Mixtape of Lullabies

Pain and Bliss by John Lloyd Angcog

They say no one can destroy a true love, no one can break the bond of the red string of fate. But that was just rumors. I did break it. I broke someone's relationship.

Nakaupo ako sa canteen ng paaralan namin. I was with no one and I'm used to it. Those fake friends were happy with their boyfriends or flings while I was devastated seeing my dream man walk with my bestfriend. Nakahawak ang kamay ni Ivan sa baywang ni Rizza. They seems so happy while I was giving them fake smiles. A smile which I use to hide sadness and pain.

"Uy, Regine! How are you?" bati ni Rizza sa akin. I smiled and offered the chairs in front of me.

"Ayos lang ako," sabi ko sa kaniya. "Upo ka muna," dagdag ko pa but she did not respond. Mukhang ayaw niya akong katabi.

"No thanks 'cause Ivan reserved for our special seat, right hon?" tanong nito sa nobyo. Nakangiti namang tumango si Ivan sa kaniya.

Hindi ko inilihim sa mga kaibigan ko ang pagtingin ko kay Ivan at lalo na kay Rizza. Hindi ko nga alam na siya na pala ang nobya ni Ivan imbis na ako. Alam niyang mahal ko yung tao, inagaw niya. But I won't blame her, mahal siya ni Ivan and I think I should just be happy for them.

Hindi na ako nagsalita pagkatapos no'n. Isinuot ko na lang ang headset at nakinig ng isang classic yet beautiful song. Mas gusto ko ang classic songs dahil meaningful ang bawat liriko nito, bawat salita'y tumatagos sa aking puso.

"One sided love broke the see-saw down
I got to get rough when I hear the grudge
And you went your way and I went wild
And girl, you'd understand if your hearts was mine."

Itinuon ko ang aking atensiyon sa iniinom kong kape nang may maglapag ng isang bungkos ng bulaklak sa lamesa ko. I looked up just to saw the face of Alvin Nathaniel Castaneda, one of the campus' hearttrobs along with Ivan Gaizer Gregorio.

"Hey, beautiful lady," bati niya saka naupo sa harap ko. I don't care kung sabihan akong choosy or what-so-ever dahil sa pag-snob ko kay Alvin. "Aww, for the 365th time na-snob ako," anito na kinakapa pa ang dibdib na akala mo nasaktan ngang talaga.

"Para kang tanga," sabi ko sa kaniya and he smile widely.

"Narinig niyo 'yon?! This beautiful woman in front of me just talked to me for the first time!" sigaw niya sa buong Canteen. Nanlalaki ang matang sinaway ko si Alvin dahil sa kahihiyang ginagawa niya. Like, WTH?! Nakaupo lang ako dito tapos pagtitinginan ako ng mga tao sa buong canteen.

"Bakit ba sumisigaw ka, ha? Mister?" taas kilay kong saad sa kaniya. Ngumiti siya ng pilyo saka tumawa. What's with him?

"Tinawag mo ba akong Mister? Misis?" aniya kaya nagtawanan ang mga tao sa buong canteen. Agad kong hinanap si Ivan pero siya pa yata ang nangunguna sa pag-cheer sa kaibigan para kulitin ako. That's the reality, Regine. He doesn't like you and he will never like you.

"Just shut the fuck up!" singhal ko sa kaniya then I continued listening. Pumikit ako saglit para alisin ang mga nakatambak na memorya sa isip ko pero sa huli ay nagsisi ako dahil nang iminulat ko ang aking mata ay nakalapit na sa akin ang mukha ni Alvin. His eyes were drifting at my orbs as if he's searching my soul. Napalunok ako ng matunog saka unti-unting umusog palikod.

Ano ba kasing mayroon sa lalaking ito? He always ruin my day as fuck. Hindi ba ako makaliligtas ng isang araw na wala siya sa buhay ko? Does a man like Alvin Castaneda is required to ruin my day everyday?

Nang sa tingin ko'y malayo na ako sa kaniya, I stood up and walked away. Narinig ko pa ang mga pang-iinis nila sa akin but that's not what matters to me. Dahil saktong pag-angat ko ng aking paningin ay ang magandang eksena ni Rizza at Ivan, kissing each other's lips. Kahit na nga ba bawal iyon sa school ay ginagawa nila since they are the successor of this school. Their parent are the one who built this expensive and prestigious school. For a moment, I stood there, frozen.