Bedenim'in Katili...

KARAR...

Ben gözlerimi tekrar açtığımda kendimi bir odada yatakta koluma serum vurulmuş bir vaziyette gördüm.Etrafıma bakındım.Baş ucumda Emi' i  görünce şaşırdım.Ve birden bağırdım.

"Emir"

"sşş daha yeni ikinci serumu yedin dikkatli ol! "

"Beni nasıl buldunu?"

"bırak şimdi onu bunu sen nasılsın?"

nasıl ola bilirdim ki.
Gözlerimin dolduğunu gören Emir, birden sandalyeden katlı ve odadan çıktı.

      EMİR 'İN AĞZINDAN...

Son günlerde hazan çok kötü şeyler yaşıyordu. Bir problemini çözim derken bir diyeri başlıyor. Bir şeyleri unutturmaya çalışıyorum.Bir yerden birşeyler oluyor ve hazan maf oluyor. Ama ben hazan'ı bu duruma düşüren itleri bulucam ve hazana yapılanların on katını bizzat aynısını ben onlara yapacam.Normal olarak hazan eve gelmeyince meraklandım.İlk onu aradım ama telefonunu açmadı.Bir kere deyil defalarca aramama rağmen yine de kaldırıyordu telefonlarını .Bu yüzden bara gittim ve içeriye hazan ı artacağına baktım.Ama hazan ı hiç bir yerde göremedim.Çalışan arkadaşlardan birinin kolunu tutuğum gibi kendime çevirdim...

"Kardeşim hazan'ı gördün mü? "

şaşkın şaşkın bana bakan çocuk...

"Hayır abi. Uzun zamandır bende ortalıkta göremedim hazan'ı"

"Buraya geldi ama demi"

"Evet abi geldi ama dediğim gibi uzun zamandır görmedim ortalıkta."

"peki kardeşim teşekkürler..."

"rica ederim abi"

çocuğun omuzunu samimi bir şekilde vurup, güvenliğe doğru ilerledim.içeride bir tane orta yaşlarda abi vardı... hemen oraya gidip, kamera görüntülerine baktım... Ve o an çok sinirlendim.Dışarıda üç  tane ŞEREFSİZ hazanımı kaçırdı...
Hazanın yerini bulmam çok kolaydı... normal olarak haza'nın telefon numarası bende olduğu için telefonum daki  uygulama sayesinde yerini tespit ettim ve birşeylerin ters gittiğini anlayınca polislere haber verdim. Polisleri ise karıştırmıcaktım. Ama kaçırıldığını öğrenince tek başıma o şerefsizleri yakalıyamıcağım.  İçin özel hareket birliğine haber verdim...

HAZAN'IN AĞZINDAN...

Emir  yaklaşık 10 dk falan dışarda kaldıktan sonra odaya yeniden geldi. Yerine oturdu. Ve bana uzun uzun baktı.

o gözlerimin içine  uzun uzun bakarken nasıl göz yaşlarımı tuta bilirdim ki. BEN ben kendimi çok kötü  hissediyordum. Bu son bir haftada yaşadıklarım benim beynimi patlatmak üzereydi.Kafam patlamak üzere,gözlerim çıkmak üzere, çığlıklarım kulaklarıma a zarar vermiş bir vaziyette, üzerimdeki stres bir yana bedenimde ki ACILAR... bir yana... 

ama benim bir an önce toparlanmam  gerek...

neden mi?

çünkü bu defa içimde erkeklere olan kinim,nefretim,öfkem, sinirim,bana saldırdıkları  o an daha çok çoğaldı...

bir an önce kendime gelmek ayaklanmak istiyordum.Çünkü

"ALINACAK BİR HESABIM VAR!"

hastanede yaklaşık bir gün iki gece kaldım. İkinci günün akşamı doktor taburcu etti. Sağ olsun Emir benim tüm ihtiyacı mı karşıladı... eve geldik beni odama  çıkardı. Ve benim dinlenmem gerektiğini söyledi. Ben Emir'in evden çıkmasını  bekliyordum.çok geçmeden aşağıdan kapı sesi geldi ve evden çıktığını anladım.evden çıkınca hemen ayaklandım. Pjamalarımı çıkardım. Siyah şort ,siyah tişört
siyah ayakabılarımı  giydim.Banyoya girdim. kolumdaki serum iğnesini çıkardım.alt dolabı ilk yardım çantasından kolanya ve pamuk çıkardım.Ve koluma bulaşan kan lekelerini temizledim.Kaşım 'ın kenarı morarmış, boğazımda tırnak izleri,dizlerimde bacaklarımda morluklar ve tırnak izleri vardı. Bu halim ne kadarda canımı yaksa, en azından bunu bana yaşatanların yanında hiç kalacaktı. Sırt çantama koyduğum bıçak,destek,falcata,bana çok yardımcı olacaktı...gece saat 02:00 'dı önce  bara uğradım,ardından kamera kayıtlarının olduğu odaya baktım. Güvenlik  yavuz abi idi. ona bakıp,