Remus Lupin:
Zenuwachtig ben ik aan het ijsberen voor de deur van de leerlingenkamer van Huffelpuf. Ik moet het Allison vertellen, het moet er uit. 'Remus?' Ik draai me om en zie Liza staan. 'Wat doe je hier?' vraagt ze verbaasd? 'Ik euh ... ik wou Allison spreken,' zeg ik stamelend. Ze glimlacht. 'Nou, ze is niet binnen,' zegt ze en wijst naar de deur. 'Waar is ze dan?' vraag ik aan Liza. 'Geen idee, ergens een boek aan het lezen denk ik want ik kom net van de bibliotheek en ze was meegegaan,' zegt Liza. Ik knik. 'Echt geen idee?' vraag ik dan. Ze schud haar hoofd. 'Als het zomer zou geweest zijn zou ze onder de boom aan het meer zitten, maar aangezien het winter is weet ik niet waar ze is,' zegt Liza. Ik knik dankbaar.
Ik loop naast haar door terug weg. Ik loop overal in het kasteel haar te zoeken maar ik vind haar niet. Als ik dicht bij de deur om naar buiten te gaan kom hoor ik twee personen ruzie maken. 'Allison alsjeblieft.' Ik loop naar buiten en zie Allison en Thomas staan. Thomas gaat steeds dichter naar Allison en ze gaat steeds achteruit met een boek in haar handen. Hamlet kan ik nog net lezen. 'Je moet gewoon bij mij samen zijn. Je gaat toch niet samen met een Griffoendor zeker?' vraagt Thomas spottend. 'Ik ben bij niemand samen,' zegt Allison kwaad. Thomas glimlacht en gaat weer dichter naar Allison toe.
Ze is het beu en neemt haar boek stevig vast. Voordat iemand het zag aankomen slaat ze Thomas met haar boek tegen de zijkant van zijn hoofd. 'Waar was dat nou goed voor!?' roept hij verontwaardigt. 'Laat me met rust Thomas! Ga iemand anders zoeken om lastig te vallen!' roept Allison kwaad terug. 'Allison het spijt me, ik hou van jou,' egt Thomas. Ze lacht zacht. 'Maak dat een ander wijs,' zegt ze nog met een lach. 'Het is echt,' zegt Thomas serieus. 'Wat is mijn lievelingskleur dan?' vraagt Allison dan. Thomas kijkt haar aan en wordt stil. 'Als je die niet weet geef je niet om me, geef maar toe. Je bent gewoon wanhopig om met iemand samen te zijn. Je bent precies bang dat je later zonder vrouw en kinderen gaat eindigen,' zegt Allison. 'Allie, alsjeblieft,' smeekt Thomas haar. 'Alleen mensen die ik mag mogen me Allie noemen!' Zegt ze kwaad. Ze slaat nog eens met haar boek tegen Thomas en nog eens.
Ik kom eindelijk in actie en pak het boek uit haar handen. 'Hé, Allison rustig,' zeg ik zacht. Ze kijkt me aan. Ze ziet er kwaad uit. 'Allison het spijt me!' klinkt Thomas. 'Maak dat je uit mijn ogen bent!' roept ze kwaad. Thomas kijkt geschrokken Allison aan als ze haar hand in de lucht steekt om hem te slaan. Ik pak haar hand op tijd vast. Thomas loopt bang weg als Allison haar klauwen tevoorschijn komen. Ze wilt haar hand lostrekken uit mijn greep, waardoor ze me snijdt in mijn hand en ik begin te bloeden. 'Auw,' zeg ik zacht. Ze kijkt geschrokken naar mijn hand. En slaat haar handen, die inmiddels geen klauwen meer hebben, voor haar mond. 'Sorry Remus! Het spijt me zo!' zegt ze en kijkt in verbazing naar mijn hand. 'Het is niet erg,' zeg ik zacht. 'Jawel,' zegt ze en zet een stap achter uit. 'Ik ben een monster,' zegt ze stil. 'Dat is niet waar Allison!' roep ik kwaad. Ze is verbaasd van mijn kwade reactie en kijkt me aan.
Ze doet haar handen gefrustreerd in haar haar. Ze mompelt vanalles onverstaanbaars tegen haar zelf. 'Allison?' vraag ik bezorgd. Ze is in haar gedachten verzonken en hoort me niet. 'Allie?' vraag ik dan. Ze kijkt me ongelovig aan. 'Ik dacht dat je dat nooit ging zeggen,' mompelt ze stil. Ze lijkt even na te denken, maar dan verschijnt er een prachtige stralende glimlach op haar gezicht. De kuiltjes in haar wangen komen te voorschijn en haar grasgroene ogen twinkelen. 'Geef je hand,' zegt ze. Ik steek mijn hand uit. 'Nee, de andere waar ik je gekrabd heb,' zegt ze als ik de niet gewonde hand uitsteek.
