sloeg hem tegen zijn hoofd en hij viel op de grond. Bewusteloos. Ik veranderde in een draak en pakte hem op met 1 poot. Ik vloog op en vloog naar Avengers touwer. Ik brulde zodat se wisten dat ik aan kwam. Ironman/Tony kwam gelijk aan gevlogen. Ik gooide loki omhoog die ondertussen al weer bij aan het komen was. Door schrik gilde hij. Ik ving hem met mijn andere poot.
Toen we iets dichter bij de grond waren liet Ik liet hem vallen zodat hij weer bewusteloos was. Ik veranderde naar mijn normale verzie met vleugels. 'Loki...' 'o die god die ik heb neer gepleurd en gilt?' Ik lachte Tony lachte mee. Cap en de rest kwam aan gerend. En ik zag dat spiderman ook weer aan kwam. Ik vloog naar hem toe. 'Ga zo op mijn nek zitten en hou me hoed beed!' Zei ik. Zonder dat ik wachte op antwoord van spiderman veranderde ik mezelf weer weer in een draak. Ik keek naar hem met mijn draken kop en wenkte hem. Met een beweging van mijn kop. Hij liep twijfelend naar mij toe en sprong op mijn rug. Ik vloog weg en ging hoger dat ik normaal ging. Ik draaide mijn hoofd om en deed een glimlach na. Hij gilde het uit van spanning en plezier. Ik vloog zo snel als ik kon omhoog. En uitijndelijk bleef ik zweven in de lucht. 'WoW.... dit is een mooi uitzicht.' Ik keek hem aan met een sprankel van vreugde in mijn ogen 'nee!' Ik spoelde vuur naar beneden en ging er dwars door heen naar de grond toe. Ik sloeg mijn vleugels in en maakte een duikvlucht. K voelde dat spiderman me strak beed hield. Toen we bijna bij een gebou kwamen sloeg ik mijn vleugels weer uit en bleven we boven het gebouw zweven. Ik wenkte hem dat hij van ma af moest. En hij sprong van me af. Ik veranderde mezelf weer terug. Ik schoot in de lag omdat je hem gewoon zag bibberen van spanning. 'Je mag je masker wel afhalen hoor... ik weet wie je bent..' zei ik. Ohio deed zijn masker omhoog. 'Hoe?!' 'Ik heb soms dromen die mij dingen vertellen... dit was er een van..' hij keek me onbegrijpend aan. 'Ik zie soms de toekomst in mijn dromen!' 'Ooohhhh.. gaaf! Hoe ben je trouwens zo snel beter geworden? Tony zij dat je je kruken niet gebruikte toen je de auto uit ging..' 'weer ik veel maar het is wel fijn!'

Later die dag was ik weer lekker thuis.

1982 woorden!! En dan denk je nu. "Ik schrijf ze ook van 4000+ 😂 dit is echt sad"