Gülümsemeni istiyorum. Oh, bunu nasıl istiyorum. Sabah kalktım ve yatak odasındaki aynaya gülümsedim. Ve gördüğüm şey karşısında hayal kırıklığına uğradım. Kocamı öptüm, iki çocuğumu da okula yolladım. Misafir arkadaşlarımı eğlendirdim. Onlara tüm güzelliğimle gülümsedim. Fakat aynaya baktım ve göremedim.
- Hazır mısın ? Harry salondan sesleniyordu.
- Evet aşkım. diye cevap verirken parlak inci kolyemi boynuma takıyordum.
- Oh, harika. Çocuklar Bayan Knox' la beraberler. Bizim için akşam sekizde çok güzel bir yerde yemek rezervasyonu yaptırdım.
Harry tatlı bir gülümsemeyle odaya girdi. Bende girdiğimde kollarını üzerime çaprazlayarak sardı ve bu gece ne kadar güzel göründüğümü söyledi. Onu sıcacık kucakladım. Fakat birden kollarını sıktığını hissettim.
- V- Vivian ? dedi kekeleyerek.
- Efendim sevgilim ? dedim tatlı bir şekilde.
Dehşet içinde omzumun üzerinden duvarda duran boy aynasına doğru bakmaya başladı.
- Senin yansıman... Olamaz... Bize bakıyor ? !
Döndüm ve dikkatle bakan onu gördüm. O aynadan karşıya kendini attı. Hiç ses yoktu, sadece sağır sessizlik... Harry, bana yardım et !
Aynadakinin ağzı, görüntüsü sanki yumruk yemiş gibiydi.
Gözlerimin ona kısıtlı olduğunu hissettim. Harry benim ve onun arasında nefretle bakıp duruyordu.
Kollarımı uzatmaya başladım ve Harry' nin göz bebekleri genişlemeye başladı. Harry çığlıklar attı ve beni kucakladı. Çenemi ayırdı. Yüzümü büktü ve ağzımı ayırdı. Benim dişlerim parlak ve delici gibiydi.
Vivian aynaya pençe attı.
Belki şimdi o sadece benim için gülümsemeyi öğrenir.
