Revenge||Cameron Dallas

R/25

Onların suçsuz olduğunu öğreneli 2 hafta olmuştu.Bu haftalar içerisinde Tristan hakkında olduğunca bilgi toplamış ve ailesi ile arasını açacak sırlarını ailesine gizli bir şekilde sunmuştum.Babası öğrendiği bilgilerle Tristan'ın arabasına ve kredi kartlarına el koyduğunda,Tristan gerçek anlamda kafayı yemişti.O ve onun gibi züppe olan arkadaşları için araba ve para hayati önem taşıyordu.Bunlar yok ise arkadaşlıkta yoktu ve bu şekilde Tristan aynı zamanda arkadaşsız kalmıştı.Peki bunlar benim için yeterli miydi?

Hayır.

Tristan artık tüm öfkemin sahibiydi.Cameron ve diğerlerine bugüne kadar yaptıklarımı düşününce,onlara haksızlık etmiş gibi hissediyordum.Suçları yokken onları cezalandırmış ve hayatlarını tepe taklak etmiştim.Fakat pek fazla pişman olduğumu söyleyemezdim.En başından bana açıklayabilirlerdi.

Oturduğum koltuğa,uzandım.Ardından telefonumu aldım.

Cameron Dallas:Merhaba...

Cameron vazgeçmiyordu.2 hafta içinde bu 50.yazışı,benim ise 50.cevap vermeyişim olmalıydı.

Cameron Dallas:Lütfen cevap ver.

Cameron Dallas:En azından halen burdamısın onu söyle..

Andromeda Weiss:Buradayım Cameron.

Cameron Dallas:Tanrıya şükürler olsun.

Cameron Dallas:Yine gideceksin diye çok korktum.

Andromeda Weiss:Şuan gitmeyi düşünmüyorum.

Andromeda Weiss:Belki sonra.

Cameron Dallas:Gitme Andromeda...

Cameron Dallas:Bize bir şans daha ver.

Andromeda Weiss:Hadi ama Cameron.

Andromeda Weiss:İkimizde benden sonra yaptığın sevgilileri biliyoruz.

Andromeda Weiss:Git ve onlarla ol.

Andromeda Weiss:Sana karşı bir şey hissetmiyorum.

Cameron Dallas:Etmiyor musun gerçekten?

Andromeda Weiss:Etmiyorum.

Cameron Dallas:Ama ben ediyorum.

Cameron Dallas:Ve biliyorum,sende ediyorsun.

Cameron Dallas:Sadece gururun buna izin vermiyor.

Cameron Dallas:Ama emin ol eninde sonunda yine olacağız.

Cameron Dallas:Peşini bırakmayacağım.

Andromeda Weiss:İnatçı.

Cameron Dallas:Bende seni seviyorum.

Göz devirdim.Bu çocuk gerçekten de peşimi bırakmazsa ne yapardım bilmiyordum.

Eskilere dönmek?Hayır.

Çekip gitmek?O da biraz zordu işte.

   Cameron benim gerçek anlamda sevdiğim ilk erkekti.Fakat ben gittikten sonra yaptığı sevgililerini göz ardı edemezdim.Bu çocuğun sevgisi,ben gidene kadar mıydı?Sonuçta gitme nedenim belliyken nasıl başka kızlarla çıkabilmişti?Onu diğer konuda affetsem bile bu konuda asla affetmeyecektim.

  Zil sesi evimin içini doldururken,düşüncelerimden sıyrılarak kapıya ilerledim.Birinin gelmesini beklemiyordum fakat gelen kişiyi az çok tahmin edebiliyordum.

  Kapıyı açtığımda,gördüğüm masumca bakan gözlere göz devirdim.Tahminimin doğru çıkmasına karşın Cameron kapıyı açık tutan kolumun altından içeriye kaçtı.

''Cameron!''Şaşkınlık içerisinde kapıyı kapatırken Cameron'ın arkasından koştum.Bu çocuk gerçekten beş yaşında olmalıydı.

''Seni çok özledim.''Hızla arkasına döndüğünde,daha ne olduğunu anlayamadan beni kolları arasına hapsetti.

''Ne yapıyorsun sen?Bırak beni.''

''Bir daha mı?Asla.''Kollarını biraz daha sıkılaştırırken biraz sonra beni içine sokabilecek kıvama gelmiştik.Bu çocuk hiç ona yaptıklarımın öfkesini taşımıyor muydu?

''Ne ara geldin?''Derince nefes aldım.''Ayrıca bırak beni.Birazdan organlarım ağzımdan çıkacak.''

''Zaten yakınlardaydım.Evde olduğunu söylediğinde direk geldim.''

''Ve zorla içeri girdin.''

Cameron hafifçe başını yana eğdi ve gözlerime masumca baktı.Bu yavru köpek bakışlarını kimden huy edinmişti bilmiyorum ama ona yakıştığını inkar edemezdim.

''Ona zorla demeyelimde,sevgiyle diyelim.''Başını boynuma gömerken,istersem onu kendimden uzaklaştırabileceğimi biliyordum.Fakat bunu yapmak istemedim.Kendimce ona yaptıklarıma karşılık olarak bu ana izin vermeyi seçtim.

''Neden geldin?''İç çekerek sorduğum soruyu duymamazlıktan geldi.Yineledim.''Sana neden geldiğini sordum Cameron.''

Boynumda aldığı nefesini hissedebiliyordum.

''Çünkü...''Başını kaldırdı ve ben halen kolları arasındayken yüzünü yüzüme yaklaştırdı.''Bir şeyi çok özledim.''

Kaşlarımı hafifçe çattım.

''Neyi?''

Yüzünde oluşan sırıtış biraz sonra olacakların hoşuma gitmeyeceğinin habercisi gibi yüzüne yayılırken,alnını alnıma yasladı.

''Bunu.''

Ve dolgun dudakları benim dudaklarım ile buluşurken,ikimizinde içerisinde kopan yangını biliyordum.

-------------------------------------------------------

Revenge'e yeni bölüm eklemeyeli ne kadar zaman geçti bilmiyorum fakat sonunda 25.Bölümü bir şekilde yayınlayabildim.

Hepinizden en içten şekilde özür diliyorum.

Beklediğiniz yeni bölümü aradan yıl geçtikten sonra atmak,gerçektende çok kötü bir his.Burada olan varmı bilmiyorum ama eğer var ise bundan sonraki bölüm final olacak.Çünkü daha fazla ilhamsız bir şekilde yazmak bu hikayeye büyük bir saygısızlık olur.Bir önceki bölümde Tristan geçiş karakteri olacak demiştim ama artık geçiş yapabileceğim bir kurgu ya da ilham yok aklımda.Bunun için tekrardan hepinizden özür diliyorum güzellerim.

Cameron Dallas Fanfic.'lerimin sonu olacak bu hikaye.Bundan önceki iki hikayeyi gerçek anlamda bitirdiğim için mutluyum ve keşke bunu Revenge'de de yapabilseydim.

Lütfen bana kızmayın.

Sizleri seviyorum.❤