He's My Hero and I'm His Princess [on-hold]

Chapter 25

Maddy’s POV

Nakita ko si Carl na nakatingin kay Ethan. Binaba ko yung salamin ng kotse at sinitsitan ko sya. Nung makita nya ko, kinawayan ko sya.

Ang bagal naman nya maglakad. Ano, nagmomodel?

Paglapit nya, hinila ko sya papasok sa loob ng kotse, dito sa backseat.

“Bat ang tagal mo?”, tanong ko. Mahigit isang oras din kaming nag-antay sa kanya.

“May lunch meeting kami ni sis remember? Galing pa kong MOA. Plus, muntik pa kong maligaw.”

“Lagi ka na lang naliligaw.”, how typical.

“Hoy! Hindi ako ang may kasalanan kung bat tayo naligaw noon! Mali ka kasi ng sinabing daan.”, sabi nya. Hindi kaya!

Magsasalita na sana ko pero biglang dumating si Kenneth.

“Oh. Hi. I’m Kenneth.”, sabi nya kay Carl. Inabot nya yung kamay nya. Tinitagan ko sya ng masama.

“I’m Carl.”, sabi ni Carl. Kinamayan nya rin si Kenneth.

Tumingin sakin si Carl.

Uh-oh. This is not a good idea.

“Thanks, Kenneth.”, sabi ko. “Aalis na kami.”

“Oh, teka lang.”, sabi ni Kenneth.

“Bakit?”, sabi ko. “May kailangan ka pa ba?”, I really don’t like this situation.

“Yung tungkol sa... alam mo na.”, yung event planning o yung pag-aya mo sakin makipag-date?

“Ahh... yun ba? Mamaya na lang natin yon pag-usapan.”

“Over dinner?”, sabi nya. So yung date nga..           

“Sorry, I can’t.”, sabi ko, kinuha ko yung braso ni Carl. “I’m meeting my boyfriend’s sister tonight.”, told you I have a boyfriend. Haha!

Naramdaman kong tumingin sakin si Carl.

Help me out here, frog!

“Actually... uhm...”, sabi ni Carl. OMG!! Seriously??!! Hindi mo ko tutulungan?

Hinigpitan ko yung hawak ko sa kanya.

“Ano kasi...”, tumingin ako sa kanya. I’m pleading with my eyes. I will owe you if you help me, frog.

Silence. Nakatingin lang sya sakin. I knew it. He’s not gonna help me.

“He’s not your boyfriend, is he?”, tanong ni Kenneth. Nakatingin sya kay Carl.

Of course he’s not. But we have a deal. And now, yari sya sakin pag nagmeet kami ni ate Candy! I will have revenge.

Magsasalita na sana ko nang bigla kong naramdaman na kinuha ni Carl yung kamay ko. Hinawakan nya ko ng mahigpit.

“Actually, sweetie.. about tonight...”, sabi nya. Napatingin ako sa kanya.

Thank you! Thank you! Thank you! I owe you, Carl.

 “You’re not just meeting my sister, you’re meeting the whole family.”

O.o

Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Hindi ko rin alam kung anong dapat na reaksyon ko. Nakatingin lang ako sa kanya.

“Are you serious?”, sabi ko.

“Yes.”, sabi nya.