Dragon life {voltooid(?)}

A dragon problem

'Hoe kan ik rustig worden?! Ik ben een draak!' Brulde hij naar me. 'Je kan me verstaan...?' Piepte ik zacht. Het was even stil. 'IK BEN NU EEN DRAAK!' Brulde peter een soort van blij. Hij vloog op me af en tekkelde me. Ik sprong snel op en sprong boven op zijn rug en gooide hem weg. Hij vloog snel op en ik vloog ook op. Ik keek hem aan en we vlogen tegelijk recht omhoog. Zo ver als we konden. 'Kijk je gaat het warschijnlijk minder lang volhouden dan dat ik dat doe. Ik ben er al aan gewent!' Brulde ik voor ik extra bij zette en nog sneller vloog. Peter deed het zelfde. En we draaide ons om. We gingen met volle vaart naar beneden. Ik sloeg mijn vleugels in om sneller te gaan en ik schoot naar beneden. Ik spieuwde vuur naar beneden en vloog er recht door heen. Net voor we bij de grond waren sloegen we onze vleugels uit. En lande rustig op de grond. Ik keek naar peter en lachte. 'Wouw... gewoon wouw...' 'wat is er?' Vroeg peter onbegrijpend. 'Je... Uhm... ja...' 'ik wat?' 'Je ziet er gaaf uit...' zei ik toen ik snel naar voor keek. 'D..Dankje..' zei peter tweifelend. 'Nee echt je bent echt schattig..' zei ik zacht. Peter hoorde het net en je zag dat hij niet wist wat te doen. 'Jij ook...' fluisterde hij terug '...ik bedoel... je ziet er ook gaaf uit!' Zei hij snel. Ik keek hem aan en lachte naar hem. 'Hey... ik denk dat we een manier moeten gaan vinden om je terug te veranderen.' 'J..ja ik denk het ook...' 'probeer het zelf eens.' 'Hoe?' 'Uhm... denk aan je menselijke vorm en... Uhm... ja ik ben er al zo erg aan gewend dat ik eigenlijk er alleen maar aan hoef te denken...' ik veranderde mezelf terug. 'Probeer het eens' ik zag peter het proberen. 'Ontspan je.' Zei ik droog. Ik zag peter naar me kijken alsof hij verward was. 'Uhm... het lukt niet...' zei hij. 'Kut..' 'niet schelden!' 'Sorry... Uhm... peter, dit is nognooit gebeurd. Dus ik weer ook niet hoe ik het zou moeten oplossen... dusss ja. We zouden hier moeten blijven tot we een oplossing hebben.' 'Waarom kan mr. Stark ons niet helpen?' Vroeg peter zacht brommend. 'Ik denk niet dat ze een verstand hebben van draken...' 'daar heb je een punt' "waarom is hij zo damm schattig??" Zei ik in mijn hoofd. 'Ik heb trek..' bromde peter zacht. 'Ja... uhm... de laatste keer dat ik als draak hat gegeten was toen ik niet helemaal mezelf was... je weet wel. Maar daarvoor vond ik vis lekker..' 'rouw?' 'Ja' peter keek me verward aan met zijn draken kop. 'Het is wel gaaf die blouwe gloed over je schubben...' zei ik zacht. Hij hoorde het zegmaar net niet. 'Ik moet je wel leren om ze te vangen.' Zei ik twijfelend. Ik veranderde mezelf terug in een draak. 'Ja... als het moet...' ik draaide mijn staart om zijn nek en trok hem mee. 'h..Hey!' Riep hij. 'Kom!' Zei ik voor ik hem los liet en op vloog. Peter kwam achter me aan. Ik zocht naar een plas. 'Daar.' Brulde ik tegen peter. Ik bleef op mijn plaats vliegen. 'Kijk er zijn 2 manieren. 1, vanuit de lucht het water in schieten en dan vis vanen. 2, vanaf de zijkant en dan je kop er in steken in de hoop dat je er een gepakten krijcht. Ik vind de eerste makkelijker. Kijk en leer' zei ik tegen peter. Ik zocht eerst waar de vis zwom en toen ik een school spotte vloog ik er met volle vaart in en hapte zo 5 vissen uit het water. 'Hoe krijg je er zo veel in een keer?!' 'Oefenen! Probeer maar' peter dee hetzelfde en uitijndelijk bleef hij op zijn plaats vliegen en schoot jij het water in. Maar kwam er uit zonder iets. 'Waarom twijfelde je? De vissen zagen je schaduw. Dat zoorgt ervoor dat ze weg gaan. Je moet zegmaar sneller zijn dan de vissen. Probeer het opnieuw' peter deed weer hetzelfde maar ditkeer ging hij in een keer door. 'Als je vis wil vangen moet je je mond wel open houden. Maar je jaagt alle vissen weg.' Ik at snel een van de 5 vissen op. 'Ik vang er wel een paar voor je' ik deed hetzelfde als daarvoor en kwam er weer uit met 6. 'Hier. Aanvallen!' Zei ik en schrokte een vis op. Peter keek er twijfelend naar. 'Nee echt. Het is bestwel lekker. Als draak. Probeer het niet als mens. Dan is het echt goor...' peter nam twijfelend een vis. Slikte hem door. En geen met stralende ogen naar mij. 'Eet de rest maar. Ik kan altijd nog iets anders eten' peter at snel d eerst ook op. 'Peter.. er zit iets boven op je hoofd.. hoe krijg je vis daar??' 'Waar?' Hij probeerde het er af te krijgen maar het mislukte. Ik liep naar hem toe en pakte het van zijn voorhoofd. 'Daar' zei ik met een halve vis in mijn mond. Snel at ik hem op. Ik zag peter nog rood worden onder zijn schubben. Dat dat mogenlijk was, dat wist ik echt niet. Opeens werd ik erg moe en werd het moeilijker om in de draken gedaante te blijven en veranderde ik dus terug naar mens. Ik gaapte. 'Je moet gaan slapen' zei peter. 'Ik kan je moeilijk alleen laten' ik gaapte nog eens. Peter gaapte mee. Hij moest ook wel moe zijn. Hij ging op de grond liggen en ik ging bij hem ligen. Zo vielen we in slaap.

Hayyyyyy
Lees, the withe Phoenix, van RosaMeurs het is een erg leuk boek
Echt een aanrader voor Peter Parker fans!!