VAVEYLA (TAMAMLANDI)

37. Bölüm

Medya:  Rüzgar & Savaş

☘

"Savaş bir dur!" diyen babama baktım. "Odanın içinde dönüp durman zararını kapatmıyor!"

"Ne zararından bahsediyorsun sen? Benim derdim para değil! Benim derdim bunu yapan şerefsiz!"

"Otele gittin, yokmuş işte. Bir sakin ol!"

"Olamam! O herifin derdi neyse çözeceğim!"

"Derdi yeğeni! Alya'yı istiyor!"

"Onu rüyasında bile göremez!"

"Alya'nın babasından kalan miras için Alya'ya ihtiyacı var. Ve Alya'yı senin zorla tuttuğunu sanıyor."

"Ben ona işin doğrusunu öğreteceğim! Hele bir çıksın karşıma."

"Bir delilik etme! Başına bir dert alma!"

Babamın evinden çıkıp arabama bindim. Alya'nın amcası olan şerefsiz her şeyi mahvetmişti. Ama gününü gösterecektim. Yaptığı başına kalmamalıydı.

Evin bahçesinden girip arabayı rastgele parkettim. Kemerimi çözüp indim ve silahımı belime koydum. Kapıyı kapattığımda evin kapısı açıldı ve Alya bana doğru koştu. Hızla boynuma sarıldığında bende kollarımı ince beline doladım.

"İyi misin?" diye sordu telaşla. Ayrılıp yüzünü avuçlarım arasına aldım.

"İyiyim güzelim. Sen iyi misin?" diye sorduğunda kafasını salladı. Elinden tuttum ve eve doğru yürümeye başladım.

"Savaş bana söylemeyecek misin? Bir şey yaptın-"

Dudaklarına kapanan dudaklarım ile lafı ağzına tıkıldı. Şaşkınlıktan havada kalan elini tuttum.
Dudaklarımızı ayırdığımda gözlerini gözlerime dikti.

"Ne yapıyorsun?"

"Özledim." dedim ve kolumun altına aldım. Eve doğru yürüdük.

"Savaş, eşyalarımız dağ evinde kaldı."

"Aldırırız güzelim."

Eve girdiğimizde kendimi koltuğa attım. Sanki 50 kilo odun kırmış gibi bir yorgunluk vardı üzerimde.

"Aç mısın?" diye sordu Alya. Hafif acıkmıştım.

"Açım, siz yediniz mi?"

"Rüzgar ve Deniz yedi. Ben seni bekledim." dedi yanıma otururken.

"Onlar nerde?"

"Deniz yukarıda uyuyor, Rüzgar'ın da bir işi varmış."

"Daha yeni ameliyat oldu bu çocuk. Nereye gitti?"

"Abisine çekmiş olmasın? Sende komadan çıkmıştın ama maşallah koşman zıplaman bitmiyor ki."

"Hayatım böyle. Yapacak bir şey yok."

"Doğru, senin hayatın bu."

"Hadi bir şey yiyelim." diyerek dizlerime vurup ayağa kalktım.

"Ben yemekleri ısıtırım şimdi." diyerek mutfağa doğru adım attığında kolundan tuttum.

"Dışarıda yiyelim."

"Ama Deniz tek kalacak."

"Kalmaz, Rüzgar geldi." diyerek bahçeyi gösterdim. Rüzgar elinde koliyle içeri girdi.

"O ne lan?" diye sordum.

"Deniz'e kitap aldım. Canı sıkılmasın diye."

"İyi yapmışsın, çok sevinir." dedi Alya.