PAASA KA,SOBRA!

Chapter Twenty(Ighan)

Damn it!

Fuck!

I want to chase her but it's impossible dahil madali siyang nakasakay ng taxi sa labas ng campus.Shit.

Ito ang ayaw kong mangyari.

Ang makitang nasasaktan siya.Kung bakit ba kasi dumating pa itong problemang ito!Kung bakit kailangan ko pang magpakasal sa iba!

Damn that business!

Buong buhay ko ay hindi ko inakala na magiging ganito.Kung hindi ako magpapaliwanag sa kanya ay mas lalo siyang masasaktan.I love her so much that I couldn't tell her that I'll be marrying someone.Someone that I don't love.Pero huli na para itago sa kanya.

Last week kong nalaman mula kay Dad nung nakauwi sila galing Singapore at biglaan nilang pagpaalam sa akin na nakatakda ako sa iba.They need to merge between the two groups of company ang Benedicto and Garcia Company at hindi mangyayari kung hindi ikakasal ang mga anak ng dalawang grupo.And I never thought na si Abby pala ang tinutukoy nila. Siya pa na matalik na kaibigan ni Monica.I'm sure she felt betrayed right now.And that is the thing I don't want her to feel.Dahil hindi namin sinadya ang mga pangyayari.

Kahit last week ko pa nalaman ay wala akong lakas na loob na sabihin sa kanya.I was so coward.Coward to tell her that I"m gonna marry someone.Hindi ko makakayang makita ang magiging reaksyon niya so I chose not to tell dahil naghahanap ako ng paraan para lang hindi matuloy.

Kahit anong pagmamakaawa ko kay Dad pero nauwi lang sa wala.They were so firmed and determined.They were so sure of that fucking arranged marriage.Ngayon lang ako nakapagmura ng ganito because I can't help it.

"Let go of her,Ighan.Wala ka lang mapapala dahil wala ka namang magagawa." I gritted my teeth.How could she be cruel to Monica na kaibigan niya?

"What?Let go of her?Hindi ko magagawa 'yun!And don't expect too much na matutuloy dahil gagawa ako ng paraan!At paano mo nagawa ito sa sarili mong kaibigan ha?Abby!" I wanted to shout at her.She's a bitch na akala ko ay isang anghel na kaibigan ng babaeng pinakamahal ko.She just laugh like a witch.Napatiim ang bagang ko and clench my fists.

Para lang mang hindi siya apektado sa sinabi ko.So all along ay hindi talaga siya naging totoong kaibigan.

Tinalikuran ko siya.Kailangan ko siyang kausapin.Pinuntahan ko kung saan nakaparada ang sasakyan ko atsaka umalis.I don't care if I'll be mark as absent today or ditching basta ay makausap ko siya and assure her that it will be alright.

As soon as I arrived from their home ay agad akong bumaba ng kotse.I hope that she's here dahil hindi ko alam kung saan siya hahanapin pag wala siya dito.Pinindot ko ang doorbell at ilang segundo lang ay nagbukas ito.Bumungad ang mukha ni Manang Sally.Napakunot ang noo nito.

"Kung si Monica ang hinahanap mo ay wala sya dito.Pumasok sya kanina,hindi ba kayo nagkita?" Sa tono ng pananalita ni Manang ay parang may kakaiba.Hindi ko malaman kung bakit ganun.

Kung hindi pa sya nakakauwi ay saan naman sya pumunta.Sht.Hindi ko makakayang may masamang mangyari sa kanya.Saan naman kaya sya pumunta?Nag isip ako ng posible niyang puntahan ngunit wala akong maisip dahil hindi naman sya mahilig pumunta sa kung saan.Sya 'yung tipong hindi mahilig lumabas ng bahay kung walang mag- aaya.

Nagpaalam na ako kay Manang and hastenly turned my engine on.I need to fuckin' find her.Nag- aalala na ako sa kanya.I browsed my contacts,nagbabasakaling may nakakaalam kung nasaan siya.I called Gio,Von,Patrick but they don't know where she is.Naghahanap pa ako ng pwedeng tawagan.Naisip ko si Jaden.

Hindi pwede.

And I don't have his fuckin' number!

Hindi ko kasi ma-contact si Mon at nakakailang tawag narin ako sa kanya.Wala na akong ibang choice kundi ang tawagan si Abby para alamin kung may number siya ni Jaden.Kahit naiinis ako sa kanya.Hindi malalaman ni Monica ito kung hindi niya pinapunta si Monica sa library.Ano ba ang gusto niyang palabasin?Pinapangunahan niya ako sa mga desisyon ko at ito ang nangyari sa pangengealam niya.