Chapter 17.2: Nathan's Move

21 0 0
                                    

ANGEL'S POV:

Nagulat ako ng biglang nagsalita si Nathan at biglang yumakap sa akin. He mean..?

"Pero Angel... hindi kita iniwan.."  

"Nandito na ako. Hindi na kita iiwan. Pangako."

He mean...? He mean siya si Tan-Tan. Bigla akong humarap sa kanya at tiningnan sya.

"Ano ibig mong sabihin? Ikaw ba? I-ikaw..." Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng bigla siyang nagsalita.

" Oo. Angel ako nga." Pagkasabi ko noon nagulat na lang ako sa naging ekspresyon nya.

[Flashback]

"Angge!!! Angge!!!" sigaw sa akin ni Tan-Tan. Nandito kasi kami sa likod ng bahay nila. Sa may malaking puno ng Mangga.

"Bakit Tan-Tan. Bakit ka tinawag nila tita?" Sabi ko sa kanya. Dahil bigla na lang syang tinawag nila tita bale mama nya.

"Angel.. Angel.. Sasakay daw kami sa airplane tapos pupunta sa malayo. Yehey! Siguro masayang sumakay sa airplane no?" Iyon ang nakangiting tinugon sa akin ni Tan-Tan.

"Magtatagal ba kayo doon Tan-Tan?" tanong ko kay Tan-Tan. Mukang sobrang saya nya. 

"Di ko alam e. Siguro? Baka?" Iyon lamang ang nasabi sa niya sa akin.

"Ibig sabihin ba nyan iiwan mo na ako?? *sniff." Medyo naiiyak na ako noon nung sinabi ko un sa kanya. Kasi hindi naman nya alam kung kailan sila babalik. So ibig sabihin lang noon na iiwan na nya ako. :(

"Hindi naman Angge... Ganto na lang magpromise na lang tayo na tayong dalawa lang ah. Iuukit natin sa puno namin ung mga pangalan natin. Tayo lang ah." Tugon nya sa akin. At dahil doon nabuhayan ako ng loob na babalik pa nga sya.

"Sige sabi mo yan ah. Tara na gawin na natin." Nakangiting tumingin ako sa kanya habang sinasabi ko yon.

Pero simula noon hindi nagpakita pang muli si Tan-Tan. Iniwan na nyTan-Tan na umaasang babalikan pa nya ako.

*******************

Lumipas ang mga araw,kinggo,buwan at taon na walang Tan-Tan na bumalik sa akin. Araw-araw akong bumabalik sa bahay nila at pinagmamasdan ang iniukit namin doon. Araw-araw na umaasang babalikan pa nya ako. Araw-araw akong naghintay. Araw-araw.., Araw-araw ako nagmukang tanga.

[end of flashback]


"No! You're kidding me right? Hahaha. Si Tan-Tan babalikan ako. Hahaha. Hindi ako naniniwala. Hahaha." Sabi ko kay Nathan. Aba at pinaglololoko pa ako ng gago!

"Hindi ako magagawang balikan ni Tan-Tan. Hahaha. Araw-araw akong naghintay. Araw-araw akong umaasang babalik sya pero hindi nya ginawa. Hahaha *sniff. Araw-araw akong nagmukang TANGA! Araw-araw!." dugtong ko pa sa kanya. Gago ata to e. Gagamitin pa dito ung taong nangiwan sa akin. Tinatarantado ata ako nito e.!

"Pero Ang---" Natigil sya sa pagsasalita ngbigla naman akong sumigaw.

"Hahahaha! NATHAN PLEASE! STOP THIS FUCKING BULLSHIT TOPIC!" Tapos nagwalk-out na ako at umuwi na lang ako. Alam ko naman kung saan ito e. kaya makakauwi pa naman ako.

*********************

Habang nasa daan ako pauwi (nakasakay ako ng taxi) hindi maiwasang may tumulong luha sa mga amata ko. Nakakainis! Bakit nga ba ako naiiyak. Tama, tama kasi pinaalala niya sa akin ang hindi dapat maalala. Pano nya kaya nalaman un? Hindi kaya siya nga un? No! Hindi sya un dahil hindi na ako umaasa na babalikan pa ny ako. Hindi na. Hindi. At-at kung sakali man, hindi ko alam ang gagawin ko..,

NATHAN'S POV:

"Hahahaha! NATHAN PLEASE! STOP THIS FUCKING BULLSHIT TOPIC!". ito ang huling sinabi ni Angel at iniwan na nya ako donn.

Naiwan akong nakatulala at nagsisisi.

Naiwan akong nakatanga at galit sa sarili.

Naiwan akong nakaluhod at umiiyak.

Naiwan akong nasasaktan.

Naiwan akong parang mababaliw..,

AlNPasensya na kung maikli at matagala ang update ah. Busy e. Hahaha.

jm ^_^

You Turned Me On  [On Hold]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon