}1{

11.2K 1.2K 1.1K
                                    

Uyan artık.

Hızla yatağımdan kalkıyorum. Günler sonra ilk defa duyuyorum bu sesi.

Kimsin sen?

Birkaç saniye cevap vermesini bekliyorum. Tekrar duymaya çalışıyorum. 7 saniye daha bekle. 11 saniye daha. Saniyeler 16, 17 diye ilerlediğinde kasılan kaslarımı gevşetiyorum. Sanki az önce tam karşımda oturuyordu ama artık yok. Odamda yalnızım.

Hayal kırıklığıyla tekrar yatıyorum. Uykudan bu sesle uyanmam saçmalık. Olmayan sesler duymuyorum. Henüz bu kadar delirmedim. Sadece birazcık daha uykuya ihtiyac-

Hayır, yok. Güzel poponu kaldır ve yiyecek bir şeyler al.

Tekrar doğrulup etrafıma bakıyorum. Bu beni rahatsız etmeye başlıyor. Ve... çok mu tanıdık?

Aynen öyle Jisung.

Beni tanıyor, diye düşünmeden edemiyorum. Gerçi bu da saçmalık. Bu benim zihnimde bir ses, gerçek değil. Kulaklarımdan geçmeden, beynimde hissediyorum bu sesi. Adımı bilmesi normal.

Ama onu böyle duyuyor olmam normal değil.

Bu da normal. Beni duydun, Jisung. Sesim kulaklarından geçti. Sen bu sese sarıldın, onunla uyudun, beraber şarkılar söyledin ve büyük bir şeyi paylaştın. Önemli bir şeyi.

"Kimsin sen?"

Sesim odada patlayınca irkiliyorum. Tanrım... Kendi sesimden mi korktum ben az önce?

Daha ürkütücü bir irkilme yaşıyorum. Sanki gülüyor. O kıkırtıyı hissediyorum.

Kafamı iki yana sallayıp kalkıyorum ve lavaboya ilerliyorum. Yüzümü yıkayıp ayılmam gerek.

•°-°•

Raftan tereyağını da alıp sepetime koyuyorum. Seungmin'in alışverişi bana bıraktığına hâlâ inanamıyorum. Çalışmam gereken dersler var.

Söylenerek yumurtaların bulunduğu reyona gidiyorum. Yumurtayı da sepete yerleştirdikten sonra arkamı dönüyor ve birine çarpıyorum. Yumurtalar sarsılmayla kırılacak diye ödüm kopuyor.

Çarptığım kumral saçlı, maskeli ve bir şapka takmış olan çocuk gözlerini kısarak bakıyor bana. Bir saniyeden daha kısa sürüyor, ben daha onun neden bana tanıdık geldiğini anlayamadan kendi sepetini kolunda sabitliyor ve uzaklaşıyor. Arkasından bakakalıyorum. Sanki bir şey diyecekti ve vazgeçmişti. Bunu nasıl bir saniyede anlıyorum peki?

"Şey, cüzdanınızı düşürdünüz sanırım."

Omzumda hissettiğim dürtü ve duyduğum sesle kafamı sola çeviriyorum. Benim yaşlarımda görünen kız cüzdanımı uzatıyor.

"Evet, teşekkür ederim."

Kız hiçbir şey demeden çocuğun peşinden gidiyor. Bir an birbirlerini tanıyıp tanımadıklarını düşünürken buluyorum kendimi. Gözlerimi aşağı çeviriyor ve cüzdanımı açıyorum. Çok geç olmadan kontrol etmem gerek.

Her şey tam. Param, öğrenci kimliğim ve alışveriş listesi. Kapatacakken listenin yanındaki mavi kâğıdı fark ediyorum. Merakla kâğıdı alıyor ve inceliyorum. Sıradan bir not kâğıdı. Seungmin de çok kullanır bunlardan. İnce olduğundan yırtmamaya özen göstererek açarken, listeye yapışmış olabileceğini ve listeyi cüzdanıma koyarken onu fark etmemiş olabileceğimi düşünüyorum.

İçinde yazanı görünce kaşlarımı çatıyorum.

"XXX-XXX-XX-XX ;)"

Kâğıdı buruşturup yere atıyorum. Son günlerde zaten kafam karışık, bir de onunla konuşmamı isteyen ve bana numarasını bırakan bir kızla uğraşamam.

Kâğıdı al Jisung.

"Keser misin sesini?"

Önümden geçen kadın korkarak bana bakıyor. "Efendim?"

Utanarak bir adım geri atıyorum. "Şey, özür dilerim. Size dememiştim."

Kadın benim iyi olup olmadığımı sorgulayan bir ifadeyle biraz daha beni inceledikten sonra yürümeye devam ediyor. İkimizin de kötü bir gün geçirdiğini düşünüyorum.

Beni duymadın mı Jisung?

Sinirle bir nefes veriyorum. Kendi kendime kavga edersem Chan beni ruh ve sinir hastalıkları hastanesine yatırır. Eminim benimle ilgilenebilecek tanıdığı bir profesör vardır.

Jisung.

Ne var? diye yanıtlıyorum zihnimdeki sesi. Seni duymak istemiyorum.

Her şey zor geliyor, kafan çok karışık. Ama güven bana, böylesi daha iyi. Mutlu olacaksın ve hayatına devam edeceksin.

Sorunum ne benim?

Hiçbir şey duyamayınca derin bir nefes alıyorum. Gözlerim yerdeki kâğıda kayıyor. Bir an tereddüt etsem de kâğıdı alıp kasaya ilerliyorum. Geri kalan yiyecekleri Seungmin'e aldıracağım.

Seni seviyorum Jisung.

Bir de Chan'a bana bir psikiyatri seansı ayarlayabilir mi diye sormalıyım.

""

bir de sanki hayatım çok normal ve boşmuş gibi ikinci bölüm falan yayımlama çabam yok mu

19.7
21.7

Voices ;; Minsung {✓}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin