İntikam Soğuk Yenir - Mrs. Şişman

10.Bölüm

Biliyorum kısa bir bölüm oldu fakat burada kesmek zorunda kaldım yeni bölüm çok kısa sürede gelecek.Umarım beğenirsiniz.Multimedia da Burak var.Avril Lavigne-When You're Gone

Keyifli okumalar..

-10-

Yeni bir okul günü ve şu lanet alarm..Her gün çalmak zorunda olan alarmı kapatıp yataktan kalktığımda karşımda gördüğüm surata gülümsedim.Vücuduma baktığımda tekrar aynadaki yansımama bakıp banyoya girdim.Bugün tartılma günü olduğu için biraz gergindim.

Ya hiç kilo veremediysem? Ya bu kadar çabayı boşuna gösterdiysem?

Soğuk suyu yüzüme çarpıp banyodan çıktım.Üstümü giyinip aşağı indim.Büşra ve Gülaya günaydın dedikten sonra mutfaktan bir bardak süt alıp salona girdim.Sütümü içtikten sonra ''Benim erken çıkmam gerekiyor '' deyip kapıya doğru yürümeye başladım kapının yanındaki aynada hafif bir makyaj yaptığımda daha güzel olduğumu düşündüm.

Sabah olan ayaz yüzünden yeleğime daha sıkı sarıldım.Bu hava gerçekten çok soğuktu.Evdeki tartının pili bitmeseydi bu soğuğu çekmek zorunda kalmayacaktım.Hızla eczaneye girdiğimde ''Tartılabilir miyim?'' dedim.''Tabiki'' dediklerinde yavaş adımlarla tartının yanına yürüdüm.Öğrenmek istemiyordum.Korkuyordum fakat çıkmalıydım.Sağ ayağımı tartıya koyduğumda ibresi oynamaya başladı.Diğer ayağımı da attığımda kafamı yavaşça ayaklarıma indirdim.Gördüğüm manzara karşısında içim rahatladı.

Gerçekten 5 kilo mu vermiştim? Bu kadar kolay mıydı yani? Aklıma bi an Burak geldi.Hemen onu aramalıydım.Teşekkür edip hızla eczaneden çıktığımda okula doğru yürümeye başladım.Telefonu elime alıp burağı buldum.

Aranıyor..

Heh '' Selam Burak işin yoktur umarım.zamansız aramadım değilmi? Yok yok aramamışımdır.Tam 5 kilo vermişim hissedebiliyordum ama bu kadar olduğu bilmiyordum ilk seninle paylaşmak istedim.Gerçekten sevindim boşuna çabalamadığıma'' dediğimde bir an sessizlik olsada ardından Burağın sesini duymak beni rahatlattı.

''Bayan şişman bu senden beklenmeyecek bir performanstı.Tebrik ederim seni.Bu kadar kısa sürede başarmış olman ilginç.Bana da öğretsene şunu.Tamam geliyorum bir dakika.Şimdilik kapatmam gerekiyor Eylül.Görüşürüz'' dediğinde yüzümde anlam veremediğim bi gerginlik vardı.''Görüşürüz'' dedikten sonra telefonu kapatıp okulun bahçesine girdim.Her sabah şu lanet yere gelmek zorunda olmak kadar can sıkıcı bir şey daha yok.

Okulun bahçesinde yürürken Onurun arkadaşları bana doğru bakmaya başladı.Yada ben öyle hissediyordum.Sağıma soluma baktığımda başkasının olmadığını görünce daha çok gerildim.Bir an önce sınıfa gitmek için herşeyimi verirdim diye düşünürken okulun kapısından çıkan Onuru gördüm.Bakmamam gerektiğini biliyordum.Burak başaracağımı söyledi.Aklıma Burak geldiğinde yüzümdeki gülümsememi büyüttüm.Onur arkadaşlarının yanına gidiyordu bu belliydi.

Neden bana bakıyorsun be çocuk? Kurtulmak istedikçe neden daha çok ümit veriyorsun bana? Onurun beni hiç sevmeyeceğini düşündüğümde yüzümü astım.Bu düşünce gerçekten berbattı.

Sen o kadar sene sev bir an bile karşılık alma.Fakat şimdi öyle değildi sanki.Bana bakıyor.Arkadaşlarıda bakıyor.Belki de ben yanlış hissediyordum.Ne hissedeceğimi nasıl davranacağımı,hiç bir şey bilmiyordum.

Hızla sınıfa girdiğimde sırada oturan Gülaya gülümsedim.''Tamı tamına 5 kilo'' değimde Gülayın ağzı kulaklarındaydı.''Bu süper bi haber akşam hamburger partisiyle..'' derken sözünü kestim.''Lipton ıce tea light'' dediğimde daha çok gülmeye başladık.