Toen ik wakker werd lag draak-peter niet meer naast me. Ik ging snel rechtop zitten en zag peter proberen vis te vangen. Hij had al een best wel grote stapel. Zoizo 11 vissen. Waarschijnlijk ook een paar voor mij. Peter kwam weer boven met een mond vol vis. En gooide die ook op de stapel. 'Goede morgen slaapkop' 'Hey op dit moment ben ik niet de gene met een kop hoor!' Zei ik voor de grap. Ik veranderde mezelf in een draak en at een paar vissen. 'Stukje vliegen voor we uitzoeken hoe we je terug moeten veranderen?' 'Ja hoor' ik vloog met peter omhoog. 'Je hebt het al goed onder de knie. Draak zijn bedoel ik.' Peter antwoorde niet. Ik keek hem aan. En zag de uitdrukking op zijn gezicht. Toen hoorde ik het ook. 'BUK!' Riep ik nog net voor peter het kon roepen. Peter en ik schoten naar de grond. Ik werd geraakt door iets en ik lande een eindje verderop tegen een boom. Ik probeerde op te staan maar voor dat dat lukte voelde ik een steek in mijn zei. Ik keek en zag een verdovingsmiddel pijltje. 'Peter! Haal hulp!' Brulde ik. Ik zag hem wegvliegen en daarna viel ik in slaap.
Ik werd wakker in een kooi. Ik hoorde de zelfde piep als eerder maar dan net iets hoger. Ik zat weer in mijn menselijke vorm. Ik probeerde mezelf te veranderen in een draak maar dat lukte niet. 'Maar goed ook dat onze dr. Dat ding heeft ontworpen. Je kan stoppen met het proberen het gat je toch niet lukken.' Ik draaide me snel om naar de stem. 'Wie zijn jullie? En wat doe ik hier?' 'Als ik dat zou vertellen zou er toch niks leuks meer aan zijn?' Ik keek hem droog aan. Ik liep naar de palen van de kooi en raakte ze aan. Ik kreeg een harde schok. Snel trok ik mijn hand terug. 'Auts' opeens kwam er iemand binnen. 'Jij wegwezen!' Zei hij tegen de man die eerst tegen mij praatte. De man rende weg. 'Wie zijn jullie? Wat willen jullie van mij?' 'Wij zijn swings (wat klassiek) . En wij willen je gebruiken voor wat.' 'Waarvoor?' 'Jammer voor jou ga ik daar nog geen antwoord op geven' mijn ogen veranderde in draken ogen en op het moment dat mijn vleugels tevoorschijn kwamen maakte de man voor mij een hand beweging en iemand schoot wat. Ik keek wat er in mijn zei kwam en zag een soort injectie pijltje. Mijn vleugels verdwenen weer en mijn ogen werden weer normaal. Ik keek de man voor mij me en ik zag hem lachen. Toen viel ik op de grond en viel weer in slaap.
Toen ik weer bij kwam zat ik op een stoel. Wel vastgebonden natuurlijk. Maar oké. 'Fijn dat de baas van hydra familie van mij is zeg. Als we het geld hebben kunnen we hem afbetalen boor dat ding' hoorde ik iemand fluisteren. Opeens gingen ze allemaal dingen met mij doen. Het ging te snel en te Onbegrijpelijk on door te hebben wat ze deden. Ik merkte alleen erge pijn en dat was het. 'Nou het heeft gewerkt...' '...maar?' 'Niet heel goed...' 'ik keek hem lachend aan. 'Iemand die een draak in zijn macht te nemen is pas echt dom!' Gilde ik. Ik rukte mezelf van de stoel en vloog op de man voor me af. Mijn vleugels van vuur waren weer terug. Ik had een gemene lach op mijn gezicht en mijn ogen waren rood. Bloed rood. Ik brak snel de man zijn nek en vloog door naar de andere. Er werd weer wat geroepen en weer geschoten. En zelfde als anders. Ik rukte het er uit en stak het in de nek van de andere man. Een paar andere rende weg. De gene die bleef staan waren nog gen seconde daarna dood. Het deed me plezier om ze te doden. Ik had nog steeds een gemene lach. Ik vloog met een rondgang door de deur naar de uitgang. Ik vloog de lucht in en liet het gebouw ontploffen. Ik vond het geweldig. Ik vloog terug met de vuurvleugels naar de Avengers. Ik zag peter op het dak zitten nog steeds in draak vorm Tony stond bij hem onbegrijpend. Toen peter mij hoorde aankomen keek hij snel om en vloog naar me toe. Maar toen hij mijn vleugels zag stopte hij en bleef hij in de lucht zweven. Tony kwam ook aan. En deed pressies het zelfde als peter. Ik was ook nog hier en daar vergeten bloed van mijn gezicht af te halen. Dus toen ik dichterbij kwam zag ik Tony iets zeggen en kwamen de rest van de Avengers er ook aan. 'Wat? Niet blij om me te zien?' Zei ik nep verdrietig. 'Olivia? Wat is er gebeurd?' Brulde peter. 'Niks hoor. Alleen een paar minder mensen op aarde' brulde ik in draken taal terug terwijl ik bloed onder mijn nagels vandaan hield. Ik keek naar peter in ik zag de geschrokken reactie. 'Ah joh we hebben toch al over bevolking! Wat maakt het uit?' Zei ik vol Lachen. Nog steeds zag ik er uit als een gestoorde huurmoordenaar. Peter vloog geschrokken achteruit. 'Dit ben jij niet!' Brulde hij naar mij. 'Nee... dat klopt ja. Dit ben ik niet.' Ik keek hem recht in zijn ogen. 'Ik ben dit!' Gilde ik toen ik op hem af vloog en mezelf veranderde in een draak voor ik hem naar de grond wierp. Ik zat weer in de vorm van een tijdje geleden. In de moord draak. Ik vloog op Ironman af en hij schoot naar mijn vleugels. Ik veranderde mezelf snel in een mens en hij miste. Net voor ik een gebouw kon raken veranderde ik met weer terug in een draak. Ik draaide me om en zette me af tegen het gebouw onder me. Peter was ondertussen al weer omhoog gevlogen en maakte een duikvlucht naar me toe. Hij pakte me beet en dieuwde me tegen het Avengers gebouw aan. 'Dit ben jij niet! Kom terug Olivia!' Ik was bijna van plan om zijn gezicht te roosteren toen hij me nock out sloeg.
JE LEEST
Dragon life {voltooid(?)}
FanfictionZe weet geheim te blijven tot ze iemand van een dak zag springen. Niemand was er in de buurt dus was het aan haar. Ze redde de man. Maar de Avengers denken dat ze een bedreiging is voor de stad. Zou het lukken om veilig te blijven? Het is een Marvel...