The One[M.Y.G×P.J.M]✔

1(Unicode+Zawgyi)

(Zawgyi)
႐ိုး႐ွင္းတဲ့နံနက္ခင္းေလးတစ္ခု~~

အမဲေရာင္ back packေလးကို အသာလြယ္
မိုးရာသီမို႔ အျပာေရာင္ထီးေလးကို ယူကာ သံုးလႊာရိွေသာ အေဆာင္မွ Seoul တကၠသိုလ္ဆီသို႔ ဦးတည္ထြက္လာခဲ့သည္....။

အေပါင္းအသင္းလည္း နည္းသူမို႔ ေက်ာင္းခန္းထဲဝင္တာနဲ႔ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမ်ွ ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာျခင္းမရိွ...။

ေထာင့္နားက ေနာက္ဆံုးခံုေလးတြင္အသာဝင္ထိုင္ကာ ေမးေလးကို ေထာက္ၿပီး လြတ္ေနေသာ ခံုေနရာေလးတစ္ခုကို အရင္လိုဘဲ ေငးၾကည့္မိျပန္သည္....။

" ဒီေန႔လည္း မေပၚလာျပန္ဘူး.."

တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူမရိွလို႔လားမသိ ေက်ာင္းခ်ိန္ဟာ အဓိပၸါယ္မရိွလွ

စာသင္ခ်ိန္တိုင္း ေငးေငးၾကည့္မိေသာ ေက်ာျပင္ေလးဟာ လြမ္းဆြတ္ဖြယ္

ဆရာ၏ စကားသံမ်ားကို အာရံုပင္မရပါဘဲ နာရီသြားလာလႈပ္႐ွားေနမႈကိုသာ တစ္စိမ့္စိမ့္ျကည့္ေနရသည္မွာလည္း အလုပ္တစ္ခု

ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ယေန႔တြင္ ေက်ာင္းခ်ိန္ကား ခါတိုင္းေန႔ေတြထက္ ၾကာေညာင္းလွသည္ဟု စိတ္ထဲေရရြတ္မိ၏....။

အျပန္လမ္းမွာေတာ့ ခပ္သြက္သြက္ေျခလမ္းေတြနဲ႔ အေဆာင္ရိွရာသို႔ ျပန္လာခဲ့သည္

အေဆာင့္ေ႐ွ႕အေရာက္ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ခ်လိုက္မိသည္

ပင္ပန္းေနလို႔ထင္
သံုးလႊာတြင္ရိွေသာ မိမိအခန္းအား ထပ္သြားရမည္ဟူေသာ အေတြးတို႔က ေလးလံစြာ

ေလွကားထစ္မ်ားကို တစ္ဆင့္ခ်င္း ေရတြက္ၿပီး တစ္ကိုယ္တည္းၾကားရံုေလးမ်ွသာ ေရရြတ္မိသည္

"Yoongi ခင္မ်ားကို ခ်စ္တဲဲ့ပမာဏကို ဒီလိုေလွကားထစ္ေတြလို တစ္ဆင္႔ခ်င္းေရတြက္ေနစရာလိုမယ္မထင္ဘူး..
ဘယ္ေတာ့မွ ကုန္ႏိုင္မွာမဟုတ္လို႔ေလ"

ေျဖးေျဖးခ်င္းေလ်ွာက္လာေတာ့ ေနာက္ဆံုုး အေဆာင္အခန္းေလးျဖစ္တဲ့ Room No(96)ကိုေရာက္လာခဲ့သည္

တံခါးlockကိုခ်က္ခ်င္းဖြင့္ကာ back packကိုစားပြဲေပၚခ်.

ကိုယ္ေလးကို ခ်က္ခ်င္း အိပ္ရာေပၚသို႔ပစ္လွဲလိုက္သည္