Love hurts without you ~Yoonmin ✔

🥀45🥀

~ Rozdział pisany z perspektyw Yoongiego. ~

Wyglądałem smutno przez okno kiedy moje kochanie szykowało się spać. Jasno niebieskie niebo powoli zdejmowało swoją maskę i zamieniało się w ciemną zimną noc. To zabawne jak wiele rzeczy na tym świecie można porównać do ludzi, weźmy sobie na ten przykład już to niebo, które za dnia nosi maskę, która przekonuje nas, że jesteśmy bezpieczni, zaś nocą pokazuje swoje prawdziwe oblicze, albo taki śmietnik kojarzy się z czymś brzydkim i zbędnym, ale bez niego było by nam ciężko.

- Idziesz spać? ~ Zapytał mój aniołek.

- Jeszcze chwilę, wiesz chciałem troszkę spędzić czas samotnie. ~ Nie chciałem urazić Jimina, ani sprawić mu przykrość, więc powiedziałem to najdelikatniej jak potrafię.

- Okej to ja pójdę obejrzeć telewizor czy coś - Wychodził już z pokoju po czym na chwilę się zatrzymał. ~ Napewno chcesz być sam? ~ Wiedziałem, że chce zostać widziałem to w jego psich oczach.

- Zostań ~ Przeczuwałem, że jeśli tego nie powiem on mi zniknie gdzieś na zawsze, a tego nie chciałem.

- Jak nie chcesz to nie muszę ~ Udał, że wcale nie kusi go opcja pozostania tu.

- Gaduło, bo się rozmyśle. ~ Zawsze mnie zastanawiało, dlaczego ten mały rudy szkrab jest na ziemi, aż w końcu zdałem sobie sprawę z tego, że anioły miały dość jego paplaniny i zrzuciły go w moje ramiona, abym to ja się z nim męczył, ale to męczenie było dla mnie wiecznym szczęściem i nagrodą od losu.

- Okej to zostanę. Hyung zamknij okno, bo się przeziębisz ~ Jaką ja bystrą mam wiewiórke.

- No pacz nie wiedziałem, że da się zachorować od otwartego okna. ~ Powiedziałem dość sarkastycznie.

- Po pierwsze nie od okna tylko od zimna, które wpada, a po drugie nie jesteś śmieszny. ~ Przytulił się do moich pleców, a ja mimo chłodu poczułem ciepło.

- Kocham Cię wiesz? ~ Zapytałem z wiedzą, że wie i dla niektórych to głupie pytanie i oczywiste, ale ja chciałem i pragnąłem, aby on dał mi odpowiedź.

- Wiem i wiem też, że ja Cię kocham najbardziej. ~ Odwróciłem się i otuliłem jego kruche ciało moimi ramionami po czym chwilę tak staliśmy, aż w końcu postanowiłem go odwrócić w stronę okna tyłem do mnie.
Położyłem swój podbródek na jego ramieniu, bo tak było mi najwygodniej.