Twelve
I woke up feeling happy and sated. Nagtaka pa ako nang hindi ko maabutan si Greg sa higaan ng magising ako. Pero ipinag-kibit balikat ko na lang yun dahil sa sayang nararamdaman ko sa ngayon. Bumangon akong may ngiti sa labi. Matapos kong maligo at magbihis ay agad sumagi sa isipan ko si Hailey. Dali-dali akong lumabas nang kwarto. Pagpunta ko sa kwarto niya naabutan ko siyang himbing na himbing sa pagtulog.
"Hi baby" I sweetly said and kiss her on her forehead not minding even if she's asleep.
I'm really happy today and I can't help but to smile. I decided to make my favorite carbonara. Favorite din to ni Greg at Hailey kaya naman inspired ako sa pagluluto. Nag hu-humm pa ako nang bigla kong maramdamang may nakayakap sa baywang ko. Agad naman akong napangiti nang halikan ako ni Greg sa pisngi."Goodmorning" bulong niya sa tenga ko. Napangiti naman ako at pinatay na ang stove. Humarap ako sa kaniya at hinalikan niya naman ako ng smack sa labi.
"Where have you been?" nagtataka kong tanong.
" I jogged beacause I woke up so early so I had to do things not to wake you up" saad niya.
"Good morning Mommy and Daddy!" biglang sigaw ni Hailey. Gulat na napalingon naman kami kay Hailey.
"Good morning to you too baby" agad na sabi naman ni Greg at binuhat ang anak. Inayos ko naman agad ang breakfast namin sa dining table. We finished our breakfast happily with Hailey being talkative and asking Greg about some books. Napataas tuloy yung kilay ko sa narinig. She's still young yet books is what she wants.
Lumipas ang ilang buwan na nanatili kaming ganun ni Greg. Ilang beses pang naulit na may nangyari sa amin. So I really felt loved and cared by him. It doesn't even matter to me even if he doesn't tell me he love me. I felt like what happening to us is already assurance for me.
Eight months ago......
Halos apat na taon na kami nagsasama ni Greg and were both happy and contented. He's so caring to me and especially to Hailey to the point that he doesn't want to go to work just to take care of our daughter. Ako na lang ang pumipilit sa kaniya para pumasok pa rin siya sa opisina dahil nangungulit na din at nakikiusap sa akin ang secretary niya. Katulad ngayon pahirapan na namang papasukin si Greg sa trabaho. Nakayakap lang ito sa anak mula pa nang gumising ito. Well I can't blame him though because our daughter are really cute and adorable. Kahit nga si Linda, Chris at maging si Mama Lou ay tuwang-tuwa kay Hailey.
"Greg.. Dalawang beses nang tumatawag ang secretary mo dito. She said that you have a lot of appointments today. You are badly needed to the office. Pwede ka namang umuwi nang maaga mamaya hindi ba?" mahabang saad ko kinukumbinse siyang pumasok sa trabaho.
"I can't take being away from this adorable princess of mine" tamad na sagot naman sa akin ni Greg na ikina-ikot na lamang nang mata ko. Dyuskoo! Antigas talaga nang ulo nito! Mas mahirap pa yata siyang pakiusapan kesa kay Hailey e.
"But you need to go to your office first. You can still see Hailey after your work right?" pilit ko pa sa kaniya. Natawa naman ako ng sumimangot siya at yumakap pa kay Hailey na kasalukuyang masarap pa ang tulog. Narinig ko pa ang malalim niyang buntong-hininga. I know how hard it is to be away from your daughter because of work. But I have to insist so Greg can go to work. Pumasok din ako sa cafe kahit pa medyo nahihilo ako. Kinapa ko pa nang ilang beses ang noo at leeg ko pero wala naman akong lagnat. Alas dos pa lang ng hapon ay pagod na pagod na ako kahit wala naman akong masyadong ginagawa.
"Ate you look so tired" saad ni Linda pagkalabas ko nang opisina.
"I don't know but I felt like I was sick Linda. Pero normal naman ang temperature ko" kibit-balikat ko.
"Eto Ate kumain ka muna baka gutom ka lang." sabad naman ni Chris. Tinanggap ko naman ang kape at isang hiwa ng chocolate cake. Nagtaka pa ako dahil nang maubos ko ang cake ay nanghingi pa ako kay Chris.
Medyo napaaga ang uwi ko dahil tumawag sakin ang Yaya ni Hailey. Sinabing agahan ko daw ang uwi at dahil minsan lang naman kung humiling ang anak ko ay pinagbigyan ko na.
"You really miss Mommy huh?"
