High School Terror

Chapter 4 : the other side

Chapter 4 : the other side

 

 

Yenna’s POV

 

 

I’m so infuriated right now because of that stupid principal’s decisions. Hanggang ngayon hindi pa rin ako maka move-on na hindi matutuloy ang pagpunta namin ng Korea dahil kailangan namin magpaiwan for this bullshit. Nakakainis talaga!

“Stop whining bratt, mukha kang tae.” Napalingon ako sa nagsalita at nanliit ang mga mata ko ng makita ang bitch na si Xyrill. Inirapan ko lang siya at hindi na pinansin. Wag niya akong uumpisahan at baka magkaroon bigla dito ng rambol.

Kasalukuyan kaming nasa cafeteria and we’re having our dinner right now at bukas ay magsisimula na ang shitty Summer camp na yan. Tinawagan ko kanina si dad para magsumbong and hoping na gagawa siya ng paraan para makaalis kami ni Zeus pero wala, instead pumayag pa siya to improve our grades raw.

Nakakainis. Ang sarap pumatay ngayon.

 

 

Mas lalo lang akong nainis ng makita ko si Steffi at Kenji kasama ang iba nilang kaibigan. Nandun na rin yung bitch na si Xyrill na akala mo ang ganda ganda. Bitch, mukha kang ingrone. Mas maganda pa ako sa kanya dahil dyosa ako.

I don’t hate Steffi, I loathe her. Inagaw na nga attention ng lahat ng tao dito sa school, pati si Kenji inagaw niya pa sa akin. I want to slice her into halves pero hindi ako psychotic para gawin yun sa kanya. I can’t even touch her for Pete’s sake. All I can do is hate her to death and secretly kill her inside my mind.

I slowly walked towards them and look straight at Steffi’s eyes. “Bitch.” I mumbled as I walk passed them. Hindi pinalagpas ng tenga ko ang naging violent reaction ng best friend niyang si Mikki dahil narinig ko ang pag urong ng upuan.

“What did you say, Yenna?” I stopped walking and turned to face her. “I just said what’s in my mind. Why? Is it bad?” I angelically smiled at her. Napansin ko ang pagyukom ng mga kamay niya kaya mas lumawak ang pag ngisi ko.

“hindi pero pag sumama ang timpla ko, babangasan ko ang mukha mo.” Napairap ako sa angas na ipinakita niya. So she think mangangatog ako sa takot dahil babangasan niya mukha ko? Subukan niya lang, papatayin ko by using just a fork. I smirked at that thought.

Seriously, Yenna? A fork?

 

 

“Boo, I’m scared.” Saka ako tumalikod at naupo na sa isang lamesang walang katao tao. I don’t care kung mag-isa na lang ako ngayon dahil wala na ang bitch friends ko. I’m Yenna Torrevalo and I can battle with anyone…even my twin. Kaya bakit ko kailangang matakot?

Habang kumakain ay hindi ko maiwasang mapatingin kay Steffi at Kenji. Nakakainggit sila and I hate to admit it. Through the years na kaklase ko sila at ka schoolmate, never akong nainggit. Ngayon lang and I hate this feeling that is starting eat me. It’s pushing me to go to Steffi and strangle her to death pero pinipigilan ko lang ang sarili ko.

Dahil wala naman akong right.

 

 

Hindi porket bitch, maarte or ano man ang tawag nila sa akin ay evil has consumed my heart already. There’s still a small part in my heart na good at yun ang pumipigil sa akin na pumatay kahit ibon man lang. I still have a heart.

But monsters do have a heart, also.

 

 

Napabuntong hininga na lang ako saka iniwas na ang tingin ko sa kanila. Marami pa naman kaming mga kaklase na lalaking maaari kong landiin. I do have the chamrs because I am Yenna at pang dyosa ang kagandahan ko. Natawa na lang ako sa thought na yon, ngayon I don’t have friends na maga-agree sa mga sasabihin ko.

I hope I can survive this hellish Summer camp.

Solomon’s POV

 

 

 

   Bakit ba kasi sa dinami dami ng pwedeng isali, ako pa? E di hamak na gwapong class secretary lang naman ako. Saka, nananahimik lang ako sa tabi ah! Nag tanong lang naman ako kung ano ang summer camp tapos malaman laman ko na lang kasali na ako? Pakshit diba?

   Gabi na at nasa loob na ako ng dorm at natatakot ako dahil baka biglang may lumitaw na multo sa bintana ko at halayin ang kagwapuhan ko. Naririnig ko pa naman na kadalasan nang nar-rape ngayon ay mga lalaki. Eh ang gwapo ko pa naman, tapos napaka gwapo ko. Ang swerte naman ng multo kung ako ang magiging ama ng dinadala niya!

  Nakaupo lang ako sa kama ko at bukas na bukas lahat ng ilaw. Bukas rin ang tv, radio at nakalaptop pa ako dahil natatakot talaga ako. Paano kung---halayin nga ako ng multo? Ajujuju ang bata ko pa para dun! Masyado pa akong gwapo para mahalay.

  At dahil bukas naman ang wifi ay nag facebook na lang ako para mabawasan ang takot na nararamdaman ko. Scan lang ako ng scan ng newsfeed ko ng may marinig akong parang naglalakad sa labas. Napatigil ako sa pagt-type sa keyboard at pinakiramdaman ang paligid. Babalik na sana ako sa pag p-post ng status nang may marinig nanaman ako.

This time parang nag-uusap na kaya napatayo na ako kahit kinakabahan ako. Dahan dahan akong naglakad papalapit sa bintana ng kwarto ko at sumilip para makita kung may tao nga ba. Nung una, wala akong makita dahil sa dilim pero nang maka adjust na ang mata ko, may dalawang pigura akong nakita.

May kalayuan sila sa akin pero kapansin pansin na ang isa ay lalaki at ang isa ay babae. Kinilabutan ako nang saktong lumamig ang hangin at pagtingin ko muli sa pwesto nila ay wala na ito. Napatakbo ako pabalik sa kama ko, pinatay ang laptop at agad na nagtago sa ilalim ng kumot.

Hindi porket gwapo ako, ay matapang na ako. Naduduwag din ako kaya matutulog na ako!

****

Chapter 4 posted.

VOTE & COMMENT. thank you! <333