Sex Obsession

chapter 57: thanks for the lunch

Mia's pov

Nandito na ulit kami sa kotse, actually kasasakay lang namin. Busog na busog naman ako sa dami ng nakain ko. Madami pa yata akong nakain kesa sa kanya e.

"Did you enjoy the food?"- tanong nya pagkatapos paandarin ang makina ng sasakyan

"yes, thank you for that amazing lunch! Also sa pagturo mo sakin"-nakangiti kong sagot

"welcome, hmmm may gusto ka pa ba kainin? Or any place if you want"- dagdag nya

"uhmmmm, meron pa pero pwede 5 mins muna bago tayo umalis? Busog pa kasi ako e baka masuka ko dito pag naalog ako"- sagot ko

"hahaha okay your wish is my command"- sagot nya na nakatawa, nakalabas ang pantay pantay nyang ngipin na ilaw sa kaputian

"genie kaba?"- natatawa kong sagot

"hmmm maybe"- nakangiti nyang sagot

"weh patingin nga"- agad akong lumapit sa kanya at itinaas ang puti nyang t-shirt
"hindi naman e"

"ikaw ah hahaha bakit lahat ba ng genie may abs?"- tanong nya

"OO EIGHT PA KAYA!!"- pagmamalaki kong sagot

"kumain kasi tayo kaya nagtago sila"- sagot nya

"weh?! Sa facebook ng----"- napatigil ako sa pagsasalita. Shockkkkkkssss anu ba pinagsasabi ko

Nakatingin lang sya sakin na nagaantay ng sasabihin ko.

"nevermind"

"okay"- nakangiti nyang sagot
"lets go?"

Tumango lang ako at nagbyahe na kami. Mahabang katahimikan na naman kaya pinili ko nalang magphone habang sya focus sa pagmamaneho.

Ninanakawan ko sya ng litrato at sa bawat litrato na nakukuha ko walang panget. Mahal na mahal sya ng camera ang pogi pogi naman kasi.

Nakarating kami sa isang park somewhere in manila, and asusual pinagbuksan na naman nya ako at naglakad-lakad lang kami.

"Alam mo ba 10 months from now di mo na ko makikita"- paguumpisa nya habang naglalakad kami

"huh?"

"nothing"-sagot nya

"ano nga eto naman magkekwento di ituloy"- sagot ko

"ikakasal na kasi ako"- maiklingsagot nya

"huh? Bakit? Saan? Sino? Bakit mo kinukwento sakin? Okay lang sayo na ikwento sakin?"- sunod-sunod kong tanong

"if okay lang sayo, gusto ko kasi na magsabi kasi sasabog na yung utak ko kakaisip and alam ko pwede kitang sabihan"- sagot nya

"ah-eh, okay lang sakin sige magkwento ka lang"-sagot ko naman

From Masayahing Angelo to a very down Angelo. I know sobrang bilis kasi parang kelan lang kami nagkakilala and now nagkekwento na sya sakin

"My father decided na ipakasal ako sa anak ng kumpare nila in exchange of business partnership. And nung nalaman ko yun huli na dahil nakaayos na yung kasal. Di na ako pwede mag back-out."- mahaba nyanh kwento.

Nagsimulang tumulo ang luha bni Angelo. Niyaya ko muna syang umupo sa isang bench malapit samin

"Kaya nung nakita ko kayo sa enchanted, sinubukan ko kayo iapproach and luckily napansin mo ko"- sobrang down na down sya para syang batang umiiyak sa harap ko

Di ko napigilan at niyakap ko sya, hinayaan kong umiyak sa balikat ko.

"I need to be surrounded with positive people. If that day happened magiging sobrang kwenta ng buhay ko"

"nakita mo na ba yung babae?"- tanong ko

"yes"- maikli nyang sagot

"o ano naman naramdaman mo ng makita mo sya?"

"nothing, even a little slow-mo or fast-forward nothing happen"-sagot nya

"e ano plano mo"

"I dont know, fck my life!!!"- inis nyang sabi saka pinagpupukpok ang ulo

"No! Dont hurt yourself. I'm here"- comfort ko sa kanya

Inalalayan ko ang dalawa nyang kamay payakap sa bewang ko. Grabe ang tulo ng luha nya, and legit that he is in a hard situation right now.

"E yung mga kaibigan mo ano sabi sayo?"- dugtong ko

"I have no close friends here, actually I have this one friend but we seperated ways when we are in highschool"- sagot nya

"nasan na sya ngayon?"

"sa ibang bansa. Baka di na ko kilala nun"- sagot nya

"ah"

"I have no one to tell this, until I met you"

"so you mean----"

"Yes, sayo lang ako nagopen-up. Sobrang gaan mo kasi kasama, and even we know each other in a short period of time. Feeling ko matagal na kitang kilala"-sagot nya, unti-unting limiwanag ang mukha nya pero nakaakap parin sya sakin

"E paano yung kasal mo? Anong plano mo?"- sumimangot na naman ang mukha nya

"i dont know, maybe its my destiny. Kung yun mangyayare wala naman ako magagawa e, yung family ko ganun kasi sila"- sagot nya

"e bakit ka pa umiiyak kung tanggap mo naman pala?"- pangbabara ko

"nalulungkot kasi ako"- at mas lalo pa syang sumuksok sa dibdib ko

"hoy ikaw tsansing ka ah"- salita ko saka ako bumitaw sa kanya

"please 5 more mins, I feel so safe here"- sagot nya

Hinayaan ko nalang syang umakap sakin at hinagod-hagod ko nalang ang buhok nya.

-----------------

:)