Ze neemt mijn bebloede hand vast en neemt haar toverstok uit haar gewaad. Ze zegt een spreuk en de wond geneest. 'Ik hoop dat je daar geen litteken aan overhoud,' zegt ze zacht. Allison kijkt me recht in mijn ogen aan. 'Ik heb er al genoeg, die kan er heus nog bij,' zeg ik met een glimlach. Ze glimlacht zacht. 'We moeten nog verder werken aan onze taak van Kruidenkunde,' zegt ze zacht. Ik trek een wenkbrauw op. 'Remus zeg nou niet dat je dat vergeten bent?' vraagt ze verbaasd. 'Jawel,' zeg ik stil en kijk naar de grond. 'Waarom kwam je dan naar me als je die taak was vergeten?' vraagt ze verbaasd. Mijn hart begint als een gek te kloppen.
Allison Lune:
Stil staat Remus tegenover me. 'Remus?' vraag ik bezorgd. Hij kijkt op. 'Wat?' vraagt hij afwezig. 'Gaat het wel?' vraag ik. 'Ja, alles goed,' zegt hij, maar hij klinkt niet echt overtuigend. 'Zeker?' vraag ik nog eens. 'Ja. Zullen we naar de bibliotheek gaan voor Kruidenkunde?' vraagt hi dan. Ik knik en dan gaan we samen naar de bibliotheek. Ik zou echt willen weten of dat die geuren naar mij verwezen. Ik kan dat toch niet vragen? Wie weet heeft hij iemand anders voor ogen. Zou hij doorhebben dat ik hem rook? Mijn gedachten blijven doorgaan dat ik zelfs niet door heb dat we in de bibliotheek zijn.We komen aan in de bibliotheek en zien Lily en James aan een tafeltje zitten. 'Zullen we bij ze gaan zitten?' vraagt hij. Ik knik en we gaan tegenover hen zitten aan het tafeltje. 'Hey,' zegt Lily vrolijk. 'Hallo,' zeg ik. Ze glimlacht. Remus en ik beginnen aan onze taak. Na een half uurtje is die klaar en die van Lily en James ook. 'James en Remus gaan jullie al maar door, Allison en ik zullen de taken gaan inleveren,' zegt Lily. Ik kijk Lily vanuit mijn ooghoeken aan. Remus kijkt me vragend aan en ik knik.
De jongens lopen door als Lily en ik de boeken terug op hun plaats zetten en op weg zijn naar professor Stronk. 'Je vindt Remus leuk hè?' vraagt ze zacht. Ik kijk haar met grote ogen aan als ik mijn boek terug op zijn plaats zet. 'Hoe kom je daar bij?' vraag ik verbaasd. Ze glimlacht. 'Ik zie het gewoon en Remus vindt je ook leuk,' zegt ze simpel. 'Dat zei Liza ook al,' zeg ik zachtjes. 'Zie je. Geef maar toe, ik beloof dat ik het tegen niemand zeg,' zegt ze met een vriendelijke glimlach. 'Als je toegeeft dat je James leuk vindt zal ik antwoorden,' zeg ik. Ze trekt een scheve glimlacht en zet haar boek terug. 'Oké, ja ik vind James leuk,' zegt ze met een nerveus glimlachje. Ik glimlach. 'Nou vindt je Remus leuk of niet?' vraagt ze dan. Ik voel mijn wangen kleuren. 'Ja, ik vind hem leuk,' zeg ik zacht. Ze glimlacht zacht terwijl ik knalrood wordt. Liza komt ineens de bibliotheek binnen. 'Ah, Allie kom je mee naar de jongens?' vraagt ze. Ik knik en dan kijkt ze naar Lily. 'Kom jij mee naar James?' vraagt ze. Lily knikt. 'Maar eerst moeten we onze taken inleveren,' zegt Lily. Ze knikt en loopt mee.
*****
Hoofdstuk herschreven op 01/08/2020.
JE LEEST
The Chocolate and The Biscuit
FanfictionRemus Lupin zit in zijn zesde jaar als hij Huffelpuf Allison Lune leert kennen. Beide hebben ze een groot geheim. Er zijn zinnen in het Frans, als je de vertaling niet weet, mag je altijd reageren en dan zal ik de vertaling geven. Moesten er onder...