ғʀɪᴇɴᴅ ᷯ ͤ ᷠ ᷜ ͦ ͦ ᷜ

23

-Selam Kook nasılsın?

-Ahh Lisa bende seninle bir şey konuşacaktım.

-Dinliyorum

-Seninle sevgili gibiydik,en azından öyle davrandık.Ve sanırım sen kendini bu oyuna biraz fazla kaptırmıştın.Bir süredir sana nasıl söyleyeceğimi düşünüyorum ve sen dahada fazla umutlanmadan açıklamak istedim.Umarım darılmazsın fakat Jennie'yi seviyorum.Onu gerçekten seviyorum.Üzgünüm...

-Umurumda değil Kook.İstediğinle çık,takıl.Ne yaparsan yap.Benim seninle işim bitti.Ben görevimi tamamladım.Bittiyse görüşürüz öylesine uğramıştım zaten.

-Görev?

-Ahh önemli bir şey değil...

Kapıyı hızlıca kapatıp çıktığında baya şaşırmış ve arkasından bakakalmıştım.Ama şuam umursancak daha farklı şeylerim olduğunu düşününce buna kafa yormamam gerektiğini farkettim.

-Jennie müsait misin?Evdeysen seninle konuşmak istediklerim var.

-Değilim Jungkook.

-Evde mi değilsin?

-Hayır müsait değilim.Bir tanıdığımla yemeğe çıkacağım.Şimdi izninle hazırlanmalıyım.

-Kim o?!

Görüldü mü!?Yalnızca görüldü atmıştı!Kiminle randevuya çıkıyıyor olabilirdi ki?Hiç hoşuma gitmemişti güvenli olmayabilirdi.Ya da ben biraz kıskanmış olabilirdim ne kadar kıskanç bir yapım olmasada...

Pencereden yine ne zaman çıkacağına bakıyordum ve bir şey içimi kemiriyordu.Huzursuzdum biraz ama nedenini bilmiyordum.Sanırım duramayacaktım ve peşinden gidecektim.Yine...

Bahçe kapısından çıktığını gördüğümde telefonumu alıp çıkmıştım bende.

Bir lokantaya girmişti.Güzel ve şık bir yerdi fakat Seuldeki en ıssız ve karanlık yerlerden birindeydi garip bir şekilde...ve bu beni her dakika daha fazla korkutuyordu.

Gittiğinde girişte bekleyen biri ceketini üzerinden kibarca almış ve içeri doğru yönlendirmişti.Arkalarından girecdğim sırada;

-Bu akşam kapalıyız efendim.

-Ne demek kapalıyız!?

Güvenlik görevlilerinin bakışlarını farketmemle biraz daha kibarlaştırmıştım sorumu.

-Ben demin içeri giren birini gördümde...

-Özel olarak tutuldu burası bu akşam efenim.İyi akşamlar.

Çok pis postalanmıştım.Nereye gidecektim şimdi?

Karar kara lokanfanın önünde durmuş düşünürken gözüne az ilerideki eski bir yerde satış yapan dondurmacı çarpmıştı.Gidip önündeki küçük sandalyelerden birine oturmamın ardından sipariş almak için gelmişlerdi.Bir şey almayacağımı söylememin ardından adam gitmiş ve bende beklemeye koyulmuştum.

Jennie'nin ağzından;

Dediği gibi gelmiştim fakat sandığı gibi çok oturmayacaktım.

-Nasılsın?

Karşısına oturduğumda sorduğum soruyla imalı ve geniş bir gülümseme takınmıştı suratına.

-İyiyim güzelim sen?

Güzelim demesi sinirimi bozsada bugün sabrımı son damlasına kadar kullanacaktım.

-Spor salonunda ettiğin tehtidten sonra nasıl olmamı bekliyorsun ki?