Hikaye, çizgi roman, durum aşağı yukarı böyle:
Korkunç bir duygu ile sonbahar 1989 da, Garfield, turuncu kedi, bir sabah uyandı. Kalktığında, arkadaşlarını bulmak ve onlara neler olduğunu anlatmak için heyecanlanıyordu. Sonra evdekileri aramaya başladı. Fakat evde bir tuhaflık vardı. Evin içinde kimse yoktu ve terkedilmişti. Durumu araştırınca Garfield evini yıllar önce terk etmiş olduğunu öğrenir. Bu şekilde artık arkadaşlarının olmadığı geçeğiyle yüzleşir. En kötü korkularına karşı mücadele etmesi gerekecek: Yalnızlık... Bu korkunç çizgi romanın yayınlanmasından sonra sonraki tüm Ekim 1989 Garfieldın macerası oldu, ama yalnız ve ölmekte olan Garfield sadece düşüncedeydi henüz bunu çizelgeye aktaracak bir yapım bulunamamıştı. Bunu gerçekleştirecek bir şirket bulamadıkları için Garfield evinde tek başına ölüyordu.
Diğer sürüm ise bir kurşunla ölmüş olacağıydı. Bunun bir kaza kurşunu mu yoksa kendisinin planladığı bir şey mi bilinemiyor. Yani: Garfield ölü ve buna neden olanların cezalandırılmaları bekleniyor.
Esto hakkında söylentileri okuduktan sonra Garfield hayranı Jim Davis, Garfield yaratıcısına ona bu korkunç bir fikrin nereden geldiğini sordu. Davis, sessiz ve pişmanlıkla cevap verdi: "Ekim ayıydı ve Cadılar Bayramı yaklaşıyordu. Korkuya neden olacak bir hikaye yapmak için çıktı bu fikir. Ama gerçek korku. Hollywood değil; sayfaları veya kabak uçan hayalet yok. Ama her türlü kültürleri aşan bir korku. "Ana korku: korku yaşayan ve/veya yalnız ölmek"
Garfield'ın da böyle bir hikayesi varmış. :D Dış bağlantıya koyduğum adrese bakarsanız bu hikayeyi karikatürle biraz daha farklı anlattıklarını görürsünüz :D
