Kulaklarımın uğuldamaya başlamasıyla ellerimle kulaklarımı kapatmak istedim.
Görüşümün bulanıklaşmasıyla ellerimle gözlerimi kapatmak istedim.
Burnumun direğinin sızlamasıyla ellerimle burun direğimi sıkmak istedim.
Boğazımdaki yumru nefes almama engel olunca ellerimle boğazımı sıkmak istedim.
Hayat karşıma sürekli yeni bir acı koyduğunda ben kendi ellerimle hayatıma son vermek istedim.
Şu an karşımdaki mavi gözlere baktıkça sızlayan kalbimi ellerimle söküp atmak istedim. Yapamadım.
Allah kahretsin ki yapamadım.
Aysun'un kurduğu cümle kulaklarımda tekrar tekrar yankılanıyordu. Ne demişti o?
Yiğit AZUR
Duyduğum isim damarlarımdaki kanın bile buz tutmasını sağlamıştı. Yüzümden bir anda silinen gülümsemem Yiğit'inde dikkatinden kaçmamış kaşlarını çatmasını sağlamıştı. Şok olmuş gözlerle karşımdaki adama bakıyordum. Ani bir şekilde başımı çevirerek Aysun'la göz göze geldim. O da tepkime şaşırmış olucak ki kaşlarını çatarak yüzüme bakmaya başlamıştı. O an kafama dank eden gerçekle başımdan aşşağa buz gibi suların döküldüğünü hissettim.
Beni tecavüze uğramaktan kurtaran kişi kocamdı.
Ben saatlerdir kocamla beraberdim. Yıllarca yüzünü görmediğim kocamla özgürlüğüme kavuştuğum şehirde karşılaşmıştım. Ve ben farkında bile olmadan kocamla vakit geçirmiştim.
O an aklıma gelen ayrıntıyla yüzümü buruşturmak istedim. Ama bundan karşımda bana anlamayan gözlerle bakan adam sayesinde kendime engel oldum. Benim yaralarımı temizlemişti. Oysaki en büyük yaramı ondan almıştım ben.
Sanki özenle yazılmış bir film senaryosu gibi kesişmişti yollarımız yıllar sonra.
"Yiğit bey buda Eyl-"
"EYLÜL"
Aysun'un konuşmasını tonunu ayarlayamadığım sesimle kesmiştim. Hayır ne olursa olsun beni tanımamalıydı. Zaten heryerde beni arıyorlardı. Şiveli konuşmamdan bile doğulu olduğum belliyken birde adımın Eylem olması tesadüfün dik âlâsı olurdu.
"Eylül?"
Aysun'un soru sorar tonda konuşması korkmamı sağlamıştı. Onlar bu evden çıkana kadar idare edebilirsem benim için yeterdi. Daha sonra arkama bile bakmadan burdan gidicektim.
"Saatlerdir beraberiz ama adını daha yeni öğreniyorum. Memnun oldum Eylül."
Elimi sıkarak söylemişti tüm bunları ve yüzündeki gülümseme resmen kalbimin ortasına taht kurmak istercesine tapılasıcaydı. Çok güzel bir adamdı. Yüzü, boyu, fiziği herşeyi çok güzeldi. Normal şartlarda her kızın evlenmek isteyebileceği tipteydi. Ama o benim kocamdı.
Bu düşünce kirpik uçlarıma kadar titrememi sağlamıştı. Bu nasıl çelişki Allah'ım.
"E-evet. Haklısınız. Yani ismimi yeni öğrendiniz. Eyle-ıııı Eylül adım. Bende memnun oldum."
Resmen ben yalan söylüyorum die bağırıyordum.
Sakinleşmem lazım.
sakinleşmem lazım.
Sakinleşmem lazım.
Ay yok. Sakinleşemiyorum. Geriye tek çarem kalıyor.
"Iıııı... kusura bakmazsanız ben biraz dinlensem olurmu. Kendimi pek iyi hissetmiyorum da..."
"Eylül? İyi değilsen bir hastahaneye gidelim?"
Ah Mert... iyi değildim. Hemde hiç değildim. Ama hastahane benim için bir çare değildi.
"Yo yo yo. Yani gerek yok. Dinlensem geçer. Biraz ağrım var da."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ GÖZÜME TUTSAK
Fiksi Umum14 yıllık esaret... 14 yıllık evlilik... Bu hikayede bir çok suçlu var. Bir çok yanlış var. Bir çok vicdansızlık var... Ama bu hikayede tek bir masum var.. Eylem KAHRAMAN 14 yıllık prangası Yiğit AZUR *******
