NEDEN OLMASIN Kİ? (Tamamlandı)

Ertesi Sabah

      Başım çok ağrıyordu. Göktuğ'nun evindeydim. Buraya nasıl geldiğimi bile hatırlamıyordum. O kadar içmiştik ki dün gece. En son hatırladığım şey Duru'yla fondip yaptığımızdı. Gerisi yoktu. Kim bilir ne kadar saçmalamıştık.

    İçeri Göktuğ girdi. Elinde ağrı kesici ve su vardı. Bana verdi. Bir yandan da dalga geçermiş gibi bana bakıyordu. Sonunda biraz olsun kendime gelip bir şeyler sormayı başarmıştım.
- Dün akşam ne yaptım?
- Ne yapmadın ki...
- Offf yaa. Niye bu kadar içtim ki.
- Anlatayım istersen.
- Hazır mıyım bilmiyorum ama en azından bizimkilerin ne hakkında dalga geçeceğini bileyim.
- Tamam. Önce föndip iddiasını ortaya attın. Duru da kabul etti on beşincide Duru bıraktı. Sen devam ettin kaçıncı olduğunu hatırlamıyorum biz bıraktırdık.
- Offf yaaa. Kazandığımı bile hatırlamıyorum.
- Dur daha bitmedi. Sonra bir şişe votka söyledik. Yarısını sen içtin. Sonra biz sana meyve suyu verdik. Daha fazla içme diye. Onlara bile alkolü ağırmış dedin.
- Offf yaaa. Kaça kadar oturduk. Annemler biliyor mu burda olduğumu ?
- Biliyorlar.
- Saat kaç ? Okula gitmem lazım.
- Böyleyken gidemezsin. Hadi kahvaltıya.
  
   Aşağıya indik ve masaya oturduk. O kadar utanıyordum ki. Offf içilir mi o kadar.
   Kahvaltı yaptıktan sonra Göktuğ beni eve bıraktı ve kendisi okula gitti. Ben de Duru'ya yazdım;

- Notları getirin bana çıkışta. Hem bir şeyler içeriz.
- Tamam getiririm. Sen nasıl oldun.
- Başım hala ağrıyor ama bulantım gitti.
- İçilir mi kızım o kadar.
- Ne içtiğimi bile hatırlamıyorum ki. Neyse görüşürüz.
 

     Odama çıktım ve biraz olsun uyumaya çalıştım.