The Chocolate and The Biscuit

Hoofdstuk 2

Allison Lune:

Ik voel de wolf opkomen, maar probeer me te beheersen. Remus kijkt me bezorgd aan. Omdat ik geboren ben als een weerwolf voel ik de maan feller. Remus raakt bezorgd mijn schouder aan maar ik sla zijn hand weg.

Ik val op de grond. Nog nooit heb ik dit gevoel zo fel gehad. Het is nog vier dagen tot de volle maan. Ik ga tegen de muur zitten en trek mijn benen op. 'Allison?' vraagt Remus bezorgd. Ik ga veranderen en kan me niet beheersen, dat is ooit eerder gebeurd. 'Mijn tas... Drankje...,' sis ik tussen mijn tanden door, proberend niet te grommen. Remus neemt mijn tas en begint te zoeken.

Mijn nagels komen tevoorschijn en ik voel mijn tanden groeien. Remus zijn handen beginnen te bibberen van de stress en uiteindelijk heeft hij het drankje gevonden. Ik trek het uit zijn hand en drink het op. De woede mindert en ik voel mijn nagels en tanden terug verdwijnen. Ik zucht diep en kijk Remus dan aan. Hij lijkt rustig, niet van streek dat als hij me dat drankje niet had gegeven ik in een monster zou veranderen en hem misschien wel had kunnen vermoorden.

'Je bent een weerwolf? Is dat waarom je uit de buurt van iedereen blijft?' vraagt hij een beetje verbaasd. Ik knik. Hij staat op en steekt zijn hand uit. Ik neem zijn hand aan en hij trekt me overeind. 'Wou je daarom die taak over een weerwolftransformatie maken?' vraagt hij bedenkelijk. Ik knik kort. 'Transfiguratie is niet bepaald mijn beste vak en geloof me over deze transformatie weet ik alles,' zeg ik met een zenuwachtig lachje.

'Ik ook,' zegt hij serieus, waardoor ik een wenkbrauw optrek. 'Ik ben gebeten,' verduidelijkt hij. Mijn mond valt van verbazing open. 'Hogwarts is niet meer veilig nu er twee weerwolven rondlopen,' zeg ik lacherig, om de spanning die er hangt te verminderen. Hij lacht zacht, waardoor zijn kuiltjes tevoorschijn komen en in het maanlicht ziet zijn glimlach er prachtig uit.

'Ik ga maar eens slapen,' zeg ik als we een beetje ongemakkelijk tegenover elkaar staan. Hij had mijn hand nog niet losgelaten. 'Ja ik ook,' zegt hij en schraapt zijn keel een keer. Hij laat mijn hand voorzichtig los.

Ik neem mijn tas van de grond en loop weg. Hij moet de andere kant op, omdat onze leerlingenkamers aan de andere kant liggen. Ik kijk achter me of hij wel degelijk de andere kant op gaat. Wanneer ik aan het schilderij van mijn leerlingenkamer kom zeg ik het wachtwoord en loop binnen. Ik ga stilletjes naar mijn kamer en doe mijn gewaad uit. Zonder me om te kleden ga ik in mijn bed liggen.

De volgende dag wordt ik wakker door mijn kamergenoten die hun klaarmaken. Ik sta op en ga naar de badkamer, kleed me om en verfris me. Dan kom ik terug in de kamer en zie Liza nog op haar bed zitten. 'Waar was je gisterenavond, Allie?' vraagt ze bezorgd en nieuwsgierig. 'In de bibliotheek,' antwoord ik haar. Ze glimlacht. 'Voor die taak van McGonagall?' vraagt ze dan. Ik knik. Liza is een vriendin, maar niet beste vriendin, waarschijnlijk omdat ik haar niet toelaat en het niet wil benoemen.

'Ik was gisterenavond bijna veranderd,' zeg ik zacht. Liza, Remus en de leerkrachten zijn de enigen op deze school die weten wat ik ben. Haar mond valt open in verbazing. 'Wat gebeurde er?' vraagt ze en neemt haar laken steviger vast. 'Ik zei dat hij mijn drankje moest geven dat in mijn tas zat en dat deed hij. Daarna was ik weer normaal.' Ze knikt. 'Maar goed, ik wil niet weten wat er anders gebeurd zou zijn. Stelde hij verder geen vragen?' Ik schud mijn hoofd, ook al is dat niet helemaal waar.

