The Chocolate and The Biscuit

Hoofdstuk 11

Remus Lupin:
We lopen naar Toverdranken en als we er zijn vliegt Liza Sirius om de nek. Allison lijkt al de hele tijd gestresseerd. Als we het lokaal binnen komen moeten we voor het bureau van Slughorn gaan staan. 'Ik heb vorige les allerlei soorten technieken uitgelegd, die we deze les gaan moeten gebruiken.' Iedereen kijkt de professor nieuwsgierig aan. 'We gaan Amortentia maken,' zegt Slughorn met een enthousiaste glimlach.

Mijn hart gaat als een gek tekeer en ik kijk van de professor naar Allison en terug. De hele klas wordt rumoerig en ik begin zweethanden te krijgen. 'Ik heb vorige les groepjes gemaakt, jullie mogen al per twee gaan staan in jullie groepje,' gaat hij verder met zijn uitleg. Iedereen gaat bij zijn of haar partner staan en begint enthousiast te praten terwijl Allison en ik in paniek rondom ons kijken. Waarom zij paniekerig is weet ik niet, maar wat ik ga ruiken is ongetwijfeld de geur van de koekjes die Allison graag eet en gras dat de kleur heeft van haar ogen.

'In deze ketel zit de toverdrank. Ieder van jullie gaat iets verschillend ruiken, de geur die je aan de persoon waar je van houd doet denken,' legt Slughorn uit. Hij kijkt de klas rond en zijn ogen blijven op Allison en mij rusten. 'Ms. Lune en Mr. Lupin, jullie mogen naar voren komen om te ruiken. Ms. Lune mag eerst,' zegt hij triomfantelijk. Ze kijkt geschrokken naar de professor en gaat dan naar voren. Zenuwachtig friemelt ze aan de mouw van haar gewaad. Ze ruikt en is even stil. 'Zeg maar wat je ruikt Allison,' zegt professor Slughorn. Ze kijkt de professor aan en die knikt bemoedigend. 'Chocolade en de geur van nieuwe vellen perkament,' zegt ze zacht, maar luid genoeg. Slughorn doet teken naar me en ik ga naar voren. Ik ruik en de geuren die ik voorspeld had vullen mijn neus. 'Vers gebakken koekjes en gras,' zeg ik en probeer niet naar Allison te kijken.

Achter me hoor ik iemand lachen en ik kijk om naar die persoon en twee keer raden wie dat is. Thomas zijn lach verandert in een schaterlach en ik voel mijn wangen kleuren. 'Mr. Bell, als u andere leerlingen gaat uitlachen, mag u naar voren komen en zeggen wat je ruikt en je zegt ook maar specifiek die persoon,' zegt Slughorn streng. Thomas wordt zo rood als een tomaat en gaat naar voor. Hij ruikt en verbaasd blijft hij staan. 'Ik ruik niets professor,' zegt hij kort. Iedereen kijkt hem raar aan. 'Dat kan niet,' zegt professor Slughorn verbaasd. 'En toch is het zo professor,' houdt Thomas koppig vol. Hij loopt terug naar zijn plaats, naast Peter en kijkt hem even ongemakkelijk aan. 'Hij heeft zeker iets geroken, maar hij is zelf te verbaasd wie,' zegt Allison zacht tegen me.

De professor gaat verder met de uitleg. 'Iedereen, neem je boek op bladzijde 10 en dan mogen jullie beginnen.' Ik sla mijn boek open, wat Allison ook doet. Dan gaan we de ingrediënten halen die we nodig hebben. Beide hebben we oogcontact vermeden en lopen allebei met ons hoofd gebogen. Als we alles hebben gaan we terug naar onze plaats en beginnen aan de Toverdrank. 'Eigenlijk onverantwoord dat we dit gaan maken. Stel je voor dat iemand een klein beetje uit de les zou meenemen, dat wordt een regelrechte ramp...' Allison zegt nog van alles en ik zucht zacht. 'Allison, dat gaat heus niet gebeuren,' zeg ik geruststellend. Ze kijkt me aan en dan kijkt ze weer voor haar.

