Dragon life {voltooid(?)}

Help the dragon

Bk Ik kwam op mijn gebroken poot terecht. Ik brulde het uit van pijn. Snel gooide ik het net van me af en ging in verdedigings modus staan. Ik luisterde zo goed als ik kon. Ik hoorde in de struiken snelle bewegingen en geritsel van blaaadjes in de bomen. Ik begon een beetje bang te worden. Mijn andere wonden op mijn arm na waren al geheeld. Ik zag wat rood met blouws verschijnen. Snel spuwde ik vuur naar diegene en probeerde achteruit te lopen. Maar ik zakte door mijn been. Snel leunde ik op mijn andere been. Er kwam bog iemand ik deed hetzelfde. 'Olivia!' Ik twijfelde ik hinkte nog een stap naar achter. Het rood met blouwe viguur kwam naar voor. Ik spuwde weer vuur als teken dar hij niet dichterbij moest komen. De ander kwam ook naar voor. Snel zette ik weer een stap naar achter. Weer niet nadenkend over mijn voorpoot. Ik piepte zacht en ging snel weer naar de andere been. 'Ze is gewond!' Toen wist ik het. 'P..peter?' Piepte ik. 'Ja dat ben ik. Ik hoorde je brullen. Wat is er?' En op het moment dat hij dat zei vloog er wat naar hem toe. Snel sprong ik naar hem toe en dieuwde hem weg. Er werd weer een soord net om me heen gegooid. Ik probeerde het net weer van me af te gooiden maar dat lukte niet. Ik brulde zacht naar peter. Ik begon te bewegen in de hoop dat ik het er zo af kreeg maar dat lukte niet. Ik raakte alleen erger verstrikt met dat ding. Ik keek op en zag peter met iets vechten, Tony ook. Toen zag ik met wie. 'PETER! GA WEG!!' Brulde ik zo hard als ik kon.  'Ik laat je niet alleen!' Ik zag peter geslagen worden tegen zijn hoofd. 'NEE!!' Brulde ik. Het net verbrande op een of andere manier. Ik sprong op de man af die peter sloeg. Sloeg hem bewusteloos tegen de grond en... zakte door mijn poot. Ik zag dat Tony al iemand had neergemepd. Ik zag ook dat ze gelijk op me kwamen afgerend. Ik veranderde naar mensen vorm. 'Oh frick. Dit doet pijn!' Riep ik. Ik zag peter lachen tot hij mijn arm zag. Hij hing slap naast mijn lichaam. 'Blijf af!' Snouwde ik naar Tony toen hij mijn arm wou pakken. Tony keek me verondeaardicht aan. 'S.. sorry' hij wou hem nog eens pakken. Ik zette een stap naar achter en liet een boze brom horen. (Draken taal natuurlijk anders klinkt het zo dom). Peter kwam naar me toe. 'Wat is er met je arm gebeurd?' 'Niks' antwoorde ik snel. Iets te snel. 'Wel anders kan je hem bewegen' 'ik heb iemand zijn wonden verzorcht. Hij was aangetreden door een vrachtwagen en die is over zijn arm doorgereden. Dus dat is er gebeurd' 'nog even en je bent de vrouwelijke bucky' hoorde ik Tony fluisteren. 'Pardon??' 'Laten we terug gaan naar de Avengers. Dan kan Bruce er even naar kijken' zei Tony snel. Ik schoot in de lach. Ik voelde een schok door mijn arm heen lopen. Ik keek en ik zag dat peter hem beed hield. Ik veranderde mijn hand in een klouw en sloeg peter weg. 'Af blijven!' Brulde ik boos. 'Sorry!' Antwoorde hij. We gingen terug naar de Avengers.
'Wat is er met je arm gebeurd?' Vroeg cap. 'Zoals Tony zei word ik over een tijdje een vrouwelijke bucky met zijn arm.' Cap wou hem beet pakken. 'Blijf af!!' Gilde ik terwijl ik zijn arm wegsloeg. 'Kom Olivia we gaan even naar bruce' zei Tony. 'Oki' en ik liep rustig achter hem aan.
'Wat is er met jou gebeurd?!' Vroeg Bruce toen hij me zag. 'Ik heb iemand verzorcht' ik hoorde Bruce zuchten en ik zette een grote glimlach op. Bruce onderzocht me even. 'Arm verbrijzeld...' zei hij zacht. 'No shit shuloke!' Antwoorde ik. 'Anders was hij al wel beter! Zelfs bij normale mensen kan dit niet genezen. Bij mij denk ik ook niet...' toen had ik het door. 'Moet ik mijn arm weg laten halen?' 'Sorry..maar ja' 'BUCKYYYYYY!!' Gilde ik op mijn allerhards. Bucky kwam aangerend. 'Yo! Ik heb nu ook een arm minder!' Ik bewoog en er schoot een pijn scheut door mijn arm. 'Damm!' Ik dacht opeens aan het oortje. Snel begon ik met zoeken. Toen ik hem vond liet ik Jarvis Tony roepen. Tien minuutjes later was hij er. 'Tony maak deze en als het is gelukt geef hem terug aan mij.' Ik zei het zo sirieus dag hij gelijk aan de slag ging. Ik zag weer de mensen voor me. Ik bevroor volledig en staarde naar de muur. Er verschenen tranen in mijn ogen. Ik werd terug getrokken naar het nu. Ik haalde mijn tranen weg en draaide me om. Ik zag peter aan komen lopen. 'Peter! Kom eens hier' riep ik naar hem. Hij kwam snel aangerend. 'Ik heb een plan... maar het is kan verkeerd gaan... ik weet dat je me gaat proberen tegen te houden maar ik hoop dat je mee helpt..' piepte ik zacht in draken taal. 'Ik ga proberen contact met hun te maken.. maar het kan zijn dat ze me dan gaan opzoeken..' brulde ik er zacht achteraan. 'Dat kan je niet doen!' Ik sloeg snel mijn hand voor zijn mond. 'Ik kan het omdat ik het ga doen peter... of je het nu wil of niet' Tony kwam naar binnen gelopen. 'Dit ding maken is hartstikke makkelijk. Er zaten alleen een paar draaitjes los.' 'Dankje' ik pakte snel het oortje van hem over. 'Kunnen jullie even weg gaan?' Vroeg ik. 'Warom?' 'Alsjeblieft?' 'Oké dan' en Tony nam de rest mee. Peter keek me aan. 'Doe het niet.' Ik sloeg zijn mond dicht en dieuwde hem uit de kamer. Ik de de kamer snel opslot en zette iets onder de deurknop. Ik deed alle ramen dicht. 'Jarvis zet de camera's en spekers uit zodat ze me niet kunnen horen en zien' 'maar..' 'geen maar! Doen!' Riep ik. 'Oke'. Ik zette snel het oortje in mijn oor. 'Swings. Kunnen jullie mij horen?' 'Het bleef stil. 'Ik ben het draken meisje.' Het bleef stil. 'Ik weet dat jullie mij kunnen horen.' Nogsteeds stil. 'Ik wil jullie helpen. Met de Avengers. Als jullie mij ook helpen met iets' zei ik. 'Waarmee?' Hoorde ik door mijn oortje. 'Mijn arm. Ik help jullie als jullie mijn arm weer heel maken.' 'Warom zouden wr dat doen?' 'Omdat de Avengers mij vertrouwen en ik ze vanaf binnenuit kan verslaan'. Het was even stil.

'Deal'.