Unrequited

Chapter 16

Cha's POV

My heart was pounding so fast as I was calling him. Sht ring lang ng ring walang sumasagot. San ko yon hahanapin sht sht shttttt.

Kinakabahan na ako, hindi ko alam kung asan ba siya, kung ayos lang ba siya or what, then naalala ko yung kinwento saken ni Tita Jo,  everytime na malungkot si Yasser, dinadala sya nito sa beach because it calms him, in  whatsoever way napapakalma sya neto. So ano pa nga bang magagawa ka eh yung lang pumasok sa isip ko so pinuntahan ko agad yon, di paren sya nasagot sa tawag eh hays.

Pinuntahan ko yung beach na sinasabi ni Tita Jo lagi saken, pero wala nang katao tao, gabing gabi na eh, mga ilaw nalang sa bawat poste ang nakikita ko, aalis na sana ako nang makarinig ako ng sigaw, it was definitely him.

Mabilis akong tumakbo papalapit sa narinig kong sigaw, and there I saw him, wandering on the shore, while crying, halatang halatang durog na durog sya, ang sakit, naiyak ako as I saw him fall to the ground, being hopeless, and crying as if there's no tomorrow.

Ang sakit makitang nagkakaganyan ka. Ang sakit makitang nasasaktan ka.

Agad ko siyang nilapitan at umupo sa tabi niya, napaka tahimik, iyak nya lang yung naririnig ko, imbis na mag salita ay hinayaan ko syang ilabas ang lahat ng sakit na nararamdaman nya. Inihilig nya ang ulo nya sa balikat ko, at maya maya pa ay nakatulog na sya, kaya hindi ako gumalaw, gusto kong makapag pahinga sya, na kahit sandali man lang, mipahinga nya yung sarili nya sa lahat ng sakit nararamdaman niya ngayon.

Isang oras din kaming nakaganon lang, natutulog sya sa balikat ko habang pinapanood ko lang ang mga bituin sa kalangitan. At that time, there were many thoughts running inside my head, and out of the blue, words came out from my mouth.

"Napaka sarap mong ingatan, ang sarap sarap mong ingatan"

I don't know why I felt that, but for a moment, gusto ko siyang ingatan, tulad ng ipinangako ko kay Tita Jo, I hate so see him being in pain, kase sa totoo lang, pag nasasaktan siya, nasasaktan din ako.

- After 5 minutes -

Naramdaman kong nagising na siya, kaya't tinignan ko siya, kitang kita ko sa mga mata niya na pagod na pagod na siya, after seeing those eyes, nakaramdam ako ng sakit, it's as if my heart shattered into pieces.

If there's any way that I could make him feel a little better, gagawin ko.... kaya niyakap ko siya, I wanted to make him feel loved, because that's what he deserves. Naramdaman kong pumapatak na naman ang mga luha niya, naririnig ko na naman yung mga hikbi nya, and all I can give him is a hug, full of emotions.

I patted his back hoping it would help ease his heart. Kumalas na ako sa pagkakayakap ko sa kanya ngunit hinila niya ang kamay ko at bigla niya akong niyakap.

Hala shet, kalma ka lang heart, jusq jusq jusq

"Ang sakit Cha, ang sakit sakit" -Yasser

"Alam ko, ilabas mo lang lahat ng sakit, I'm here to listen, andito lang ako, lagi" -Cha

Niyakap ko siya pabalik, I patted his back, habang umiiyak siya.

"Mahal ka ni Tita Jo, mahal na mahal" -Cha

Tsaka ako, mahal din kita, mahal na mahal

"Minsan lang talaga, the people that we love, can't always be together with us, at sobrang sakit non, but we need to accept it" -Cha

Nanatili siyang wala imik.

"Hindi gusto ni Tita Jo na nakikita kang ganyan, nandon na siya sa lugar na walang hirap, yung hindi na siya nasasaktan, kaya stop crying na, Tita Jo is now in a happy place, Yasser" -Cha

Kumalas siya sa pagkakayakap at naupo sa tabi ko, at bahagyang tumingala para tignan ang kalingatan na pinapaliwanag ng maniningning na bituin at ng buwan.

"Do you really think so? Masaya na ba si Tita? Wala na ba siyang nararamdamang hirap at sakit?" -Yasser

"Oo, tapos na yung paghihirap niya sa mundong to, nakakapag pahinga na siya" -Cha

"Kaya stop crying and be strong na okay, mas magiging masaya si Tita Jo kung magiging strong ka" -Cha

"Siguro nga tama ka, I should not be like this" -Yasser

"Hindi ko pipilitin na maging okay ka in an instant, kase alam ko kung gaano ka sakit, what I'm saying is, continue to fight kase maraming nagmamahal sayo, and we hate seeing you like this, lalo na si Tita Jo" -Cha

"Don't worry, I will Cha. Masakit, pero I need to accept it, wala rin namang magagawa tong kakaiyak ko, now I need to be strong, para kay Tita Jo" -Yaseer

"Para kay Tita Jo at para sa sarili mo" -Cha

Namagitan na naman ang katahimikan, pero this time di na siya umiiyak, tinignan ko siya, at nakita kong naka ngiti siya sa kalangitan, hindi ko magawang alisin ang tingin ko sa kanya. I got lost in his eyes, again.

"Tita, sorry for being like this. I love you tita, sana masaya ka na diyan, sana you're in a place na di ka na nakakaramdam ng hirap at sakit, don't worry, I'll be fine here, just praying na masaya ka dyan, at magiging masaya din ako" -Yasser

At that moment, nakita ko na ulit yung ngiti niya, yung totoo niyang ngiti, I saw hope in his eyes, and I fell in love all over again.

Habang nakatitig ako sa kanya, ay nagulat ako nang bigla siyang tumigin sakin, giving me a better view of his eyes, those beautiful eyes sht.

"Thank you Cha, Thank you for staying with me in times I don't seem to understand myself" -Yasser

"Ofcourse, kaibigan moko, syempre I'll stay with you" -Cha

"Thank you talaga" -Yasser

"Oh siya umayos ka diyan di ako sanay na seryoso ka, luko ka pa man din hihi" -Cha

"Ha??" -Yasser

"Bakit totoo na-" -Cha

"HATDOGGG" -Yasser

"hMp minsan talaga ang sarap mo na sapakin eh, pero ayos yan, nakakapag biro ka na ngayon ha, halika ditoooooo",sabi ko at inambaang papaluin siya.

Napalo ko na sana kaso biglang tumayo, haysss sayanggg HAHA

"Kung mahahabol moko ih HAHAHA" -Yasser

"HOIIIIIIIII BUMALIK KAAAA" ,sigaw ko sa kanya pero patuloy parin siyang tumakbo kaya tumayo na agad ako at hinabol siya kaso malayo na eh kaya tinignan ko nalang siya, nakakainis nang aandira pa amp HAHA

May pa andira pero cute paden haysssssss HAHA

"Tama naaaa, suko na pooo masterrrr, intayin moko diyannnn" -Cha

Bigla siyang humarap sa direksyon ko at nag lakad naman ako palapit sa kaniya, habang diretsong nakatingin lang sa mga mata niya, ang ganda walang papantay, sana ganito nalang tayo lagi, sana walang mag bago.