Midorikawa zaczął się bardzo dziwnie zachowywać. Ciągłe kłótnie i bijatyki, sprawiają, że wszyscy - Nawet ci, co niezbyt lubią czarnookiego - zaczęli się zastanawiać, co się z nim dzieje. W końcu Ryuuji znika, a Hiroto za wszelką cenę próbuje się do...
Trochę się przestraszyłem jak Hiroto zemdlał. Przykucnołem przy nim i podniosłem lekko jego głowę. Będzie tylko guz. Ehh... Czemu to ja muszę być tym słabym i mniejszym?... Zaciągnołem go jakimś cudem i położyłem na łóżku. Przynajmniej jak Yagami tu wparuje to pomyśli, że się położył i zasnął. Wyszedłem z pokoju zamykałąc z trzaskiem drzwi. No i jak na złość, po chwili spotkałem Reine. - A Hiroto gdzie? - zapytała mierząc mnie wzrokiem. - Opatrzył mnie i się położył. Powiedział, że go głowa boli. - odparłem oschle. Rozeszliśmy się bez słowa, a ja poszedłem do swojego pokoju.
~Trzy dni później~ Godzina 1.56
<Narrator>
Czarnooki pakował ostatnie rzeczy do plecaka. Ubrał na siebie czarną bluzę i ciemno szare dresy. - Nareszcie z tym skończe. Koniec tego wszystkiego... - zebrał plecak, ubierają go. Wyskoczył z okna łapiąc za gałąź drzewa. Zachuśtał się i po chwili trzymał gałąź trochę niżej. Powtórzył to samo jeszcze raz. I kolejny raz. Podczas kolejnego razu, gałąź się złamała. Czarnooki zleciał z hukiem. Ignorując przeszywający ból w nadgarstku, wziął plecach i odbiegł. Wiedział, że wywołał straszny hałas, więc wolał szybko uciec. - Żaden ból mi nie przeszkodzi... Koniec tego wszystkiego... Carlos obiecał, że się mną zajmie, więc mu wierzę... I oddalił się od sierocinca. Pominął tylko jeden drobny, a zarazem bardzo ważny szczegół. Nie wziął ze sobą swojego notatnika. Dobrze go schował poprzedniego dnia, aby nikt go nie znalazł, ale zapomniał go. A było tam naprawdę wiele...
<Hiroto pov.> Godzina 7:56
Siedzieliśmy razem z Hitomiko w kuchni. Nie było tylko Nagumo. Wszyscy jedliśmy w ciszy. Ta cisza trwała by dalej gdyby Haruya nie wpadł do kuchni. Wszyscy spojrzeliśmy na niego zdziwieni. Wyglądał na zdenerwowanego i zmartwionego. - Coś się stało Nagumo? - zapytała Hitomiko. - Midorikawa zniknął! - powiedział wystraszony. - Jak to zniknął? - zapytałem zdziwiony. - Uciekł! Zostawił tylko ten list. I... Nie mam dla ciebie dobrych wieści, Kiyama... - orzekł zakłopotany. - Pokaż ten list. - powiedziała Hitomiko zmartwiona. Nagumo podał jej kartkę, a ona zaczęła czytać na głos.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
<Narrator>
Kiedy Hitomiko skończyła czytać, wszyscy spojrzeli na czerwono włosego. Ten tylko złapał się za głowę i wybuchnął płaczem. - To... To wszystko moja wina... - wydukał przez łzy. Jego siostra podesz do niego i mocno przytuliła. Turkusowooki wtulił się w nią, mocno płacząc. Kobieta głaskała go po głowie i próbowała go uspokoić. Bez skutku. - Nie płacz... Proszę... - mówiła spokojnie kobieta. Chłopak tylko coraz bardziej zaczął płakać. - Ale to moja wina!... To przeze mnie taki był!.. Przeze mnie uciekł!... Zraniłem go... I zawiodłem... - chłopak coraz bardziej płakał. - Hiroto-kun, proszę... Nie płacz... Znajdziemy go i przeprosisz go... - A jak nie!? To wszystko moja wina! - przytulił mocniej siostre zaciskając ręce na jej koszuli. - Ćśiiii... Cichutko... Nie płacz... - czerwono włosy powoli się uspokajał. - Trzeba go znaleźć... Sun Garden bez Mido, to już nie to samo... - orzekł Saginuma. - Emm... Chyba się domyślam, gdzie mógł pójść... - powiedział Haruya. Wszyscy oprócz turkusowookiego spojrzeli na niego. - Gdzie? - zapytała Yagami wycierając łzy. - Jak jeszcze była Aliea, jak Mido, w sumie to Reize, przegrał z Mamoru. To było wtedy jak uciekł. Znalazłem go przy takim wielkim drzewie. Powiedział mi wtedy, że zawsze tam przychodzi, kiedy się pokłóci, albo coś w tym stylu. Może tym razem też tam poszedł? Albo znajdziemy tam jakieś ślady. - odpowiedział złotooki. - To było w głębi lasu Góry Fujii. - odpowiedział. - Czy tam przypadkiem nie znajduje się Las Samobójców?... - zapytał zmartwiony czarno włosy. Złotooki skinął mu głową. - A więc... Kierunek — Las Samobójców. - odezwał się Suzuno przeczesując włosy ręką.
