Chapter Fifteen(Monica)

100 2 0
                                    

I dedicate this chapter to:

Pinky_princessalthea  na pinsan kung addict.Haha

**

Lumipas ang mga panahon ay mas naging masaya ako.Mas naging maganda ang samahan namin ni Ighan.Graduating na kami sa high school at sa wakas ay makakatapos narin kami.

Masyadong mabilis ang panahon.Kaibigan ko parin naman si Abby pero hindi na kami magkaklase at nabalitaan ko na rin na  nag migrate na sa US si Janica with her family na hindi ko man lang siya nakausap.I didn't had a chance to talk to her personally kahit lang man sana sa huling araw niya dito sa Pilipinas ay hindi ko na siya nakausap.Hindi ko na kasi siya nakausap mula pa nong naghiwalay sila ni Ighan at sa isang iglap ay nabalitaan ko na lang na nasa US na sila.Ighan were really really devastated that time and I understand him kahit masakit sa akin ang nakikitang nasasaktan siya sa biglaang pag alis ni Janica.I know they have a lot of moments that they had shared at nakikita ko naman kay Ighan that he still care for her.

Sa halos mag isang taon na kami ni Ighan pero hindi pa nga lang kami official dahil sa bilin ni papa and we already told them sa panliligaw ni Ighan sa akin dahil at sila nagalit kaya nga lang ay palagi nila kaming pinaaalahanan na dapat hindi ganyan,hindi ganito.Pero okay lang kasi ganyan naman talaga ang mga magulang diba?

He became more sweeter everyday.He's serenading me  always and sing a song that could melt my heart even more.We always date after class,pumupunta kami sa mga romantic place but we've never been done any romantic doings aside from cuddling and of course, kissing.We never done any further than that.We are still holding our limits and it will explode as we get married as we both promised to ourselves.

He's my first kiss and he did that  after celebrating my 17th birthday last January 24.He gave me a very expensive necklace that almost cost fortune.Hindi na ako magtataka.

A half heart  kind of necklace and the other one is in him.How sweet.He promised that we will be together until the end of the world and he will love  me no matter what.And I'll linger and hold on that promise.

"Babe,let's watch sine after class." Sabi niya habang kumakain kami sa canteen dahil breaktime.Hindi na kasi kami magkaklase dahil nasa ibang section na siya.It's alright for me,magkasama naman kami araw araw at sobra naman ata iyon kung sa klase magkasama parin kami.

At nasanay narin ako sa endearment niya sa akin at pati ako ay napagaya na lang.Mas nauna pa ang endearment kaysa sa pagsagot ko sa kanya.

"I'll see.Just pray na wala akong assignments." I replied habang umiinom ng lemonade.

"Lord,I pray that my baby will have no more assignments forever.Amen." He whisperely mumbled.I chuckled.Nakakatawa siyang pagmasdan.He's been like that since he told me that I was the one he love all along.The last time I checked it was last year but until now he's the corniest but sweet person I have ever known and I love the way he is.

I slightly slapped his left arm.

"What?" He said sardonically .

"Ang corny mo.At talagang dinadamay mo pa talaga ang Panginoon sa ka kornihan mo?"

He just laughed like it's funny.Well,it's really is.

"I became corny when you are around baby and I don't know why."

"At sinisisi mo pa talaga ako." Saway ko.

"So pag wala pala ako naging seryoso ka?" Nanliit ang mata ko.So pagdating pala sa akin naging corny siya at pag wala ako ay naging seryoso siya?Wow!What a joke!

PAASA KA,SOBRA!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon