Ξ όπως Ξαδέρφια ( Πρώτο Μέρος )

215 9 2
                                    


Πρώτο Μέρος

Τα χρυσά μαλλιά της, μακριά, έπεφταν κυματιστά σε χαλαρές βρεγμένες μπούκλες και κάλυπταν την γυμνή πλάτη της. Μέχρι την λεπτή μέση και τους καλοσχηματισμένους μηρούς... Τα λευκά χέρια και μπράτσα της, χάιδευαν το νερό... γύρισε χορευτικά στο πλάι αποκαλύπτοντας τις καμπύλες του στήθους της... '' Τέρρυ...'', του έγνεψε να την πλησιάσει...''... σε περίμενα...'', του είπε λάγνα καθώς του άπλωνε το χέρι της... τα δάχτυλά της άγγιξαν τρυφερά το μάγουλό του...'' Τέρρυ... σε περίμενα...'', είδε το στητό στήθος της να ανασαίνει βαριά... τα ελαφριά της χέρια άρχισαν να ταξιδεύουν στο γυμνό του στέρνο... μουρμούρισε με ηδονή το όνομα του καθώς κατέβηκαν στο στομάχι του...'' Τέρρυ... σε περίμενα τόσο πολύ...'', δάγκωσε τα χείλη της αισθησιακά... τα δάχτυλά της έκαναν παιχνίδια λίγο κάτω από τον αφαλό του... '' ... τόσο πολύ... Τέρρυ...'', και λίγο πιο κάτω...'' ... σε περιμένω...''.....

- '' Περιμένω!!!... Για πόσο ακόμη θα με έχεις να περιμένω, ανεπρόκοπε ανιψιέ, να ξυπνήσεις?!'' , η αυστηρή φωνή της θείας Τζούντιθ, βρυχήθηκε στο προσκέφαλο του Τέρρυ.

- '' ...γαμώτο...'', μουρμούρισε κάτω από τα σκεπάσματα του.

- '' Τέρενς! Θα κάνω πως δεν άκουσα τις βλαστήμιες σου! Σήκω! Εμπρός νεαρέ!'', του φώναξε και άρχισε να προχωράει στον διάδρομο,''... Με έχεις να περιμένω ώρες και τα γιόρκι μου χρειάζονται περίπατο, όσο ακόμη έχει ήλιο σε αυτή την μουχλιασμένη χώρα... θα με πιάσουν και τα αρθριτικά μου! Έχε χάρη που ο Ρίτσαρντ με προσκάλεσε... ακόμη κάτω από τα σκεπάσματα σε βλέπω...?!'', το αγόρι μούγκρισε απελπισμένο, '' Να πεις στην καμαριέρα μου, ότι θέλω δυτική κρεβατοκάμαρα, αυτός ο πύργος είναι σαν την Σιβηρία! Ούτε ένα τζάκι ανοιχτό... έτσι είναι... αυτά τα πράγματα θέλουν γυναικείο χέρι... σίγα μην απασχολήσουν την Δούκισσα... όχι ότι έχω κάτι μαζί της... αλλά ποτέ δεν με άκουγε ο Ρίτσαρντ! Τέρενς! Αν δεν σηκωθείς, θα πω στον επιστάτη να σου ρίξει κρύο νερό! Να ετοιμάσετε και το τσάι μου, στο ανατολικό αίθριο! Τρία σερβίτσια... Τέρενς! Με αγνοείς και με εκνευρίζεις και θα ανέβει η πίεση μου... '', πριν να προλάβει όμως να ρωτήσει γιατί τρία, ο Τέρρυ πήρε την απάντηση του,'' Σεμπάστιαν! Απορώ τι περιμένεις και συ τόση ώρα και δεν τον σηκώνεις!''

- ''.... Σεμπάστιαν?!'', ρώτησε ο Τέρρυ τρίβοντας τα μάτια του.

- '' Καλημέρα... ξάδερφε!'', του χαμογέλασε λοξά ο ψηλός νεαρός που στεκόταν με μπλαζέ ύφος στην πόρτα του δωματίου.

Το Αλφάβητο ( Candy Candy Fan Fic )Where stories live. Discover now