I don't care [FY Fanfiction] #TBBW2019 #ABA2019

I'm Also A Karate Star

Φτάσαμε στο ξενοδοχείο ξημερώματα και κοιμήθηκαμε κατευθείαν, την υπόλοιπη νύχτα μας την περάσαμε σε ένα άλλο κλαμπ, αρκετά μεγαλύτερο από το προηγούμενο. Η μόνη μου σκέψη καθ'ολη τη διάρκεια της βραδιάς ήταν πως δεν είχα προλάβει να του πω ότι κι εγώ νιώθω τα ίδια γι αυτόν, τα πράματα εξελίχθηκαν τόσο γρήγορα που δεν είχα βρει ευκαιρία για να το κάνω.

Εν πάση περιπτώσει, την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε και οι δύο μεσημέρι, δεν είχαμε να μεταφερθούμε κάπου καθώς ήταν πρωτοχρονιά οπότε είχαμε άφθονο χρόνο για ύπνο και ξεκούραση. Ανοίξαμε ταυτόχρονα τα μάτια μας, αυτός με κοίταξε περίεργα και στη συνέχεια άρχισε να κοιτάζει γύρω του μετρώντας κάτι στα χέρια του.

"Τι κάνεις;" τον ρώτησα απορημένη.

"Μαλακα Zin, πόσο ήπια;"

Συνέχισε να κοιτάζει το ταβάνι και ταυτόχρονα να μετράει, λες και υπήρχε περίπτωση να θυμηθεί ας πούμε. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα λίγο άσχημα, τι κι αν δεν θυμόταν τίποτα από αυτά που είπε; Το πιο πιθανό σενάριο ήταν αυτό βασικά. Ωραία, τουλάχιστον δε θα ένιωθα τύψεις που δε πρόλαβα να απαντήσω.

"Τέλος πάντων, μπλοκαρες τον άλλον από παντού;" ρώτησε με αγριεμένο ύφος γυρνώντας προς το μέρος μου.

"Αρα θυμάται..." είπα μέσα από τα δόντια μου.

"Είπες κάτι;"

"Τον μπλόκαρα λέω, ναι."

Κούνησε θετικά το κεφάλι του και σηκώθηκε από το κρεβάτι, θυμόταν για τον Thomas αρα δε γινόταν να μη θυμάται για τα λεγόμενα του. Από την άλλη όμως, αν θυμόταν θα έλεγε κάτι, δε γίνεται να κάνεις μια τόσο μεγάλη θεωρητικά εξομολόγηση και μετά να το αφήνεις εκεί. Πήγε προς το κουζινακι του δωματίου και έφτιαξε έναν καφέ.

"Που θα πάμε αύριο;" τον ρώτησα.

"Προς τα πάνω, Σέρρες."

Έκανε μια παύση για να ανοίξει το κινητό του, μόλις το ξεκλείδωσε κατάλαβα από την έκφραση του ότι είχε νεύρα αλλά εντάξει, σε ήπιο βαθμό. Συνέχισε να κάνει scroll down και κάποια στιγμή άρχισε να τον πιάνει ξανά το κλασικό τρέμουλο, όχι πάλι.

"Συνέβη κάτι;" ρώτησα και σηκώθηκα για να πάω δίπλα του.

"Πες μου απλά ότι ο πρώην σου δεν έχει το όνομα του στο Instagram Thom_Götze, σε παρακαλώ πες μου ότι δεν είναι αυτός." είπε και έβαλε το κινητό του στη μούρη μου.

Εγω έριξα μια ματιά στην οθόνη και εστρεψα αμέσως το βλέμμα μου προς το πάτωμα, έπιασα το μπράτσο μου σε ένδειξη αμηχανίας και άρχισα να το τρίβω, προφανώς και ήταν αυτός. Είχε στείλει μήνυμα στον F, του έγραψε στα αγγλικά διότι δεν γνώριζε καλά ελληνικά, του έκανα εγώ ιδιαίτερα όσο ήμασταν μαζί και ξέρει αρκετά άλλα όχι σε σημείο να κάνει μια σοβαρή συζήτηση. Ουσιαστικά, του έλεγε πως έχει καταλάβει ότι αυτός είναι η αιτία που τον μπλοκαρα και πως θα παρακαλούσε τον F να ξεπεράσει τα κόμπλεξ του, να δείξει για μια φορά σεβασμό και να με αφήσει να είμαι χαρούμενη, δε θέλω να φανταστώ τα νεύρα του.