Arranged Marriage With Mr. Heart Breaker - JhaBea FanFic

Chapter Seventy One

Vince POV

Nasa opisina ako nung nakatanggap ako ng tawag kina Mommy na nasa bahay namin....Para akong pinanlamigan lalo pa at sinabi nila na hindi nila maawat si Bea sa pag iyak...dahil sa nawawala ang aming anak....

Mabilis akong umalis para makauwi agad sa bahay..sakto naman na hindi din ganun katraffic kaya mabilis din ang naging byahe ko....pag parada ko pa lang ng sasakyan tanaw ko na ang mga gwardiya namin na parang kanya kanyag way para mahanap kung san ang dinaanan ng kumuha kay Jayden.....

Hindi ko muna sila kinausap dahil mas nangingibabaw syempre ang pag aalala ko sa aking mag ina....Saktong pagpasok ko sa pinto namin nung nag angat sila ng mukha at tumingin sakin....prang lahat sila nakatabi sa asawa ko para pakalmahin...Parang nakakita si Bea ng kakampi nung nakita nita ako.....

Mabilis siyang tumayo at sumalubong ng yakap sakin niyakap ko naman din siya....Halos nangangatal na siya...at base sa obserbasyon ko hirap na siyang huminga...kaya siguro kanya kanyang pakalma sina Mommy sa kanya....

Bea: Mahal...si baby......baka kung mapano siya....

Jake: shh...wag kang umiyak masama sayo yan....wag kang mag alala....gagawin ko lahat maibalik lang satin si Jayden...

Bea: mahal..kasalanan ko...sorry....sorry...hindi ko siya binantayan...

so.s.sooo....sorry ..

*kasabay ng pagkautal niya ang pagkabog ng dibdib ko..kase alam ko inaatake na siya ng asthma niya..mabilis na hinagod ko ang dibdib niya pero talagang nangangapos ang hinga niya....

Jake: mahal..kumalma ka please ...mahal....

*mabilis pa sa alas kwatro nung nasalo ko ang asawa ko na nawalan ng malay....Binuhat ko siya at dinala sa sasakyan para dalahin sa ospital...

Daddy: Vince...ako ang magmamaneho....

*sabi ng daddy ni Bea...kaya yun...hinayaan ko na...sa van nila kami sumakay..habang hinahaplos ko ang may noo ng asawa ko....Alam ko kung gano niya kamahal ang anak namin...ako man...sobra sobra din ang pagmamahal ko kay Jayden....pero sa oras na ito syempre hindi ako maaring panghinaan ng loob....higit kanino man dapat maging malakas ako sa kay Bea at sa anak namin.....

Mabilis kaming nakarating sa ospital...binuhat ko si Bea at hiniga sa stretcher....tapos chineck siya sa ER..sabi nga ng doktor asthma...kaya nilagyan siya ng oxygen para daw umayos na yung hinga niya....tulog pa din siya at kami naman ng parents namin e nasa kwarto na din habang hinihintay ang pag gising niya...napansin ko si Mama ni Bea..balisa siya...kasi ito yung first time na nakita niya na inatake ng sakit si Bea....

Jake: Mama,wag na po kayo mag alala...ok na po si Bea...

mama: hindi ko mapigil anak...

MDianna: Rina...wag mo na alalahanin...maayos na siya...ganyan talaga yung sakit

niya...pero kami man ni Conrad kinakabahan...lalo na nung bata pa siya....pero after naman niya makapahinga parang wala lang din nangyari..kaya alam ko ayos na ang anak natin....

Mama: salamat...mabuti na lang at binigay ko siya sa inyo..lalo pa at alam ko naman na hindi ko kayang tustusan ang pang ospital niya....Habang buhay kong tatanawing utang na loob na kinukop at minahal nyo siya Dianna..Conrad....alam ko hindi ako nagkamali ng desisyon na ibigay sa inyo si Carienne...

*napangiti naman sina mommy Dianna...ako naman naghihintay lang ng tawag...hindi ako pinanghihinaan ng loob..kasi alam ko na  hindi pababayaan ng Diyos ang aming anak....

Daddy: anak...may balita na ba?

Jake: wala pa po e....

Daddy: wag kayong mag alala...sigurado naman na hindi pababayaan ng maykapal si Jayden....