NEDEN OLMASIN Kİ? (Tamamlandı)

Okulda

Alarmlar beyinimde ötüyordu. Yanımda Özge vardı koltukta uyuya kalmışım. Kutay geldi. - Uyandınız sonunda.
- Ben burada mı kaldım.
- Çok kötüydün seni o halde eve yollayamazdık.
- Teşekkür ederim.

  Okula geldik ben direk derse gittim. Duru da sınıftaydı:
- İyi misin? Dün konuştuk Özge'yle.
- Daha iyiyim. Hem haklı eninde sonunda barışacağız.
- Evet.

  Biz bunları konuşurken içeri Mert girdi. Çok iyi gözükmüyordu. Ön sıralarda bir yere oturdu. Tam yanına gidecektim ki ders başladı.

Ders bittikten sonra Mert hemen çıktı.
- Konuşamayacağız bu gidişle.
- Evet...

Kafeteryaya gittik. Bit masaya oturduk o sırada Göktuğ yanımıza geldi:
- Konuşabilir miyiz?
- Evet...

Dışarı çıktık tam özür dileyecektim ki Göktuğ:
- Özür dilerim. Dün çok saçma davrandım.
- Ben de özür dilerim. Başından beri böyle bir şeye girmemeliydik.
- Evet. Şimdi plan ne.
- Mert'e sürpriz doğum günü yapacağız. Onların evinde. İrem ailesiyle görüşmüş. Her şey hazır nerdeyse. Şimdi boş verelim bunları. Akşam bir şeyler mi yapsak.
- Olur. Bize gelirsin. Bizimkiler yurt dışına çıkacak 2 hafta yok.
- Göksu?
- Arkadaşına yollarım. Olur biter.
- Peki. 20.00 da sizdeyim. O zaman.
- Tamamdır.

  Duru'nun yanına gittim:
- Tamamdır. 2 gün sonra Mert aramıza geri dönüyor.
- Harikasın. Ve barışmanıza çok sevindim.
- Akşam onlardayım annesi ...
- Hey. Detay duymak istemiyorum.
- Hahahha...