I don't care [FY Fanfiction] #TBBW2019 #ABA2019

He Will Never Answe- WAIT

Δύο μέρες πέρασαν και δεν είχε απαντήσει στο τελευταίο μήνυμα που του έστειλα, εν ολίγης, με είχε γράψει εντελώς. Να πω ότι δε το περίμενα, ψέματα θα πω. Δεν έδωσα βάση, σηκώθηκα και ντύθηκα για να πάω σχολείο, είχα αποφασίσει πως δε θα έλεγα σε κανέναν για την έξοδο μου μαζί του, ούτε καν στην Νατάσα καθώς θα το έλεγε σε όλο το σχολείο. Αφού ντύθηκα, κατέβηκα και ξεκίνησα για την καθημερινή μου διαδρομή μέχρι που μια κοπέλα η οποία μένει απέναντι μου με σταμάτησε.

"Zinnia, περίμενε!"

Τελεία, σκέφτηκα. Είναι από αυτές τις κουτσομπόλες που με είχαν πριξει την περασμένη φορά, την λένε Πηνελόπη και είναι αρκετά κουτσομπολα από ότι μου έχει πει η Νατάσα, γενικά δεν είναι και καλύτερα κοπέλα οπότε δεν είχα και την απόλυτη όρεξη να της μιλήσω.

"Καλημέρα" της είπα και χαμογέλασα ψεύτικα.

"Σάββατο βράδυ σε είδα με τον FY! Ήσουν στο αυτοκίνητο του, σε έφερε σπίτι!" ούρλιαξε.

"Τι- όχι, κάποιο λάθος θα έκανες..."

Γενικά δεν είμαι τόσο καλή στο να λέω ψέματα οπότε δεν το έκρυψα και τόσο καλά, καθόλου καλά δηλαδή. Προσπάθησα να αποφύγω την συζήτηση αλλά δεν, με ακολούθησε μέχρι το σχολείο και φυσικά τα είπε όλα και στη Νατα, γαμω τη ζωή μου. Μέσα σε δύο ώρες είχα γίνει θέμα συζήτησης σε όλο το σχολείο, όλοι μου έλεγαν να του ζητήσω να τους απαντήσει σε μηνύματα και άλλα τέτοια κι εγώ ήμουν σε φάση, ούτε καν σε μένα δεν απαντάει.

"Παιδιά, την έφερε σπίτι, βγήκαν ενώ το βράδυ, τους είδα!" άκουσα την Πηνελόπη να λέει σε όλους.

"Πες του να βγούμε όλοι μαζί, θέλω τόσο πολύ να τον γνωρίσω!" μου είπε μια άκυρη κοπέλα.

Είχαν σπάσει τα νεύρα μου, σηκώθηκα κι έφυγα επιτόπου. Κάθισα μόνη μου στις τουαλέτες, δεν ήθελα να μιλήσω σε κανέναν. Δεν γουστάρω να ξέρουν όλοι το τι κάνω και που βρίσκομαι, είναι εκνευριστικό. Μισώ το κουτσομπολιό και μισώ το γεγονός ότι ξαφνικά όλοι θέλουν να γίνουν φίλοι μου, μέσα σε μια ώρα μου ζήτησαν δέκα άτομα να πάμε για καφέ, αν είναι δυνατόν.

"Zinnia;"

Σήκωσα το κεφάλι μου και είδα την Νατάσα, ευτυχώς ήταν αυτή κι όχι καμία απελπισμένη γιατί δεν πήγαινε άλλο αυτη η κατάσταση.

"Τι θες κι εσύ;" ρώτησα εκνευρισμένη.

"Μου έχουν σπάσει τα νεύρα!"

Αυτή κάθισε δίπλα μου στο πάτωμα και με κοίταξε ύπουλα, με ξέρει καλά, λογικά είχε καταλάβει ότι δεν ήταν ο μοναδικός λόγος που είχα νεύρα.