MutualFeelings.

5

Το είπα και το έκανα.

Με βλέπω σε κανα μήνα να την έχω τελειώσει

Στόχος να κάνω 100 κεφαλαία! <3
___________________

«Δεν το περίμενα αυτό από εσενα Άρη» είπε απογοητευμένος- για εκατοστή φορά και ελπίζω τελευταία-ο διευθυντής  στον Άρη.

Εκείνος πολύ απλά του ζήταγε ταπεινά συγνώμη.Μην μάθει τίποτα ο πατέρας του και δεν κληρονομήσει τίποτα ο πασάς μας.

«Ενώ εσυ Αλεξ , πάλι ;» Κοίταξε τον Αλεξ ενώ αυτός απλά αδιαφόρησε κοιτώντας το ταβάνι.

Έπρεπε να το περιμένω. Στέκι θα το έχει κάνει το γραφείο του διευθυντή. «Μαλώνετε για μια κοπέλα;» Απόρησε απογοητευμένα. Λογικό αφού αυτή η κοπέλα είναι θεάρα ψηλή ξανθιά sexy not.

«Δεν θα την κοίταγα ποτέ !» Είπαν και οι δυο κατηγορηματικά.

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΔΩ ! Κοίταξα με ένα αμήχανο χαμόγελο τον διευθυντή. Μπορούσα να καταλάβω από την έκφραση του ότι ήθελε να μας διάολο στείλει αλλά δεν μπορούσε. Καημένος μωρέ.

«Δώστε τους καμία πενταήμερη»πετάχτηκα ταχα προσβεβλημένη.

«Τότε περί τίνος ο καβγάς σας;» Ξανά ρώτησε ο διευθυντής αυτή την φορά πιο ήρεμα. Ναι για πείτε μου να μάθω και εγώ. Έκατσα σταυροπόδι περιμένοντας με προσοχή την απάντηση τους όπως και ο διευθυντής.

«Είναι αδερφή μου και αυτός την πείραξε» είπε πρώτος ο Αλεξ αθώα. ΧΑ.

Αχου το μωρε πήγε να προσέξει την αδερφή του.
Αν κάποιος με σκότωνε θα τον έψαχνε όχι για να τον κλείσει στην φυλακή αλλά για να τον ευχαριστήσει θερμά.

«Απλά της μιλούσα , δεν την βίασα » είπε ο Άρης επίσης θερμά.

Δεν το ξερά ότι οι φυσιολογικοί άνθρωποι μιλάνε με την βία.

!ΚΑΙ ΗΣΟΥΝ ΕΤΟΙΜΟΣ!

«Εγώ λέω να φεύγω γιατί άδικα είμαι εδώ»είπα καθώς πήγα να σηκωθώ αθόρυβα.

«Κάτσε κάτω» πρόσταξαν και οι 3. Χωρίς να βγάλω άχνα ο ποπος μου ξανά ακούμπησε την αναπαυτική καρέκλα του γραφείου.

«Δυστυχώς είστε και οι τρεις στην ίδια τάξη όποτε θέλω να τα πάτε καλά» είπε εντελώς χαλαρά καθώς ο Αρης με κοίταξε πονηρά ενώ ο Αλεξ τον κοίταξε έτοιμος να ορμήσει πάλι πάνω του.