Hoofdstuk 15

334 25 22
                                    

Allison Lune:
's Ochtends zitten Liza en ik in de leerlingenkamer. Lily had gezegd dat ze nog voor het ontbijt langs zou komen om dat ze alles wou weten van gisterenavond. Er wordt aangeklopt en ik doe de deur open. Lily komt binnen en gaat in een van de gele zetels zitten. 'En? En? En?' vraagt ze enthousiast. 'Ze hebben gekust!' zegt Liza overenthousiast. 'En zijn jullie samen?' vraagt Lily dan. Ik ben stil. 'Hij heeft dat eigenlijk niet gevraagd,' zeg ik zacht. 'Hij moet het officieel vragen Allie,' zegt Lily. Ik zucht zacht en friemel aan mijn pull. 'Zullen we gaan eten? Mijn maag knort,' zegt Liza. 'Ja, natuurlijk.'

We staan op en lopen naar de Grote Zaal. Als we binnen komen valt mijn blik direct op Remus die rustig een boek aan het lezen is terwijl hij een kom cornflakes eet. L en L kijken me aan. 'Ga naar hem toe,' zegt Liza. 'Maar wat moet ik dan zeggen?' vraag ik hen. Ze rollen beide met hun ogen en geven me een duw naar voren. Ik loop verder naar Remus en ga naast hem zitten. 'Hey,' zeg ik zacht. Hij kijkt verschrokken op maar schenkt me dan een lieve glimlach. 'Hey,' zegt hij lief. Hij slaat zijn boek toe en neemt nog een hap van zijn cornflakes. Ik neem een appel en begin die op te eten. 'Je moet de donuts proberen, die zijn lekker, vooral die met chocolade op,' zegt hij zacht. Ik kijk hem lachend aan. 'Ik eet niet graag donuts,' zeg ik zacht. Zijn mond vormt een O. 'Als ontbijt eet ik meestal een appel of iets anders,' zeg ik. 'Koekjes,' zegt hij zacht. 'Ja,' zeg ik stil.

En dan wordt het stil. Beide niet wetend wat we moeten zeggen. 'Remus?' vraag ik. 'Allison?' vraagt hij gelijk. Ik lach zacht en knik dat hij mag vragen wat hij wou vragen. 'Wil... Wil je mijn vriendin zijn? Jeweetwel-' begint hij. 'Ja!' onderbreek ik hem enthousiast. Hij begint te stralen en lacht vrolijk. Hij slaat zijn armen om me heen en ik knuffel hem terug.

Lily en Liza komen nu tegenover ons zitten en glimlachen. 'Eindelijk,' egt Liza enthousiast. 'Nu jullie nog,' zeggen Remus en ik in koor. Ze zuchten zacht. Sirius, James en Peter komen binnen en komen bij ons zitten. Ik ontwijk Sirius zijn pogingen tot oogcontact of een gesprek. Als mijn appel op is neemt Remus mijn hand onder tafel. 'Zijn jullie nu samen of niet?' Remus en ik kijken James aan die ons vragend en nieuwsgierig aankijkt. Ik knijp zachtjes in Remus' hand. 'Ja.' Ze beginnen allemaal dingen te zeggen tegen ons en tegen elkaar, behalve Sirius. Ik kijk hem eindelijk aan en hij glimlacht sip.

Remus Lupin:
Na het ontbijt zijn de drie meisjes naar buiten gegaan. Sirius doet teken dat ik hem moet volgen, wat ik doe. 'Ik ben blij voor jullie,' zegt hij oprecht. 'Dank je,' zeg ik met een glimlach. 'Wist je dat haar oma is overleden?' vraagt hij dan nieuwsgierig. 'Nee. Hoe weet jij dat?' vraag ik hem. 'Omdat toevallig haar broer en mijn broer bevriend zijn en mijn broer het kwam zeggen,' zegt hij. Ik knik. 'Zou je dan niet naar haar toe moeten gaan?' vraagt hij. 'Euh, ja, ja,' zeg ik. Ik versnel mijn pas en ga Allison zoeken. Kan je het geloven? Ik kan haar mijn vriendinnetje noemen. Ik kom Lily en Liza tegen en wil mijn mond opendoen om te vragen waar Allison is, maar ze zijn me voor. 'Ze is bij de boom aan het meer,' zeggen ze. Ik glimlach dankbaar en ga dan naar Allison.

