Lanet olsun ki yarın okul vardı ve ben her zamanki gibi ödevleri bitirmemiştim.Bitirmeyecektimde.Üşengeçtim çünkü ve evet tek açıklamam buydu.Fazlasıyla üşengeçtim hemde üniversite sınavıma bu denli az kalmışken kitap açmayacak kadar...
Evet sanırım artık bu kara düşüncelerden sıyrılıp uyumam gerekiyordu.
🛏 💤
-Yapma dedim!Git burdan!
-Sana kıpırdamamanı söylemiştim çırpınıp durma daha kötü sonuçlara neden olmak istemiyorsan!
-Bıraksana dokunma bana..!
Sesim sanki boşluktaymışçasına çıkmıyordu.Hani bitmişti her şey,hani kurtulmuştum..
Çırpınıyor,bağırıyordum ama boşunaydı.Sesimi ben bile duymuyordum.Görüntü net değildi ve ter döküyordum.Yakalarımı çekiştiriyordum çünkü üzerimdekiler beni boğuyordu ama ellerim bağlıydı.Nasıl oluyordu?Ne oluyordu?Bana dokunuyordu lakin dokunduğu yerlere karşın yalnızca omzumda iki el hissediyordum.Sarsılıyordum ama engel olamıyordum.
-Jenniee!!İyi misin Jennie?!
Biri bana sesleniyordu fakat yanıt veremiyordum.Ne sesim çıkıyor ne de bu dipsiz kuyudan kurtulabiliyordum.Bir güç beni alıkoyuyordu gerçeğin farkına varmaktan ve ben her geçen saniye daha çok endişeleniyordum.
Bir yandan canım yanıyor bir yandan da avuş içlerimde bir ıslaklık hissediyordum,boynumda,suratımda...
-Jennie!
Sesi hala duyuyordum.Ona cevap veriyor gibiydim ama asla konuşmuyordum.Gözlerimi açmaya çalılıyor ama açamıyordum,nefes almaya çalışıyor ama yarıda tıkanıyordum ve her geçen saniye biraz daha boğuluyor,biraz daha zorlanıyordum..
-Jennie uyan artık!
Sonunda daha sert bir şekilde sarsılmamla uyanmıştım.
Ne yani rüyamıydı?
Hissettiğim eller Jungkook'un ellerimiydi?
Canımın acısı avuç içlerime yumruklarımı sıkarken geçirdiğim tırnaklarımdanmıydı?
Ve boynumla yüzümde hissettiğim ıslaklık beni kendime getirmek için tenime değdirdiği sumuydu?
-Jennie daha iyi misin?
Doğrulduğum yatakta arkama yaslanmış ve Jungkook'un getirdiği büyük bardaktaki suyu tek dikişte bitirmiştim.Jungkook ise yanıma oturmuş bana telaşlı gözlerle bakıyordu.
-Evet iyiyim.
Hala nefes nefeseydim ve alnımla boynumdan terler akıyordu.
-Kıvranıyor,sessizce ağlıyor ve yakalarını çekiştiriyordun.Çok korktum ne gördün bu denli seni korkutacak?
-Ahh seni korkuttuğum için üzgünüm Jungkook.Yalnızca babamdı...
-Evet Lisa seninle başlayalım gel bakalım.
Tarih dersinde sözlü yapıyordu hoca ve benim tek bir konuya dair en ufak bir bilgin yoktu ve beni kaldırmaması için umut etmekten başka çaremde...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ғʀɪᴇɴᴅ ᷯ ͤ ᷠ ᷜ ͦ ͦ ᷜ
FanfictionToz pembeydi hayatım,taki bazı şeyler değişene ve ben büyüyene kadar...