Allison Lune:
Ik ben zo zenuwachtig als het maar kan zijn. Gaat hij doorhebben dat ik hem rook. Chocolade en nieuwe vellen perkament, dat is Remus. Zijn chocolade bruine ogen ontwijken die van mij de hele tijd en ik doe mijn best om dat ook te doen. Ik hoop dat niemand het doorheeft. Hoe dom kan ik toch zijn?! Iemand leuk vinden die je maar een week kent. Nou ja, het is in ieder geval beter dan Liza en Sirius die na een dag samen gaan. We maken verder onze toverdrank. Hier en daar hoor je mensen zacht vloeken omdat het niet lukt.

'Allison, mag ik de rozen doornen alsjeblieft?' vraagt Remus zacht. Ik neem het potje en geef het aan Remus. Mijn handen bibberen van de zenuwen wat een bezorgde blik van Remus bezorgd. Ik doe verder en als de les bijna gedaan is, is onze toverdrank klaar. Professor Slughorn komt en ruikt. '10 punten voor Griffoendor en Huffelpuf!' Sommige applaudisseren en ik kijk ongemakkelijk naar de tafel.

Wanneer de les gedaan is neem ik mijn tas en mijn boeken en loop ik naar buiten. Onderweg naar de deur had ik Liza meegenomen. 'Allie, gaat het? Je lijkt nogal overstuur,' vraagt ze bezorgd. Ik neem haar mee naar een stille plaats. 'Ik rook hem,' fluister ik. 'Wie- Oh, Remus?' vraagt ze dan. Ik knik. Ze begint te glimlachen. 'Chocolade en nieuwe vellen perkament hè? Aparte geuren,' lacht ze zachtjes. 'Nou ja, hij eet graag chocolade en het is zijn oogkleur en hij heeft altijd nieuwe vellen perkament mee en als hij zijn tas open doet ruik je dat en hij zelf ruikt er ook wel naar,' zeg ik met een kleine afwezige glimlach. Liza kijk me met een lach aan. 'Allie is verliefd!' Roept ze zacht en port me een keer met haar elleboog.

In de plaats van tegen te stribbelen dat het niet zo is, voel ik mijn wangen rood worden en glimlach zacht. 'Hij vindt me toch niet leuk,' zeg ik dan en kijk naar de grond. 'Ah nee? Vers gebakken koekjes en gras?' vraagt Liza. Ik kijk haar raar aan. 'Allison, jij eet super graag koekjes en je ogen hebben een grasgroene kleur, en als je je gewone kleren aan hebt in het weekend ruiken die naar vers gemaaid gras,' zegt ze voor de verduidelijking. Verbaasd kijk ik haar aan. 'Maar ik ken hem maar pas,' probeer ik er tegen in te gaan. Ze glimlacht. 'Kom je mee naar de bib, je moet nog een paar boeken gaan inleveren en die zullen we eerst gaan halen,' zegt ze dan. Ik knik en volg Liza naar de leerlingenkamer de slaapkamer in.

Ik neem mijn stapel boeken en ga dan met Liza, die vergeleken met mij weinig boeken heeft, naar de bibliotheek. Als we er aankomen zetten we onze boeken weg en ga ik verder door de bibliotheek om een goed boek te zoeken. Ik kom uit bij Hamlet van Shakespeare en neem het boek vast. Ik loop terug naar Liza en ze glimlacht. 'Je hebt een groots tragedie in je handen,' zegt ze vaststellend. 'Dat is mijn leven ook,' zeg ik zacht. Ze glimlacht scheef en loopt dan mee. Ik ben zo blij dat de lessen vandaag gedaan zijn.

*****

Hoofdstuk herschreven op 01/08/2020.