İntikam Soğuk Yenir - Mrs. Şişman

14.Bölüm

Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur.Benim severek yazdığım bir bölüm oldu.Eylülün yeni hali bir kaç bölüm sonra gelecek.Sizinde beğenmeniz dileğiyle.Yorumlarınızı yazarsanız sevinirim.Teoman-Mavi Kuş İle Küçük Kız

Keyifli Okumalar..

-14-

Gözlerimi açtığımda Burak ve Onurun kavga ettiğini gördüm.Hızla doğrulduğumda ''Ne oluyor burda'' dedim.Burak ne zaman gelmişti? Nasıl haberi olmuştu? Neden kavga ediyorlardı? Aklımdaki cevapsız soruları bir köşeye atıp neden kavga ettiğini bilmediğim iki çocuğu izlemeye devam ettim.İkisinden de bir cevap bekliyordum.

''Burada olduğunu tahmin etmem zor olmadı'' diyen Burağa şaşkın gözlerle bakmaya başladım.Bu evi nasıl bulmuştu? Nasıl tahmin etmişti? Yeter Eylül valla zaten yavaş çalışıyor beynin iyice yanacak diyen iç sesime kulak verip soru sormayı bıraktım.

''Seni aradım ulaşamadım.Onurun numarasına ulaştım.En akla yatkın fikir bu olduğu için onu aradım.O da söyledi yada söylemedi diyelim.Zorla da olsa söyledi işte.Her neyse bunları neden anlatıyorsam.Ne arıyorsun burada,bu yüzünün hali ne?'' dedikten sonra yüzümün gerçekten korkunç göründüğünü düşünmeye başladım.Burak bilmeliydi.Bunları anlatırken tekrar ağlayacağımı bilsemde ona anlatmalıydım.Güçlü olacaktım.Bu benim ikinci intikamım olacaktı.Babama her kim yaşadığı süre içinde acı çektirdiyse hepsinden bir bir intikam alacaktım.Burak benim sırdaşım,onu bu kadar kolay unutamam.Herşeyi anlatıp bana yardım etmesini rica edersem kabul eder biliyorum.

Yere attığım telefonumu hızla yerden alıp hattını çıkardım.Onurun verdiği telefona taktığımda gözüme çarpan yüzlerce mesaj ve çağrıların hepsinin annemden olduğunu düşünerek açmadım.Merakıma yenik düşüp çağrılara girdiğimde Gülay ve Büşranın aramaları vardı.Bir kaç tane de annemden gelen aramalar vardı.Merak etseydi binden fazla çağrısı olurdu diyen iç sesime hak verdikten sonra mesajlara girdim.Mesajlardada yine aynı kişilerin olduğunu gördükten sonra telefonu bırakacakken bir mesaj dikkatimi çekti.Babamın iş yerinden gelen bir mesajdı.

Hızla mesajı açıp okumaya başladım.

Gönderen: Şirket Genel

Merhaba Eylül Polat.Babanızın başına gelenleri duyduk.Bunun için tüm şirketimiz çok üzgün.Sizi en kısa sürede şirketimize bekliyoruz.Başınız sağolsun..

Tüylerimi diken diken yapan bu mesajı okuduğumda hiç bir şey düşünemedim.''Babamın çalıştığı şirkete gitmeliyim'' dediğimde Onur ve Burak aynı anda ''Ben götürürü..'' derken Burak '' Sana ne oluyor eski'' dedi.

Eski mi? Bu da neydi şimdi? Düşünmem gereken başka şeyler olduğu için bunu da aklımın bi köşesine attım.2 gündür giydiğim kıyafetlerime hastane kokusu sinmişti.Bundan rahatsız olduğumu anlayan Onur kendi tişörtlerinden birini getirdi.Burağın çatık kaşları bana o tişörtü giymememi söylüyordu sanki.''Gittikten sonra eve uğrayıp birşeyler alırım.Büşra ve gülayı da habersiz bıraktım merak etmişlerdir.Hemen çıksak iyi olur" dedikten sonra yavaş adımlarla yürümeye başladım.Birbirine yiyecekmiş gibi bakan Onur ve Burağa dönüp az önce gelmek istiyordunuz değil mi? Öyleyse niye dikiliyorsunuz burada?" dedim.Her ikiside yürümeye başladığında görünüşlerinin ne kadar komik olduğunu söylememe gerek yoktu bile.

Onur arka taraftan bir arabayla evin önüne geldi."Ehliyetin var mı?" dedikten sonra şaşkın gözlerle bakmaya başladım."O gözlerini üzerimden çekip arabaya atlasanız iyi olur.Bir sorun çıkmayacağından emin ol" dedi.Arabanın arka koltuğuna oturduğumda Burakta diğer kapıdan oturdu.Onur arabayı kullanmaya başladığında telefonum titredi.