Ze staat op en we lopen naar de Grote Zaal. Liza is een betere vriendin voor mij dan ik voor haar, ze luistert altijd naar me als er iets aan de hand is, ze is er voor me wanneer ik iemand nodig heb. Ik weet niet of dat ik dat wel allemaal doe. Wanneer we in de Grote Zaal aankomen gaan we aan tafel zitten en beginnen aan ons ontbijt. Ik eet gewoon een appel en sta dan op.

Wanneer ik bij Toverdranken kom zeg ik gedag tegen professor Slughorn. Ik ga achteraan in de klas zitten en na een tiental minuten komen andere leerlingen binnen. Het is weer Griffoendor. Stillaan vult de klas zich met rode en gele gewaden.

Een meisje met rood haar komt voor mijn tafeltje staan. 'Hallo, ik ben Lily Evans,' stelt ze haarzelf voor, 'Jij werkt toch met Remus samen aan die taak van Transfiguratie?' Ik knik. 'Zou je niet willen wisselen met James? Dan kunnen wij samenwerken en James en Remus.'

Ik kijk naar de persoon die schuin achter Lily meeluistert, Remus. Hij kijkt teleurgesteld naar Lily. Remus kijkt me aan en schud dan heel zachtjes met zijn hoofd. Ik kijk Lily terug aan. 'Nee, sorry, we hebben al heel veel en dat is jammer om nu weg te gooien,' zeg ik. Lily kijkt me fronsend aan. 'Maar gisteren is die taak pas opgegeven?' vraagt ze verbaasd. 'Ja en we hebben gisteren al veel gedaan,' antwoord ik haar. 'Zeker dat dat de reden is?' vraagt ze bedenkelijk met een grijns. Ik sta boos op en kijk haar aan. 'Wat kan ik er aan doen dat jij zo moeilijk doet om met James samen te werken?' vraag ik licht geïrriteerd. Remus komt er bij staan. 'Alles goed hier?' vraagt hij en kijkt van mij naar Lily. Lily kijkt Remus aan en glimlacht dan. 'Ja, waarom zou dat niet zijn?' vraagt ze dan luchtig. Ik rol kort met mijn ogen, maar geen van beide lijkt het te merken. 'Omdat het moeilijk is om een Huffelpuf kwaad te maken dat ze recht gaat staan,' zegt Remus vaststellend.

Lily zucht en gaat dan naast een van haar vriendinnen zitten. Ik ga terug zitten en Remus komt naast me zitten. 'Je mag bij je vrienden gaan zitten hoor,' zeg ik zonder hem aan te kijken. 'Daar zit ik,' zegt hij met een glimlach. Ik glimlach zacht en voel mijn wangen lichtjes warm worden.

De les begint en ik sla mijn boek open. 'Deze les theorie en volgende les gaan jullie de toverdrank maken. Ik ga de groepjes maken zodat iedereen samen kan werken en er geen leerlingen uit de boot vallen. Jullie mogen na de uitleg al beginnen aan hoe dat jullie het gaan aanpakken,' deelt Slughorn mee. Ik zucht zacht. 'Wat hebben de leerkrachten toch met duo's de laatste tijd?' Remus lacht zacht.

Slughorn begint aan zijn uitleg en een half uur later stopt hij. 'Schrijf allemaal jullie naam op een stukje perkament en dan kom ik rond met deze ketel.' Hij houdt een klein keteltje in de lucht. Ik schrijf mijn naam op een stukje perkament en scheur het af. 'Mooi handschrift,' zegt Remus. Ik kijk hem aan. 'Echt,' zegt hij, zodat ik zeker weet dat hij het meent. 'Nou, jij niet,' zeg ik als ik zijn moeilijk leesbaar geschrift zie. Hij port me lachend. Wanneer de professor langs komt steken we onze namen in de ketel.

Als Slughorn weer vooraan in de klas staat neemt hij een briefje uit de ketel. 'Sirius Black en Liza Thompson.' Ik lach zachtjes en Remus doet dat ook. 'Lily Evans en James Potter. Peter Pettigrew en Thomas Bell. Allison Lune en Remus Lupin.'

*****

Hoofdstuk herschreven op 12/07/2020.