ғʀɪᴇɴᴅ ᷯ ͤ ᷠ ᷜ ͦ ͦ ᷜ

1

Arkadaşlar hikaye bitti ve okuyunca farkettim ki ilk bölümler pek güzel olmamış.Okudukça sevesiniz diye düşünüyorum.İyi okumalar.😉

-Pizza istemediğine emin misin!!???

Evet yine her zaman ki gibi yemeği ben ısmarlıyordum.

Evden çıktığımda kapıyı çekmiş ve arkamı dönüp evden çıkacağım sırada arkamda dört kız görmemle biraz şaşırmıştım doğrusu.

-Selam ben jisoo memnun oldum

-Namjoon.Memnun oldum.

Lisa'nın ağzından;

Yeni evimize gelmiştik ve ben çok heyecanlıydım arkadaşlarımla beraber yaşıyacak olmanın verdiği olgunluk ve büyümüşlük hissiyle içeri girdiğim sırada kapı ağzında biriyle karşılaştık biri dediğime bakmayın çocuk fazla yakışıklıydı.Ben hayran hayran onu izlerken seslendi.Cevap vereceğim sırada Jisoo unnie'nin söze atlamasıyla konuşamamıştım.Yanlış duyuyordum herhalde bizi evine davet etmişti..Kim tanımadığı insanları evine sokardı ki?Her neyse şuan umrumda olan o değildi.

-Müsaitseniz bize gelin açsınızdır hem tanışmış oluruz?

-Oluur.

Normal ses tonumdan yüksek söylediğim cümleyle tüm gözler bana dönmüştü ki durumu kurtarmak amaçlı

-mu?

diye eklemiştim.

Gittiğimizde kapıyı o açtı.Adı Namjoon'muş bu arada.

Üç kız içeri girerken göz göze gelmiştik ve benim midemde kelebekler uçuşuyordu.

Şıpsevdi insan çok görmüştüm ama kendim gibisini asla!

İçeri girdiğimizde hayran hayran salonu izlemeye başladım ama baktığım şey salon değil içindeki çocuklardı hepsi çok iyi gözüküyordu.
Sarı saçlı ve en tatlı olanları playstation oynuyor ve o muhteşem surata sahip olanlarıysa masa başında bizi bekliyordu anlaşılan.Sonradan isimlerinin jimin ve jin olduğunu öğrenmiştim.İçeri girdiğimizde Namjooun'un "biz geldiik" demesiyle ikiside bize doğru çevirdi kafasını ve muhteşem bir gülüş sundular.Bir 10-15 dakika sonra Namjoonla göz göze gelmemle hala salak salak onu izleyip sırıttığımı farkettim ve yüzüme ciddi bir yüz ifadesi takındım.
-Ben bir jungkook'a bakayım saatlerdir çıkmadı odasından.

Dedi Jimin.

-Heyyy!Cookie napıyorsun oğlum burda?Yan daireye taşınan kızlar geldi ayıp oluyor bak!

-Çıkarken kapıyı kapat.

-Offf gelmezsen gelme

Rose'un ağzından;

Eve gelmiştik.Bizi güler yüzle ve iyi niyetle karşılamışlardı.Onları çok sevmiştim.Ama özellikle biri daha çok gözüme çarpmıştı.Bakışları içimi ısıtmıştı.Çok güzel gülüyordu ve ses tonu çok güzeldi aynı zamanda çokta kibardı.Neyse şuan önemli olan bu değildi.Aklıma jennie gelmişti.Son birkaç haftadır ağzını bıçak açmıyor,gülmüyor,eskisi gibi evin içinde kahkaha atmıyor,müzik açıp değişik şal şapkalar takarak ve bağırarak şarkı söylemiyordu.Ne olduğunu soruncaysa asla cevap alamıyorduk.Bir şeyler vardı ama o anlatmamakta ısrar ediyordu.Pizza yemeğede gelmemişti zaten.Gerçi ben açtır diye ona da getirdim ama...

-Jennie kuzum iyi misin?

-Noldu?

-Sana pizza getirdim

-İstemiyorum saol

-Ama açsın ve artık bir şeyler yemen gerekiyor.Bide hala anlatmamakta kararlı mısın?

-Çıkarken kapıyı kapat.

-😔

Jennie'nin ağzından;
Evet bir şey anlatmamıştım,anlatmayacaktımda çünkü utanıyordum,olanlara engel olamayıp kendimi koruyamadığım için utanıyordum..Korkuyordum,bir daha aynılarını yaşamaktan ve duyulduğunda dışlanmaktan korkuyordum...