You Turned Me On [On Hold]

Chapter 7: The Encounter

STEPHEN'S POV:

"Shit! It's past 6:30 in the morning! May klase ako ng 7:30. Kailangan ko nang magmadali, kung hindi malalate ako. Kantyaw na naman ang aabutin ko nito sa mga barkada ko. Tsk."

Naligo na ako. Then nagbihis. Di na ko kakain sa school na lang siguro.

"Oh hijo, hindi ka ba kakain?" tanong sa akin ni Manang Fe.

"Manang hindi na po, sa school na lang po siguro. Malalate na rin po kasi ako e." tugon ko.

"Oh sige. Mag-ingat ka ah." sabi ulit ni Manang.

"Sige po! Alis na po ako!" ganyan kami ni Manang Fe. Siguro kaya parang nanay na rin ung turing ko sa kanya, dahil simula pagkabata siya na ung nagalaga sa akin.

"Mabilis kong pinaandar ung kotse ko." oo tama ang narinig nyo, nagdala ma ko ng kotse para hindi na rin ako magpasundo kay Manong Jay.

* * * * * * *

Nang maipark ko na ung kotse. Mabilis kong tinungo ung room ko, pero kailangan kopang dumaan ng school ground. Medyo hussle,pero kailangan kaya naglakad na ko papunta sa designated room ko.

"Nang.. "

"Shit! Next time be careful. Hindi mo ba alam na nakakaabala ka ng isang busy na tao? Hindi mo ba kilala kung sino ako? Ha?" (Nakatingin na ang mga tao sa akin at sa babaeng nakabunggo sa akin. Nasa school ground kasi kami). Nakakinis naman oh. Kung kelan ako nagmamadali saka pa ako. Huuuuh! Ang sama namang pasimula ng araw nito oh!

"I know you, your Mr. Villaruel ang pinakagwapong estudyante rito sabi ng mga baliw na babae rito sa school." Inis n pagkasabi nung babaeng nakabunggo sa akin.

"Ang kapal din ng mukha mo no? Akala mo kung sino ka, samantalang isa ka lamang hamak na estudyante rito sa Princeton University. Pano ka kaya nakapasok dito? Siguro sinuhulan mo ung President nito para papasukin ka dito no? Haha. Kawawa ka naman." Sabi ko sa kanya. Malay ko ba di ba? Pero I think hindi naman ganon dahil may pagkanerdy sya pero hot at maganda. Sayang lang. Tsk.

"Remember this face Mr. Yabang, in the mere future magtatagpo ulit ang mga landas natin!" Sabi nya sabay pulot ng mga nahulog na gamit nya at tinalikuran ako at umalis bigla. Aba! At may pride pa ah! Bwisit na babaeng un. Makapasok na nga lang!

ANGEL'S POV:

Papunta na kami ni Sheryl ng room at dahil sa Main building kami kailangan naming dumaan ng school ground. Hussle.

Naglalakad kami ng biglang may nakabunggo sa akin.

"Shit! Next time be careful. Hindi mo ba alam na nakakaabala ka ng isang busy na tao? Hindi mo ba kilala kung sino ako? Ha? " sabi sa akin ng nakabunggo sa akin. Aba siya na nga ang nakabunggo sya pa ang galit.

"I know you, your Mr. Villaruel ang pinakagwapong estudyante rito sabi ng mga baliw na babae rito sa school. " sabi ko ng pagkainis. Bwisit naman oh.!

"Ang kapal din ng mukha mo no? Akala mo kung sino ka, samantalang isa ka lamang hamak na estudyante rito sa Princeton University. Pano ka kaya nakapasok dito? Siguro sinuhulan mo ung President nito para papasukin ka dito no? Haha. Kawawa ka naman." Aba at ang yabang talaga. Wala nga kaming pera na pansuhol ei at isa lang akong scholar dito. baka siya ang nagbayad para lang makapasok dito.

" Remember this face Mr. Yabang, in the mere future magtatagpo ulit ang mga landas natin!" Sabi ko sa kanya pagkapulot ko ng mga gamit ko na nalaglag. Bwisit naman oh. Urrrrgggghhhh!

Akala ko siya ung makakabuo ng araw ko, hindi pala sya pala ung makakasira ng araw ko. Medyo naiiyak ako. Akala ko talga mapapnsin nya ko hindi pala. Medyo may crush pa namam ako sa kanya.

Naiiyak talaga ako. Bakit kaya? Nakakainis ei.

A/N: Last update for today. Pasensya na kung maikli ung update ko bawi ako nxt time. May mga silent readers po ba ako? Comment naman po,sa inyo ko idededicate ung next chapter tnx. ^_^

XOXO jm