The Chocolate and The Biscuit

Hoofdstuk 16

Allison Lune:
Ik ben mijn koffer aan het inpakken als ik twee armen om me heen voel. 'Remus, ik moet echt mijn koffer inpakken,' zeg ik. 'Je was beter eerder begonnen met inpakken,' gaat hij tegen me in. 'Daar is ze niet goed in,' zegt Liza die haar ingepakte koffer van bed haalt. Remus komt op mijn bed zitten naast mijn koffer. Hij kijkt me met zijn chocoladebruine ogen aan. 'Ik wou nog tijd met mijn vriendinnetje doorbrengen,' zegt hij met een pruillip. Ik plooi een T-shirt op en leg die in mijn koffer. 'Je kan nog een hele treinreis bij me zitten als je wil,' zeg ik. Hij glimlacht.

'Kan ik helpen?' vraagt hij dan. 'De T-shirts aangeven waar je op bent gaan zitten,' zeg ik droog. Hij staat recht en Liza en ik lachen. Hij geeft me de hoop aan en ik plooi alles op en leg die in mijn koffer. Na nog een paar sweaters en broeken is alles ingepakt en sluit ik de koffer en zet die op de grond. Remus slaat zijn armen om me heen. 'Rem, het zijn twee weken,' zeg ik. 'Ik weet het, maar ik ga je missen,' zeg hij zacht. 'Ik jou ook. Ik beloof dat ik schrijf,' zeg ik. Hij drukt een kus op mijn wang en dan laat hij me los. Ik pak mijn koffer en met ons drieën lopen we de kamer uit.

Als we op de gang komen staan Lily, James, Sirius en Peter daar met hun koffers en die van Remus. 'Zullen we naar de trein gaan?' Stelt James voor. We stemmen in en gaan naar het perron. We zetten onze koffers weg en zoeken een coupé. We doen ons best om met zeven te kunnen zitten en na vijf minuten is het ons gelukt. Ik zit aan het raam met Remus naast me met daarnaast James en Lily, tegenover me Liza met naast haar Sirius en daarnaast Peter. Liza glimlacht ongemakkelijk omdat ze naast Sirius is belandt.

'We moeten iets zeggen,' zegt James. 'Jij en Lily zijn samen?' zeg ik. James kijkt me verbaasd aan. 'Hoe weet jij dat?' vraagt hij verbaasd. 'Ik had het haar al gezegd James,' zegt Lily. 'Oh. Oké,' zegt James. 'Proficiat,' zeggen we dan allemaal. Ik verstrengel mijn vingers met die van Remus en leg mijn hoofd tegen zijn schouder. 'Liza, kan ik je even buiten spreken?' vraagt Sirius aan Liza. 'Ja,' zegt Liza en knikt. Ze staan op en gaan de coupé uit.

De trein vertrekt eindelijk na een kwartier en Remus fluistert zacht in mijn oor: 'Ik kon nog een kwartier met jou alleen doorbrengen.' 'Volgende keer zal ik mijn koffer de dag er voor al maken,' beloof ik hem. Hij glimlacht en geeft dan een kus op mijn voorhoofd. Liza en Sirius komen hand in hand terug binnen. 'Sirius als je het ooit nog eens waagt haar te kwetsen, sla ik je op beide kaken,' zeg ik streng. Hij glimlacht scheef. 'Dat is goed Allison,' zegt hij.

Als we halfweg de treinreis zijn neemt Remus me mee naar een lege coupé. Hij gaat zitten en ik ga naast hem zitten. Voor ik het weet drukt hij zijn lippen op die van mij en verbaasd sla ik mijn armen om hem heen. Zijn lippen zijn zacht en smaken naar chocolade. Ik duw hem zachtjes van me af. 'Heb je chocolade gegeten?' vraag ik verbaasd. 'Maar 3 repen,' zegt hij zo normaal mogelijk. Ik lach zacht en kus hem dan terug. Mijn hand gaat door zijn haar en zijn handen liggen om mijn middel. Na een paar minuten gaan we uit elkaar en komen we even op adem. Verbaasd kijken we elkaar aan en beginnen dan te lachen.

Als we terug naar onze coupé gaan komen we onderweg Cooper en Hunter tegen die tegen elkaar aan het praten zijn en verbaasd blijf ik omkijken als we naar de coupé verder wandelen. Als we er zijn gaan we terug op onze plaats zitten. De hele reis hebben ze over vanalles gebabbeld en ik denk dat ik wel tien keer in slaap gevallen ben. Nu is het nog een kwartier totdat we op perron 9 3/4 zijn. 'Fijne vakantie alvast,' zeg ik dan. Iedereen kijkt me aan. 'Fijne vakantie,' antwoorden ze dan in koor. We nemen allemaal al afscheid van elkaar en dan stopt de trein op het perron. Remus neemt mijn hand vast en verstrengeld onze vingers.

We lopen allemaal de trein uit en gaan onze koffers nemen. Remus geeft me een knuffel en een kus op mijn wang en gaat dan naar zijn ouders. Lily en Liza geven me beide nog een knuffel en dan wacht ik op Cooper. Hij komt de trein uit met Hunter aan zijn arm en weer heb ik een verbaasde reactie. Ze pakken hun koffer en dan zonder dat Cooper zich er iets van aantrekt drukt hij zijn mond vol op die van Hunter. Mijn ogen worden groot en ik kijk de andere kant op. Ze zeggen nog een paar dingen tegen elkaar en dan komt Cooper mijn kant op. 'Fijne vakantie!' Ik kijk om naar Hunter. 'Ja, jij ook,' antwoord ik dan. Daarna banen Cooper en ik ons een weg door het drukke perron naar mijn ouders. Ik geef mijn moeder een knuffel en Cooper onze vader. Daarna wisselen we, maar Cooper geeft mijn moeder gewoon een hand.

Als we thuiskomen ga ik direct naar boven, naar mijn kamer waar ik mijn koffer op bed gooi. Ik begin alles uit te pakken. Ik doe mijn kleerkast open en begin mijn T-shirts in mijn kast te leggen. Daarna leg ik mijn sweaters weg en de rest. Er klopt iemand op het deurkozijn en ik kijk naar die persoon. Het is Cooper. 'Mag ik binnen komen?' vraagt hij en kijkt even ongemakkelijk mijn kamer rond. Ik knik en hij gaat op mijn bed zitten. Ik leg nog een paar spullen weg. 'Dus jij en Hunter hè?' vraag ik hem. 'Je kent haar?' vraagt hij verbaasd. Ik draai me naar hem om en trek een wenkbrauw op. 'Ze is mijn kamergenoot,' zeg ik droog. 'Het was maar een grapje,' lacht hij zacht.

'Willen jullie even naar beneden komen?!' klinkt onze vader en we kijken elkaar even vragend aan. Dan gaan we naar beneden. 'Als traditie voor Kerstmis gingen we normaal gezien met de familie Black op weekend, maar dit jaar niet,' zegt mijn vader en kijkt mijn moeder met een glimlach aan. 'We gaan trouwen;' zegt mijn moeder enthousiast.. 'Eindelijk!' roep ik niet al te luid en omhels mijn ouders. We kijken Cooper aan die emotieloos in de living staat te staan. 'Gefeliciteerd,' zegt hij kort. Hij wilt zich omdraaien en weggaan maar mijn vader houdt hem tegen. 'Cooper, blijven staan,' beveelt mijn vader hem. Hij blijft staan en ademt diep in en uit.

*****

Hoofdstuk herschreven op 01/08/2020.