Ik werd weer wakker in een gevangenis. Lol deze was voor loki gemaakt. Ik liep naar de zijkant 'Yo laat me er uit' 'nee' antwoorde eigenlijk iedereen die voor me stond te gelijkertijd. 'GEMEEEEENNNN!' Lachte ik. Ik ging in kleermakerszit zitten. Tony kwam naar me toe. 'Wat wou peter tegen ons vertellen?' 'Waarom zou ik daar antwoord op moeten geven. Ik zit al in een gevangenis. En niet dat jullie mij kunnen bedrijgen' ik hoorde een brul vanaf buiten. Ik keek door het raam. 'O Hay peter!' Brulde ik terug in draken taal. 'Wat is er gebeurd met mijn Withney?!' Brulde hij door het raam. 'Niks hoor. Ik zit gewoon hier!' Antwoorde ik. Tony staarde me aan. 'Waarom staard de super held mij aan. Oh wacht. He bent geen held! Je bent gewoon een mens met een hart probleem, die toevallig goed ik in computers!' Ik zag Tony's gezichts uitdrukking veranderen en ik schoot in de lach. De Avengers liepen weg en peter vloog omhoog. 'Okeeeeee.... wat nu?' 'Zorg dat je daar uit kom win hun vertrouwen terug. En dan vermoord je hun een voor een.' Hoorde ik door mijn oortje heen komen. 'Oki' antwoorde ik zacht. Ik deed net alsof ik op de grond viel. En ik bleef even liggen. Ik hoorde de Avengers weer naar binnen rennen. Ik kwam rustig overeind. 'W...wat is er gebeurd?' Vroeg ik nep spelend. 'Kan je het je echt niet meer herinneren?' 'Nee.. sorry... het laatste wat ik me kan hetineren is dat ik op een stoel vast zat.... en de pijn daarna...' ik was echt keihard aan het lachen in mijn hoofd ZE GELIOVDE ME! Bucky kwam naar voor. 'Weet je heel zeker dat je je niks anders kan herinnenren?' 'N... nee... sorry' 'maakt niks uit hoor' bucky hielp me omhoog en ik steund op hem om het nog wat leuker te maken. 'Bucky? Kunnen we gaan trainen? Dan kan ik mijn hoofd even leeg maken' 'dat lijkt me geen goed idee!' Riep Tony. 'Alsjebliiiiiiiiiiiiieeeeeeeeeftttt?!' 'Jij bent echt vreemd. Oké dan' en zo liep ik met bucky naar beneden. 'Ik ga eerst even naar de wc' 'oke' ik liep naar de wc.
'Ik heb nu de winter soldier klaar staan om gedood te worden.' 'Wees vorzichtig. Je moet er voor zorgen dat het op een ongeluk lijkt. En je weet hoe sterk hij is. Let goed op zijn bewegingen' 'doe ik' fluisterde ik terug door mijn oortje. Ik liep weer terug naar bucky. 'Laten we beginnen!' Riep ik. We waren al even bezig toen ik me nog bedacht dat ik hem moest vermoorden. 'Wat is dat bij je oor?' Vroeg bucky een klauw ontwijkend. 'Oh! Bedoel je die?!' Ik wees naar mijn oortje. 'Gewoon. Niks' ik zag zijn houding veranderen. Meer terug vechtend. Ik deed het zelvde. Het begon nu op een wat echter gevecht te lijken. Toen ik een vuurbal op hem af schoot veranderde mijn ogen weer naar bloed rood. 'Weet je. Ik heb pas een paar mensen vermoord. Het voelde fantastisch! Ik vraag me af hoe het bij jou zou voelen!!!' Riep ik. Toen werd het een echt gevecht. (Sorry te lui om te typen verzin er zelf maar een beeld bij). Uiteindelijk zat ik boven op een zwaar gewonden bucky. Ik zelf zag er ook niet echt goed uit. We waren allebij zegmaar zwaar gewond. Ik veranderde mijn hand in een draken klauw en legde hem tegen zijn keel. 'Varwel bucky. Het was leuk om je te kennen!' Ik trok mijn klauw over zijn keel maar nog voor ik hem echt kon doden hoorde ik Steve aan komen rennen. Hij sloeg me van bucky af. Ik bleef doodstil liggen. Ik zag Steve naar bucky lopen. En hij keek naar mij, rende op me af maar net voor hij bij mij was sprong ik op met mijn vleugels en lande ik achter hem. 'Wat moet ik doen?' Vroeg ik door mijn oortje. 'Lijd hem af. Zoorg dat je de winther soltier eerst vermoord. Daarna captain Amerika!' 'Oké!' Cap draaide zich om en net op dat moment stond ik al bij bucky. 'Hey cap! Wil je hem dood of levend?' Er lag een plas bloed om bucky en ik voelde dat Ik het ook niet lang meer zou vol houden. 'H... het lukt niet meer. Ik moet mezelf terug trekken' fluisterde ik door mijn oortje. 'NEE! Je vecht door!' 'Dan verliezen we zoizo! Ik moet mezelf terug trekken en met een nieuw plan bedenken!' 'Nee!' Er liep een erge stroom schok door mijn lichaam. Ik zag een enkelbandje om mijn voed. 'Ik gilde het uit van pijn. 'Oké! Ik vecht door!' Gilde ik. Cap zou het ook gehoord moetten hebben. Het was echt hard. Zo niet dan is cap nogal doof. De stroom schok stopte en ik viel op de grond. Nog even en ik zit weer in mijn gevangenis! 'Withney?' 'Sorry cap Withney is niet hier! Ze is op vacantie! Voor altijd!' Ik liet een gemene lach horen voor ik een klauw ik buckys zijn arm sloeg. Ik was bij het raam binnen een seconde. Met bucky natuurlijk. Ik sloeg hem boor het raam en hield hem zo dat hij elk moment kon vallen. 'Ja kan kiezen cap! Mij bevechten of je vriend redden!' Ik liet hem vallen. Cap rende naar het raam. Maar net op dat moment was draak-peter er en ving bucky op. 'Kut!!' Gilde ik. Ik vloog snel weg. Cap keek me na. Hij gilde wat naar de rest. En toen viel ik. Bewusteloos het bos in.
JE LEEST
Dragon life {voltooid(?)}
FanficZe weet geheim te blijven tot ze iemand van een dak zag springen. Niemand was er in de buurt dus was het aan haar. Ze redde de man. Maar de Avengers denken dat ze een bedreiging is voor de stad. Zou het lukken om veilig te blijven? Het is een Marvel...