Özür Dilerim ...

1K 14 2
                                    

Göktuğ'lara gittim. Kapıyı çaldım. Selin'e Göktuğ'yu sordum ve yanına çıktım. Terasta tek başına oturuyordu. Yanına gittim:
- Aşkım.
- Neden geldin?
- Göktuğ yapma artık. Dayanamıyorum. Hem buraya özür dilemek için geldim.
- Ne duruma düştüğümüzün farkında değil misin?
- Farkındayım ama bir plan yaptık.
- Hala neyin planı Zeynep bu? Siz plan yaptıkça batıyoruz.
- Hayır. Bu öyle bir şey değil bir dinler misin?
- Dinleyecek bir şey yok.

Sonunda dayanamadım ve onu çekip öptüm. Sonunda iyi bir şey olmuştu. Göktuğ da devam etti. Sonra birden çekildi ve:
- Zeynep gitmen lazım.
- Aşkım bak. Özür dilerim. İyi bir şey yapmadık biliyorum ama...
- Zeynep git.

Arabaya bindim ve Kutay'lara gittim. Kapıyı kardeşi  açtı. Yüzüm ağlamaktan kıp kırmızı olmuştu. O kadar kötüydüm ki bir de Sinem'le uğraşamazdım.
İçeri girdim:
- Sinem ne söyleyeceksen yarına sakla şuan bir de bunla uğraşamam.
- Kötü görünüyorsun. Konuşmak ister misin?

Dayanamadım ve birden sarıldım. Bu iyi hissettirmişti. Özge geldi. Ve yukarı çıktık.
- Özge ben ne yapacağımı bilmiyorum. Konuşamadık bile.
- Canım benim. Siz ayrılamazsınız inan bana. Eninde sonunda seni affeder.

             ...

NEDEN OLMASIN Kİ?  (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin