Bölüm 3" Klaus'a tekrar merhaba "

2.1K 130 6
                                    

Victoria votkasindan bir yudum alırken aynı zamanda karşısında bardakları silen sarışını inceliyordu.Yakasına düzgünce takılmış kimliğine göre ismi Camilla'ydi.

"Seni daha önce buralarda hiç görmedim.Misafirsin galiba"dedi Camilla gülümseyerek. Bu kadar içten ve insani tavırla gerçekten böylesine bir yerde yaşamayı haketmiyordu.Victoria gözlerine devirdi.Burdaki çoğu insan misafir olabilirdi ama Victoria asla.Hatta burda o kadar çok vakit geçirmişti ki kendi evi gibi hissediyordu.Cevap vermek için dudaklarını araladigi sırada arkasında kendisine seslenen bir erkek sesi duyuldu.

"Victoria senin öldüğünü sanıyordum."dedi sarıldı Victoria ya.

Marceldı bu.Eskisine göre daha asi ve daha yakışıklı görünüyordu.

"Emin ol Marcel bende öyle sanıyordum."

Gülümsedi Marcel Cami'ye döndü ve Cami 'yi Victoria' yla tanıştırdı.

"Bu güzel kiz Victoria ,Cami.Eskiden bizim cadı işlerimizi hallederdi.Klaus'a çalişirdi.Sonra izini kaybettik."

Fakat Victoria'nın geçmişine dair bildiği bunlardan ibaret değildi.Daha altı yaşındayken tanışmıştı Klaus'la.Annesini ve babasi öldürürken Klaus'a karşı gelmis onu cadı gücüyle kısa bir süre yere sermişti.Klaus, Victoria'yi öldüreceği sırada onun cesaretine hayran kalmış boylece ona herşeyi unutturarak yanına almıştı.Uzun yıllar Klaus'un yanında çalışti Victoria.Ama 16 yaşına geldiği zaman gerçeği görmeye basladi.Klaus'un etkisinden kurtulup intikam için pusuya geçmişti.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Klaus bak sana kimi getirdim"dedi Marcel.Klaus yüzünü döndü ve yüzünde seytani gülüşü belirdi bir anda.

"Beynimde yarattığı rahatsizliga bakacak olursak bana güzel bir cadı getirmişsin"

Hayır sana cehennemi getirdim demek istedi Victoria.

"Tanimadim mi Klaus?Victoria, küçük cadimiz"

Klaus Victoria' ya baktı ve baştan ayaga süzdü.O küçük cadinin nasil bu kadar güzel bir kadına dönüştüğünü düşünmeden edemedi.Değişmeyen tek şey ailesini öldürüldüğünde beri gözlerinde kalan öfkeydi.Hiçbir şey hatırlamadığı zamanlarda hatta Klaus'un hizmetinde çalıştığı zamanlarda dahi Victoria'nın gözlerinde hep bir öfke vardı.

Klaus Victoria dan belki herşeyini almıştı ama bir türlü alamamisti onu.

"Merhaba benim sadık küçük cadim.Evine tekrardan hoşgeldin."

"Seninle çalışmak benim için onur olur Klaus Mikaelson"

Belki bir günHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin