ΟΧΙ! ΙΣΩΣ? ΝΑΙ! (vol.1)

53.

ΚΛΕΙΩ

Ανοιγόκλεισα τα μάτια μου νωχελικά καθώς οι πρώτες αχτίδες της ημέρας έκαναν την εμφάνιση τους στο δωμάτιο μου. Η χθεσινή νύχτα θαρρείς και ήταν βγαλμένη από κάποιο όνειρο με βύθισε σε έναν νοσταλγικό ύπνο χωρίς ταραγμένα όνειρα. Όταν ξύπνησα λοιπόν το πρωί εκείνης της ημέρας το δαχτυλίδι που βρισκόταν στο δάχτυλο μου μου φαινόταν βαρύ και η απόφαση ενός γάμου ακόμη περισσότερο. Κάθε ενδοιασμός και αρνητική σκέψη ξεπετάχτηκε στο μυαλό μου και ήταν έτοιμα να με πανικοβάλουν όταν ένιωσα ένα δυνατό χέρι να με τραβάει πάνω σε ένα στιβαρό στήθος.

«Το μετάνιωσες;» η φωνή του Κρις ξεχύθηκε στο χώρο γύρω μας. Δεν γύρισα να τον κοιτάξω. Απλά παρέμεινα με την πλάτη μου ακουμπισμένη στο στήθος του κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο.

«Όχι... απλώς δεν ξέρω αν είμαστε έτοιμοι για αυτό το βήμα...» εκείνος με φίλησε στον ώμο. Επιτέλους αποφάσισα να γυρίσω ολόκληρο το σώμα μου ώστε να τον κοιτάζω μέσα στα μάτια.

«Εννοώ μπορεί να τα καταφέραμε μέσα σε αυτόν τον χρόνο αλλά έχουμε μπροστά μας κάθε λογής εμπόδια. Τις οικογένειες μας. Για αρχή. Και έπειτα ολόκληρο τον κόσμο. Δεν νομίζω ότι θα είναι πολλοί με το μέρος μας αν μάθουν ότι ο διάσημος Κρις Τάιλερ ερωτεύτηκε την θετή αδερφή του. Και έπειτα ο καθένας από εμάς οφείλει να ανταπεξέλθει και στις επαγγελματικές υποχρεώσεις που έχει αναλάβει. Εσύ ετοιμάζεσαι για ένα πολύ μεγάλο τουρ για να προωθήσετε τον καινούριο σας δίσκο και εγώ δεν μπορώ να αφήσω την σχολή μου και να γίνω η γλάστρα που θα στέκεται στο πλάι του Κρις Τάιλερ...»

«Μωρό μου πάρε μια βαθιά ανάσα. Δεν είπα ποτέ πως θα παντρευτούμε αύριο, ούτε πως κάποιος από τους δύο μας θα παρατήσει τα όνειρα του» κατέβασε το χέρι του από την πλάτη στην μέση μου επιτρέποντας σε ένα μούδιασμα να κάνει την εμφάνιση του χαμηλά στην κοιλιά μου. Το βλέμμα μου ταξίδεψε από τα μάτια του στα χείλη του. Ακούμπησα με το δάχτυλο μου τα χείλη του για να σταματήσει να μιλάει.

«Που βρίσκονται όλοι;» ρώτησα τρομαγμένη αφού ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να μπει κάποιο από τα υπόλοιπα μέρη της οικογένειας στο σπίτι και να μας κάνει τσακωτούς.

«Έφυγαν από νωρίς. Ο πατέρας σου στο γραφείο του, η Μαρί στο δικό της και τα δίδυμα στη μητέρα της...»

«Στη μητέρα της; Μένει στο Παρίσι;» η απορία μου άλλαξε τελείως το κλίμα της συζήτησης κάνοντας τον να ξεσπάσει σε γέλια.