Ze zit tegen de boom met haar ogen toe. 'Hey,' zeg ik. Ze glimlacht en doet haar ogen open. 'Hey,' zegt ze. Ik ga naast haar zitten. 'Sterkte met je oma,' zeg ik. Ze gaat recht zitten. 'Ik wou het zeggen... Wie heeft het jou eigenlijk verteld?' vraagt ze verbaasd. 'Sirius en die weet het van zijn broer en zijn broer weet het van jouw broer. Het is niet erg dat je het niet gezegd hebt,' zeg ik. Ze slaat haar armen om mee heen en knuffelt me. Ik sla mijn armen ook om haar heen. Ik leg mijn kin op haar kruin en ze lacht zacht. 'Ik had mijn jas moeten aandoen,' zegt ze dan. 'Ja, ik ook. Het gras is ook niet echt warm,' zeg ik. 'Het is winter,' zegt ze stil. We blijven nog even zo zitten totdat we koud hebben en naar binnen gaan. Ze neemt mijn hand vast als we naar binnen lopen.

'Allison,' klinkt een vrouwenstem Allison kijkt op en laat mijn hand abrupt los. 'Mama?' vraagt ze verrast. Ze loopt naar de vrouw met dezelfde kleur haar en bruine ogen toe. Ze omhelzen elkaar en ik kan zien dat beide een paar tranen hebben laten rollen. 'Is papa hier ook?' vraag Allison aan haar mama. 'Non. Ik wou zien hoe dat het met je ging,' zegt ze tegen haar dochter. Haar mama glimlacht eerst naar Allison en dan naar mij. 'Maar ik kan zien da het goed gaat,' zegt ze met een glimlach. We krijgen beide een blos op onze wangen. 'Allie, ga je me niet voorstellen?' vraagt Allison haar mama. 'Euh... Ja, natuurlijk. Mama dit is Remus, Remus dit is mijn mama,' zegt ze.

Haar mama steekt haar hand uit en ik schud die. 'Gwendoline Lune,' zegt ze vriendelijk. 'Remus Lupin,' zeg ik. Ze glimlacht en trekt haar wenkbrauwen op. 'Weerwolf?' vraagt ze zacht. Ik knik als antwoord. 'En wat is er tussen jullie?' vraagt ze geïnteresseerd. Ik krab aan de achterkant van mijn hoofd en word rood en Allison haar wangen zijn ook gekleurd. 'We zijn samen,' zegt Allison dan. Mrs. Lune haar gezicht begint te stralen. 'Magnifique! Je pense qu'il est très gentil.' 'Dat is hij ook,' zegt Allison. Ze merkt mijn verwarde blik en Mrs. Lune merkt het ook. 'Je kan geen Frans?' vraagt Mrs. Lune. Ik schud mijn hoofd. 'Maar had dat dan gezegd jongen,' zegt ze vriendelijk. Ze glimlach vriendelijk. 'Ik laat jullie twee,' zegt ze.

Ze wilt weg wandelen maar draait zich dan om naar Allison. 'Savez-vous où se trouve Cooper?' vraagt Mrs. Lune. 'Je pense dans son espace commun,' antwoord Allison. 'Merci. Au revoir, Allie,' zegt Mrs. Lune. 'Au revoir, maman,' zegt Alliosn. Ze kijkt me aan. 'Ik zal vertalen,' zegt ze met een glimlach. Dus onderweg naar de Grote Zaal zat ze alles te vertalen. 'Ik wist niet dat je Frans kon,' zeg ik. 'Oh, mama wou altijd dat ik Frans kon als ik geen brief van Hogwarts kreeg, ik naar Beauxbatons kon gaan.' Ik knik. Ik neem haar hand en neem haar even aan de kant. Ze trekt een wenkbrauw op. Ik glimlach en leg mijn hand op haar wang. Ik kom dichterbij en druk mijn lippen op de hare. Even lijkt ze verast maar kust me dan terug en slaat haar armen om mijn nek.


*****

Hoofdstuk herschreven op 01/08/2020.


The Chocolate and The BiscuitWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu