Günlerden perşembeydi, yarın okul nihayet bitiyordu. Yaz tatiline giriyordum 7.sınıf ne kadar da zormuş... Okuldan çıktım ve eve gidiyordum, hava karanlıktı tek başımaydım, sokaklar caddeler hiçbir yerde insandan eser yoktu. Korkmaya başladım aklıma kötü şeyler getirmemeye çalıştım ancak olmadı. Katiller,psikopatlar,serseriler onca kötü insan varken nasıl rahat olunabilir ki ? Hele hele yalnızken. Adımlarımı hızlandırdım sanki peşimde biri varmış gibi eve çabucak ulaşmak istiyorum derken birden arkamdaki ara sokaktan bir ses duydum "Hey." Bu da neydi ? Vakit kaybetmeden arkama bile bakmadan koşmaya başladım. Ya kötü biriyse ? Çantam koşuşumu yavaşlatıyordu yapabileceğim bir şey yoktu eve gitmeme çok az kalmıştı. Evi görmüştüm ve tüm hızımla koşuyordum. O ses nereden gelmişti ? Sorulması gereken birçok soru vardı ancak önemli olan eve ulaşmaktı.
Evin dış kapısını anahtarımla açtım merdivenlerden hızlıca çıktım, annem kapıda durup bana baktı. ---Lacy annem çok iyi kalpli birisidir yardıma muhtaç insanlara her zaman yardım eli uzatır onu çok seviyorum.- İçeri girdiğimde saat akşam 18:00'dı. Odama girdim masama geçtim biraz tekrar yapmaya çalıştım ancak olmadı yapamadım aklımda sürekli o adam vardı. Balkona çıktım temiz hava alırken etrafı inceliyordum, fakat o da kim? Aşağıda kapşonlu bir adam gördüm bana bakıyordu, siyah kot pantolonlu kapşon takmış biri, sanki kimliğini gizlemek istiyorcasına başını eğik tutuyordu. Dış kapıya doğru yöneldi. Yürüyordu sanki çok yavaş bir katilin adımları gibi kapıya her geçen saniye daha da yaklaşıyordu korkudan terlemeye bile başlamıştım ki, dış kapının önüne geçti ve bekliyordu sonra birden görüş alanımdan ayrıldı, adamı kaybettim. Ama o anda zilimiz çaldı...
Kapıya koştum, birden annem geldi kapının mikrofon düğmesine basılı tutup dış kapıya "Kim o?"diye seslendi. Birisi yanıt vermeyince tekrar seslendi ancak yanıt alamadı. Birden harekete geçip konuştum, "Yanlış bastılar herhalde anne önemli bir şey değil." Ne olduğunu anlamadım sanki bedenim kendi kendine konuşmuştu. "Peki öyle diyorsan, yemek hazır gel hadi." Hiç aç değildim. "Şu an pek aç değilim biraz sonra gelirim." Annem başıyla onayladı ve mutfağa geri döndü. Odama geri gittim yatağıma uzandım, ne yapacaktım ben ? Zil Bir Kez Daha Çaldı. Babam gelip alt kapıyı açtı kapımız açık bekliyorduk. Ona söylemeliydim evet ancak bana inanmazdı hızlı olmalıydım. "Kimse yok baba." Babam bir süre daha bekledi ve kapıyı kapadı. "Çocuklar şaka yapıyorlar sanırım hiç ders almayacaklar." Çocuklar mı ? Bu bir şaka mı ! Asıl soru adam neredeydi ? Sanki bir hiçlik gibi yok olup gitmişti o adam...
Yatağıma girdim ancak korkuyordum. Gözlerim ağırlaştı ama uyumamam lazımdı o adam hala buradaydı biliyordum. Gitmedi ve gitmeyecek, o her zaman beni izleyecek gibi bir hisse kapılıyordum. İyice psikopata bağlamıştım sanırım işi, biraz uyumalıydım. Birden evin kapısı çok sert biçimde tıklatıldı ayağa kalktım ışığı açmaya çalıştım ancak yanmadı. Işık yanmıyordu! Elektrikler kesilmişti ! Hey sakin olmalıydım, babam ayağa kalkıp kapıya doğru yöneldi kapıyı açmak için kapı koluna uzandı, "BABA SAKIN KAPIYI AÇMA ! !" diye bağırdım istemsiz bir şekilde, gözümden korku akıyordu. Ancak babam kapıyı açtı ve garip bir şekilde kimse yoktu annem koşarak geldi "Nedir bu gürültü?" Bu olmamalıydı kesinlikle olmamalıydı bu iyiye işaret değil. "Anne." Annem bana baktı "Evet cevap bekliyorum Caine ?"Caine, adımı söylediğine göre sakinleşmiş olmalıydı annem."Elektrikler kesilmiş o yüzden yanlışlıkla bacağımı kapıya vurdum." Babam kapıyı kapadı."Caine bu bağırmanın sebebini açıklamıyor ve yalan söylediğin de bariz ortada hadi bize doğruyu söyle Caine." Ne cevap vermeliydim ? artık hiçbir şey bilemiyordum kafam çok karışmıştı.Annem ve babam birbirlerine baktılar ve bana döndüler."Her neyse biraz dinlen yorgun bir gündü diye düşünüyorum yarın bunu konuşuruz." Ve yatağa gittiler.
Odama gittim sanırım bunlar annemin dediği gibi yorgunluktan ibaretti dinlenmeliydim evet dinlenmeliydim. Yatağıma girdim tavana baktım ama bu işi sevmedim böyle olmamalıydı hayır böyle bir şey kesinlikle olamazdı, annemlerin odasına gittim korkuyordum, oda karanlıktı bir şey göremiyordum ayağım sıcak bir şeye dokundu ama ne olduğunu göremiyordum. Birden tuhaf bir ses duydum "Oraya Gitmek, İsteyeceğin En Son Şey Olmalı Diye Düşünüyorum." Adam ağzı kapalı gülmeye başladı hem de inanılmaz bir soğukkanlılıkla ! Koşmak için arkamı döndüm ama yine O ADAMDI VE YİNE KARŞIMDA DURUYORDU !
