The Chocolate and The Biscuit

Hoofdstuk 13

Allison Lune:
Een week is verstreken en tot mijn verbazing is Lily een goede vriendin geworden. Op dit moment zit ik met mijn jas, muts, sjaal en handschoenen aan onder de boom aan het meer. Met een brief van mijn vader in mijn hand zucht ik zacht en kijk ik naar het meer. Ik open zenuwachtig de brief.

Lieve Allison,

Ik schrijf je deze brief zodat je zeker weet dat jij en Cooper in de kerstvakantie thuis verwacht worden. Ook schrijf ik deze brief met een minder leuk onderwerp. Ik moet jammer genoeg mededelen dat oma is gestorven, de mama van jouw mama. De begrafenis is morgen, het is jammer dat je er niet bij kan zijn. Veel strekte meisje.

Met vriendelijke groeten,
Papa en mama

De tranen wellen op en ik begin te huilen. Mijn schouders beginnen te schokken en na een paar minuten gehuild te hebben loop ik naar binnen. Ik ga naar de Slytherin leerlingenkamer en klop aan. De tranen zijn inmiddels gestopt met stromen. 'Wat moet je Huffelpuf?' klinkt Regulus Black bot en doet de deur open. 'Oh, Allison. Zoek je Cooper?' vraagt hij dan vriendelijk als hij ziet dat ik het ben. Ik knik. 'Ik zal hem gaan halen,' zegt hij.

Even later komt Cooper slechtgezind buiten. Onze humeurwisselingen hebben we duidelijk van onze vader. 'Ik had gezegd weg te blijven,' zegt hij bot. Ik geef hem de brief. Hij leest die aandachtig. 'Allison... Sterkte. Ik weet dat je haar graag had,' zegt hij dan meedelevend. Hij geeft me de brief terug. Vroeger waren we meer gelijk broer en zus, maar toen hij in het tweede jaar zat ging zijn reputatie voor. En toen het accident met Nathan, toen bleef hij uit mijn buurt. Maar soms, heel soms kan hij die broer zijn die ik me herinner. 'Allison,' zegt hij zacht.

Ik kijk mijn halfbroer aan. Hij heeft pikzwart haar en grasgroene ogen. Het zwarte haar van zijn moeder en de ogen van onze vader. Onze vader heeft donkerbruin haar en mijn moeder heeft donkerblond haar. Hij legt een hand op mijn schouder en knijpt er zachtjes in. 'Ik zal meekomen in de kerstvakantie...,' zegt hij zacht. Ik kijk hem ongelovig aan. 'Voor jou als mijn zus,' vervolgt hij zijn zin. Mijn twee koppen grotere broer forceert een glimlach. 'Niet lachen als je het niet meent,' zeg ik met een kleine glimlach. Ik duw hem speels op zijn schouder. Hij lacht zacht. 'Nu terug naar je eigen huis Huffelpuf!' zegt hij nors zoals elke Slytherin. Er is een geamuseerde ondertoon in zijn stem en ik vraag me af waar hij zijn goed humeur ineens aan te danken heeft.

Ik loop weg naar de leerlingenkamer en hang mijn jas, muts en handschoenen weg. Ik ga naar mijn kamer. Het drietal is weg en Liza zit op haar bed. Ik ga dichter naar haar toe. Als ik zie dat er tranen over haar wangen rollen leg ik een hand op haar arm. 'Liza wat is er?' vraag ik bezorgd. Ze kijkt me aan, haar ogen rood van te huilen. 'Sirius heeft het uitgemaakt en hij zei niet eens waarom,' zegt ze tussen haar tranen door. Geschokt ga ik naast haar zitten.

Na een paar minuten heb ik me herpakt en sta ik kwaad recht. 'De kloo-' begin ik, maar Liza onderbreekt me. 'Allie!' roept ze verbaasd. 'Wat?' vraag ik haar raar. 'Het is pas terug goed tussen jullie,' zegt ze. 'Wat kan me dat nou schelen? Ik heb zes jaar zonder hem moeten doen,' zeg ik. Ze kijkt me verbaasd aan. 'In deze situatie maakt het me echt niet uit Liza. Niemand mag mijn beste vriendin pijn doen. Ik bedoel goede vriendin,' zeg ik. Ze lacht zacht. 'Allie geef maar toe dat je veel om me geeft,' zegt ze met een glimlach. Ik ben stil. 'Ik wil niemand kwetsen en gekwetst worden,' zeg ik als ik terug naast haar ga zitten. Ze slaat haar armen om me heen. 'Ik zal je nooit kwetsen Allison,' zegt ze lief. Ze zegt altijd Allison als ze me iets serieus zegt. 'Je bent mijn beste vriendin,' gaat ze verder. 'Ik voel me vereerd,' zeg ik. We beginnen te lachen.

