Unrequited

Chapter 13

Isang kirot sa puso para sa bawat luha na nakikitang tumutulo

As we run and as I was holding his hand, I can feel his hands trembling, I can see his tears falling, and I can feel his heart breaking bit by bit.

Di ko alam pero nasasaktan ako sa kalagayan nya ngayon.....

..........

Nakarating na kami sa ospital na sinabi ng kasambahay nina Tita Jo.. Patakbo kaming pumasok sa loob at pumunta sa front desk para ipagtanong si Tita Jo at itinuro naman ng nurse kung saan ang kwarto nito.

She was in a hospital room, she was peacefully sleeping when a doctor entered..

"Uhmm excuse me po? Kayo po ba ang guardian ng patient?" -Doctor

"Ahmm o-opo, tita ko po siya"
-Yasser

"Ahh I see, so Sir delikado na po ang lagay ng pasyente, she have the what we call CAD or Coronary Artery Disease in which the blood vessels that supply blood to the heart becomes narrowed that's why nakakaramdam siya ng chest pain, and pwedeng mangyare yun anytime kaya I suggest na dito nalang muna siya mag stay sa hospital para mas matingnan at mabantayan siya ng mga doctors" -Doctor

"S-sige po. Do what you can do to keep her alive? Please. I beg you."
-Yasser

Oh sht. It breaks my heart to see him cry like that. What more sa ganitong sitwasyon diba, I really need to stay by his side.

Lumapit siya sa kama kung saan natutulog si Tita Jo at hinawakan niya ang kamay nito.

"Tita, s-stay strong ha wag kang susuko, tibay lang" , sambit naman ni Yasser habang umiiyak habang ako naman ay nasa likod niya at patago ring napapaluha.

Moments of silence has passed in which only his loud cries is what I can hear..

Nakakadurog palang makita yung taong gusto mo na nadudurog.

Nilapitan ko siya at unti unting tinapik tapik ang likod niya na tila ba nagpapakalma.

"Oy tahan ka na ha? Tibayan mo din"
-Cha

Di na siya naka pag salita dahil sa takot na baka anumang oras ay may mangyaring masama kay Ate Jo.

Hinawakan ko siya sa braso at hinila papunta sa maliit na sofa sa loob ng kwarto at doon ko muna siya pinaupo para hindi siya mahirapan.

"Diyan ka na umupo, baka inaantok ka na, mas komportable dyan" -Cha

Umupo naman ako sa tabi niya at pasimple ko syang sinisilip sa sulok ng aking mga mata. Medyo kalmado na siya ngayon at hindi na lumuluha ngunit kitang kita ko parin sa kanyang mga mata ang sakit na kaniyang nadarama.

I can't leave him right now, lalo na sa ganitong point ng buhay niya, di ako pwedeng umalis sa tabi niya...

Sa gitna ng mahaba kong pag iisip ay di ko namalayan na nakatulog na pala si Yasser na nasa tabi ko kaya umidlip naren muna ako para mabawasan ang antok dahil paniguradong hanggang mamaya pa kami dito...