Tumango lang naman ang anak ko at patuloy na binasa ang librong pinabili sa Daddy niya. I'm starting to feel like my daughter is already an adult the way she acts. It looks like I'm seeing a girl version of Greg to Hailey. Hinayaan ko na lang siya at naghanda na nang dinner. Nakaluto na ako ng three dishes ay wala pa din si Greg sa bahay. Nahihiya naman akong tawagan siya. I don't like to appear a clingy wife and I understand the nature of his work."Where's Daddy?" asked Hailey. Nakanguso pa ito na tila kanina pa din naghihintay sa pagdating ng Daddy niya.
"He's still at his office baby." malambing kong sabi.
"Then let's wait for him Mmy I want to eat with Daddy." seryosong sabi ni Hailey.
"But baby it's bad for the food to wait for us. We should eat now. Your daddy will be worried if he finds out your not eating yet."
Ngumuso pa ulit ang anak ko at napilitan nang kumain. Napangiti na lang ako sa inasal nang anak ko. She's stubborn sometimes but she still listen to me and that's good.Nagising ako nang may yumakap sa akin mula sa likod. Nakangiting nilingon ko naman si Greg.
"Hailey waited for you" mahina kong sabi.
"Oh I'm really sorry to my baby. Babawi na lang ako sa kaniya bukas" saad naman ni Greg. Ngumiti na lang ako at tumango. Nakatulog akong nakayakap sa akin si Greg. Nagtaka pa ako nang may humahalik na sa pisngi ko.
"Hon wake up. I cooked for you and Hailey." naririnig kong bulong ni Greg. Pero tamad na tamad ang pakiramdam ko. I feel like I just wanna stay here on bed.
"It's 8 am already Hon. You need to wake up if you have plans on going to work" bulong pa ulit ni Greg. Nakasimangot tuloy akong bumangon. Nangingiti naman si Greg at hinalikan pa ako sa labi bago tumayo. Hihiga pa sana uli ako nang biglang bumaliktad ang sikmura ko! Napatakbo tuloy ako sa banyo. Naluluha na ako nang matapos sumuka nang purong tubig lang dahil wala pa naman akong kinakain. Tuluyan na akong naligo kahit medyo nahihilo pa ako. Dadaan na lang siguro ako sa hospital mamaya. Kahapon pa to baka may sakit ako.
Maaga akong umuwi at dumiretso sa ospital. May hinala na ako sa nararamdaman ko lalo na't sumuka na naman ulit ako nang maamoy ko ang cake na ginawa ni Linda. Ayaw ko ang amoy nang chocolate cake yun yung alam ko. Kinabahan ako kung ano bang malalaman ko.
"Hi Mrs Valdez!" bati ng doktora sa akin. Ngumiti naman ako at nakipag-kamay.
"So what do you feel?"
"Well I really don't know but I'm vomiting without reason. I mean I did not ate anything for me to vomit right? Napansin ko din na nasusuka ako sa tuwing naaamoy ko ang chocolate." lahad ko. Tumango-tango naman ang doktora.
"Oh well I guess your in the right clinic since I am an obgyne doctor. Have you use pregnancy kit already?"
"Not yet. I'm really nervous so I decided to come here."
"Okay I'll give you three PT's. Then we'll run some tests to make it sure." Tumango naman ako bagaman kinikabahan talaga.
Lumipas ang ilang minuto ay bumalik ulit ako sa clinic ni Dra. Gomez. Maluwang na ngiti naman ang sinukli ni Dra. Gomez nang pumasok ako.
"Congratulation Mrs. Valdez! Your three weeks pregnant!" masayang balita ng doktora. Naluluha naman ako at nagpasalamat sa doktora. Marami pa siyang binilin at binigyan ako ng ilang vitamins for the baby.
Hindi ko alam pero kinakabahan ako. Paano ko ito sasabihin kay Greg. Hindi ko din napansin nitong nakaraan na hindi na pala ako nakabalik sa doctor ko. Every two months kase nagpapa-inject ako. Hindi din kase namin napag-usapan ang tungkol sa anak kaya naman nag-iingat talaga ako ngayon lang ako nakalimot. Umuwi akong hati ang damdamin. Should I say it to Greg or not? I mean I know he has the right to know it but I don't know how will he react about this? Maybe I should say it once he say the three words I'm waiting for.
What do you think guys? Will hiding about the baby can be a great decision or NOT? I hope someone out there really reading this story😇
BINABASA MO ANG
Complicated Love
RomansaShe thinks divorce is what they really needed but it turns out not. Greg pursued her but when past came back to her memory she started to feel afraid and run away... Will Iris succeed of running away from the father of her child or not?