'Oma Fabray is overleden,' zeg ik zacht. 'De oma die altijd die lekker koekjes maakte?' vraagt ze voorzichtig. Ik knik. 'Oh, Allie toch. Gaat het?' vraagt ze bezorgd. 'Ja,' zeg ik en forceer kort een glimlachje. Ik sta terug op. 'En nu ga ik Sirius het eens goed zeggen,' zeg ik. 'En wat ga je dan zeggen?' vraagt Liza verbaasd. Ik wil mijn mond openen om iets te zeggen maar sluit die terug. 'Dat weet ik nog niet, maar ik ga toch naar hem toe,' zeg ik vastberaden. Ik draai me om en ik hoor Liza haar schoenen me volgen. 'Allie! Wacht! Je weet niet waar hij is!' roept ze me na. 'Dan zoek ik wel!' roep ik terug.

Ik ga naar de Griffoendor leerlingenkamer en ik wil aankloppen als Sirius de deur opendoet met Remus achter hem. 'Ah, Moonlight,' zegt hij verrast. 'Ah, klo-' begin ik. 'Allie!' onderbreekt Liza me weer. 'Wat? Hij is er een?!' vraag ik haar verbaasd. 'Sirius, wat heb je gedaan?' vraagt Remus nieuwsgierig. 'Niets waar Allison haar iets van moet aantrekken,' zegt Sirius nonchalant. 'Zeg dan op zijn minst tegen Liza waarom je het hebt uitgemaakt,' zeg ik streng. Remus kijkt Sirius afkeurend aan. 'Ik vind iemand anders leuk,' zegt Sirius kort. Ik trek een wenkbrauw op. 'En wie is er dan belangrijker dan Liza?' vraag ik verbaasd. Hij is stil en bijt op zijn lip. 'Jij, Allie,' zegt hij zacht. Ik versteen.

Remus trekt grote ogen, Sirius wordt knalrood en Liza zegt: 'Ik wist het.' Ik kijk Liza verbaasd aan. Voordat ik weet raakt mijn hand keihard Sirius wang. 'Allison!' Dat was Lily die de deur uitkomt. 'Zeg dat nooit meer, je weet dat dat niet waar is,' sis ik tegen Sirius en dan loop ik weg. 'Allie!' Liza loopt achter me aan. 'Allie, blijf staan!' Dat was Lily. Ik blijf staan en draai me om. Ze geven me beide gelijk een knuffel. 'Hoe kan hij dat zeggen na zes jaar niets gezegd te hebben?' vraag ik aan niemand in het bijzonder. Ze laten me los. 'Ik denk dat hij je al veel langer leuk vindt dan zes jaar,' zegt Liza zacht. 'Maar ik hem niet,' zeg ik kort. Lily lacht zacht. 'Nee, jij vind iemand anders veel leuker,' zegt Liza en knipoogt. 'Dus het is vrijdagavond,' zegt Liza. 'Kom je daar nu pas achter Liza?' vraagt Lily lachend. 'Nee, dat betekent dat we morgen en overmorgen kunnen doen wat we willen,' verduidelijkt Liza haarzelf. 'Slapen...,' zeg ik verlangend naar een lange nacht waar ik eindelijk slaap, zonder nachtmerries of rare dromen.

We lopen naar de Grote Zaal en gaan ergens apart zitten. 'Had je Remus zijn gezicht gezien toen Sirius dat zei?' vraagt Liza aan me. Ik knik. 'Ja, dat heb ik gezien,' zeg ik zacht. 'Dan weet je nu toch zeker dat hij je leuk vind,' stelt Lily vast. 'Ik denk dat hij eerder verbaasd was en het niet wist,' zeg ik. Beide meisjes trekken een wenkbrauw op. De groene ogen van Lily en de helblauwe ogen van Liza kijken me serieus aan. 'Allie, we gaan het je heel duidelijk maken. Remus. Vindt. Je. Leuk,' zegt Liza. 'Hoe kan je dat zelfs zo zeker weten? En daarbij, als het zo is moet hij het maar zelf komen zeggen,' zeg ik.

*****

Hoofdstuk herschreven op 01/08/2020.